Η πολιτική χωρίς ηθική, είναι η ηθική των τυράννων


Δημοσιευμένο στις 15 Μαρ 2012 | ΠΑΝΔΩΡΙΚΩΣ | Συντάκτης: Κώστας Βαξεβάνης



                                       


Ανοιχτή επιστολή του Κώστα Βαξεβάνη προς τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Κύριε Βενιζέλο,
Σας απευθύνομαι για τρίτη φορά. Πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί το κάνω. Άλλοι θα μιλήσουν για εμμονή. Δεν σας κρύβω πως δίστασα αρκετά πριν αποφασίσω να σας γράψω μια ακόμη επιστολή που δεν θα απαντήσετε. Μέσα στις αγιογραφίες των ημερών η επιστολή μου μπορεί να φαντάζει κουραστική και χωρίς νόημα. Αλλά το νόημα στα πράγματα, το δίνει ο καθένας με τον τρόπο του.
Σε καιρούς κρίσης οι άνθρωποι είναι περισσότερο έτοιμοι να εξαπατηθούν από το να αγανακτήσουν. Παρακολουθώ με σαρκασμό ανθρώπους που με έπαιρναν τηλέφωνο μετά τις δύο επιστολές μου για να μου προσθέσουν μια ακόμη πλευρά για τον τρόπο που πολιτευτήκατε, (περιέγραφαν όσα κάνατε «νομοθετικά τερατουργήματα») τώρα να κάνουν δηλώσεις υποστήριξής σας. Αγωνιούν σχεδόν να αναλάβουν το δύσκολο έργο να σας σηκώσουν στα χέρια για να σας οδηγήσουν ως το θρόνο της κομματικής ηγεσίας. «Αυτή είναι η πολιτική» θα σκεφτούν πολλοί. «Όχι, δεν είναι αυτή η πολιτική» σκέφτομαι και γι’ αυτό σας γράφω. Η πολιτική χωρίς ηθική είναι η ηθική των τυράννων. Η χώρα αυτή αξίζει κάτι παραπάνω.
Ας αρχίσουμε λοιπόν και πάλι από τα εύκολα. Διατελέσατε υπουργός Πολιτισμού. Η παραμονή σας στο υπουργείο σφράγισε αυτό που τότε φάνταζε μεγάλο επίτευγμα: Τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σήμερα όλοι καταλαβαίνουν πως ήταν ένα μεγάλο φαγοπότι. Με «έργα», απευθείας αναθέσεις και τηλεοπτική εθνική υπερηφάνεια. Τα σκουπίδια που ψάχνουν σήμερα πολλοί συμπολίτες μας, είναι εκείνα τα αποφάγια. Δεν έγινε ποτέ κανένας δημόσιος απολογισμός για το πόσα δισεκατομμύρια στοίχησαν οι Ολυμπιακοί. Βλέπουμε μόνο πόσο μας στοιχίζουν σήμερα. Δεν αναφέρομαι μόνο στο οικονομικό κόστος, αλλά και σε εκείνη την εικόνα του «τεμπέλη έλληνα» που φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα του ευρωπαϊκού Τύπου. Δεν είναι τεμπέλης ο Έλληνας. Κανένας λαός δεν είναι τεμπέλικος. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι κυβερνήσεις σας δηλαδή, απλώς έδιναν δισεκατομμύρια για να γίνουν Ολυμπιακοί Αγώνες, επενδύσεις SIEMENS,υποβρύχια που έγερναν, «εκσυγχρονιστικά» έργα σε τιμές πολλαπλάσιες των πραγματικών. Και κάποια μέλη τους έπαιρναν μίζες και ανέβαιναν θέση στην πολιτική επετηρίδα του ευρωπαϊκού κατεστημένου. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα.
Ας επιστρέψουμε λοιπόν στο θέμα μας.
Το 2003 ήσασταν επίσης υπουργός Πολιτισμού. Τον Απρίλιο του 2003 υπογράψατε υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες αποχαρακτηρίζονταν από Ιστορικά Διατηρητέα Μνημεία, δύο βιομηχανικά μνημεία της Θεσσαλονίκης. Τα εργοστάσια ΦΙΞ και ΑΛΛΑΤΙΝΗ. Και τα δύο σε περιοχές της Θεσσαλονίκης με μεγάλη αξία γης. Οι ιδιοκτήτες τους δηλαδή, οι οποίοι είχαν ήδη αποζημιωθεί για τους χαρακτηρισμούς, θα γίνονταν σκανδαλωδώς πιο πλούσιοι. Είναι χαρακτηριστικό, πως οι ιδιοκτήτες του ΑΛΛΑΤΙΝΗ είχαν πάρει δικαίωμα μεταφοράς συντελεστή και δόμησης για 110.000 τετραγωνικά μέτρα. Παρ’ όλα αυτά εσείς αποχαρακτηρίσατε τμήματα του μνημείου για να οικοδομήσει η ιδιοκτήτρια εταιρεία 5 εξαόροφες οικοδομές,1 πενταόροφη,1 μονοκατοικία και 400 θέσεις πάρκινγκ.
Παρά την αντίδραση των κατοίκων, στο πλευρό σας είχε σταθεί όλο το πολιτικό κατεστημένο της Θεσσαλονίκης (να σας θυμίσω πως η πλειονότητά του σήμερα έχει καταδικαστεί ή αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες). Δύο χρόνια μετά, το Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, έκρινε πως οι αποχαρακτηρισμοί είναι παράνομοι. Επικαλέστηκε μάλιστα το άρθρο 24 του Συντάγματος (πώς σας διέφυγε, συνταγματολόγε αυτό;) με βάση το οποίο, ο συντελεστής δόμησης 4,2 για τα έργα αυτά ήταν πέρα από κάθε έννοια ισότητας, καθώς στην περιοχή ο πραγματικός συντελεστής ήταν μόλις 2,2. Τα έργα ευτυχώς δεν έγιναν. Το 2006, ο Γιώργος Βουλγαράκης ως υπουργός Πολιτισμού αποχαρακτήρισε και πάλι με υπουργική απόφαση το βιομηχανικό μνημείο ΑΛΛΑΤΙΝΗ. Και πάλι το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφασή του έκρινε παράνομη την υπουργική απόφαση. Απ’ ό,τι φαίνεται όμως, κάποιος λόγος θα υπάρχει, τον οποίο αγνοούμε, που έχετε εστιάσει την προσοχή σας τόσες κυβερνήσεις, και κυρίως εσείς, σε ένα οικοδομικό τετράγωνο της Θεσσαλονίκης που μπορεί σε μία νύχτα να γίνει χρυσορυχείο.
Στο σχέδιο νόμου «Νέος Οικοδομικός Κανονισμός» του ΥΠΕΚΑ, το οποίο βεβαίως εσείς υπογράφετε, και συγκεκριμένα στο άρθρο 10 ζ αναφέρεται:
«Σε περίπτωση οικοπέδων τουλάχιστον 2.000 τ.μ με απόδοση σε κοινή δημόσια χρήση του 100% του ακάλυπτου παρέχεται το εξής κίνητρο:
Αύξηση της επιτρεπόμενης δόμησης του προκύπτοντος οικοπέδου κατά 35% με προσθήκη καθ’ ύψος 30% επιπλέον του επιτρεπόμενου της περιοχής».
Συμπτωματικά, το οικόπεδο ΑΛΛΑΤΙΝΗ είναι 2600 τετραγωνικά. Το κώλυμα στην οικοδόμησή του δεν ήταν τόσο ο αποχαρακτηρισμός, όσο η αντισυνταγματική ρύθμιση για τον μεγάλο συντελεστή. Και τώρα ξαφνικά αυτό ρυθμίζεται με νόμο. Η ελληνική Βουλή θα ψηφίσει αυτό που τόσο πολύ θέλατε διακομματικά. Φαντάζομαι πως δεν υπάρχουν πολλά ακόμη οικόπεδα πάνω από 2.000 τετραγωνικά μέσα σε πόλεις, για τα οποία κάνετε ολόκληρη ρύθμιση. Αν υπάρχουν, καλό θα είναι να τα ανακοινώσετε για να δούμε ποιοι επιτέλους ευνοούνται.
Και ας πάμε τώρα στα πιο δύσκολα.
Σας παρακολούθησα λίγο πριν την ψήφιση του δεύτερου Μνημονίου να κάνετε δηλώσεις, ότι αναζητάτε 250 εκατομμύρια τα οποία αν δεν βρίσκονταν έπρεπε να κόψουμε τις επικουρικές. Θα σας πω λοιπόν πού ήταν τα 250 εκατομμύρια που δηλώνατε πως ψάχνατε, όπως και πολλά ακόμη που εσείς ο ίδιος χαρίσατε. Όχι βέβαια στους συνταξιούχους. Διατελέσατε και υπουργός Άμυνας. Την περίοδο εκείνη γνωρίζατε πάρα πολύ καλά και από την ενημέρωση υπηρεσιακών παραγόντων, αλλά και δικαστικών αυτό που γνώριζε όλη η Ελλάδα από δημοσιεύματα. Η προμήθεια 4 γερμανικών υποβρυχίων S-214 και η επισκευή 4 ακόμη S-209 ήταν ένα μεγάλο σκάνδαλο με μίζες στο οποίο εμπλέκονταν υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και στελέχη του υπουργείου και του Πολεμικού Ναυτικού. Η Ελλάδα αποφάσισε και πάλι στο όνομα της εθνικής ανάγκης να προμηθευτεί υποβρύχια που υπήρχαν μόνο στα σχέδια σε τιμές διπλάσιες των πραγματικών. Δηλαδή χρηματοδοτήσαμε το ερευνητικό πρόγραμμα της Γερμανικής HDW,προπληρώσαμε τα υποβρύχια και τελικώς δεν παραλάβαμε παρά ένα από αυτά το οποίο και έγερνε: Το «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» το οποίο αρνήθηκαν να παραλάβουν όλοι οι υπουργοί Άμυνας πριν από εσάς.
Οι γερμανικές Αρχές ερευνώντας το σκάνδαλο, αποκάλυψαν πως μια ομάδα Ελλήνων (και πολιτικών) έπαιρνε μίζες προκειμένου να γίνει αυτή η προμήθεια. Οι μίζες δίνονταν στους επίορκους μέσα από τον πρόγραμμα αντισταθμιστικών ωφελημάτων. Δηλαδή η γερμανική εταιρεία εμφανιζόταν να δίνει χρήματα σε ελληνικές εταιρείες για να κατασκευάσουν τμήματα του υποβρυχίου, αλλά αυτά πήγαιναν σε μίζες. Επίσης η γερμανική HDW είχε αναλάβει να αγοράσει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά έναντι ευτελούς ποσού, για να μπορέσουν οι μιζαδόροι να εμφανίσουν πως αγοράζουν τα υποβρύχια για να σωθούν τα Ναυπηγεία και να μην μείνουν άνεργοι οι εργαζόμενοι.
Στην Ελλάδα οι εισαγγελικές Αρχές ξεκίνησαν έρευνα η οποία οδηγεί στο σκαμνί 30 άτομα. Ανάμεσά τους και συνδικαλιστές του Σωματείου οι οποίοι έπαιρναν μίζες για να κάνουν συμβατά τα δικαιώματα των εργαζομένων με τα συμφέροντα όσων χρηματίζονταν. Επίσης το ΣΔΟΕ, όπως καλά γνωρίζετε, σας γνωστοποίησε ένα πόρισμα που επιβεβαίωνε πλήρως τις φήμες. Σε αυτό το πόρισμα αποκαλύπτεται πως η γερμανική εταιρεία HDW δεν πραγματοποίησε τα προγράμματα Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων που θα επέστρεφαν στην Ελλάδα 500 εκατομμύρια ευρώ. Σε έλεγχο του ΣΔΟΕ αποκαλύφθηκε πως μεγάλες εταιρείες που εμφανίζονταν ότι εισπράττουν χρήματα από την γερμανική εταιρεία για να κάνουν τμήματα των υποβρυχίων δεν το έκαναν. Πού πήγαιναν τα λεφτά; Σε μίζες, όπως έλεγαν οι γερμανικές δικαστικές Αρχές;
Γνωρίζατε ακόμη και την τραγελαφική διαπίστωση του πορίσματος ότι η Γερμανική ιδιοκτήτρια εταιρεία των Ναυπηγείων εμφάνιζε μεγάλες φορολογικές παραβάσεις και εικονικά τιμολόγια (ναι, οι Γερμανοί που μας κατηγορούν για διαφθορά). Σε ένα από αυτά τα τιμολόγια εμφανίζονται να δίνονται ποσά για «την προώθηση των εταιρικών συμφερόντων των Ελληνικών Ναυπηγείων στη Βολιβία». Μόνο που η Βολιβία δεν έχει θάλασσα για να έχουν τα Ναυπηγεία εταιρικά συμφέροντα.
Με βάση την δικαστική έρευνα σε Γερμανία και Ελλάδα, η χώρα μας μπορούσε να προσβάλει τις συμβάσεις για τα υποβρύχια, να απαιτήσει ρήτρα και αποζημιώσεις. Δεν το κάνατε. Παραλάβατε το υποβρύχιο που έγερνε και δεν παραλάμβανε κανένας υπουργός Άμυνας, αλλά κάνατε κάτι ακόμη χειρότερο. Πάλι με το πρόσχημα πως πρέπει να σωθούν οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία. Προκειμένου να «σωθούν» λοιπόν και να αγοραστεί τμήμα των Ναυπηγείων από επενδυτές του Ντουμπάι (το 30% παρέμεινε στους Γερμανούς), με τον νόμο 3885/2010 υπογράψατε μια συμφωνία παραίτησης. Την ώρα που η χώρα διαπραγματευόταν με τους Γερμανούς εσείς υπογράψατε πως το ελληνικό Δημόσιο παραιτείται ρητά των δικαιωμάτων του να εγείρει αξιώσεις που απορρέουν από τις ζημιογόνες για την περιουσία του συμβάσεις για τα υποβρύχια. Επίσης παραδίδονται «καθαρά» τα Ναυπηγεία στη νέα ιδιοκτησία, παρά το ότι ξέρατε πως υπάρχουν φορολογικές παραβάσεις, εικονικά τιμολόγια και άλλα πολλά. Και προχωρήσατε. Αποφασίσατε να αγοράσετε σε καιρό κρίσης επιπλέον δύο από τα σκανδαλώδη υποβρύχια με 515 εκατομμύρια ευρώ. Υπενθυμίζω ότι έχουμε ήδη πληρώσει το 96% των χρημάτων χωρίς να τα έχουμε παραλάβει. Δεν έχετε θέσει στη σύμβαση ούτε καν τον όρο πως θα πληρώσουμε αφού τα παραλάβουμε. Εκταμιεύετε και ποσά για να πληρωθούν. Εσείς λοιπόν ξέρετε που ήταν τα λεφτά που δήθεν ψάχνατε. Θέλετε λοιπόν τώρα να απαντήσετε γιατί χαρίσατε στους Γερμανούς πάνω από 1 δις;
Και μια που μιλάμε για την «εξυπηρέτηση» των εργαζομένων να σας θυμίσω μία ακόμη υπόθεση καρμπόν, που πάλι χαρίσατε για να μην μείνουν άνεργοι οι εργαζόμενοι. Διατελέσατε υπουργός Ανάπτυξης. Το 1998,η καναδική εταιρεία η οποία εκμεταλλευόταν τα πετρέλαια Πρίνου-Καβάλας, σας γνωστοποίησε πως αποχωρεί από την Ελλάδα γιατί έληγε η σύμβαση εξόρυξης. Η εταιρεία με βάση τις συμβατικές της υποχρεώσεις έπρεπε να αποκαταστήσει το περιβάλλον. Αυτό στοίχιζε 700 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με δική σας δήλωση στη Βουλή. Αποφασίσατε για να μην απολυθούν οι 258 εργαζόμενοι, να συνεχιστεί η άντληση. Δεν την ανέλαβαν τα Ελληνικά Πετρέλαια. Ούτε κάνατε διεθνή διαγωνισμό για να αναλάβει κάποια εταιρεία. Κάνατε ανάθεση σε μία εταιρεία που δημιουργήθηκε, την KAVALA OIL. Σε αυτή είχαν ποσοστό 67% ιδιώτες και 33% οι εργαζόμενοι. Δώσατε και 5 εκ δολάρια προκαταβολή στην νεοϊδρυθείσα εταιρεία. Τη χρηματοδοτήσατε. Το θέμα εμφανίστηκε στην Καβάλα ως σωτηρία και εσείς ως ευεργέτης.
Στη σύμβαση που υπογράψατε κάνατε και το επίσης ανεξήγητο μετά από όλες τις χάρες στην εταιρεία. Απαλλάξατε την εταιρεία από τα έξοδα αποκατάστασης του περιβάλλοντος και ξηλώματος των εγκαταστάσεων μετά το τέλος της άντλησης. Δηλαδή θα βγάλουν το πετρέλαιο και θα φεσώσουν το ελληνικό Δημόσιο με ένα κόστος που το 1999 ήταν 700 εκατομμύρια δολάρια. Ούτε η προηγούμενη εταιρεία τα πλήρωσε, ούτε η επόμενη θα πληρώσει. Θα τα δώσει ο ελληνικός λαός. Ο «τεμπέλης» των γερμανικών εφημερίδων που τρώει τα λεφτά. Και όλα αυτά για να «σώσετε» 258 εργαζόμενους. Με τόσα που έχετε χαρίσει στις εταιρείες οι εργαζόμενοι αυτοί θα ζούσαν χωρίς να δουλεύουν μαζί με πολλούς ακόμη στην περιοχή. Περιμένω να πείτε γιατί αυτή η εμμονή σας να θεωρείτε τα συμφέροντα των εταιρειών, συμφέροντα της Ελλάδας.
Όλα αυτά τα περνάτε ως νόμους στην ελληνική Βουλή. Είσαστε γνώστης της νομικής και ξέρετε πως να διαχέετε την ευθύνη. Δεν μιλώ μόνο για την πολιτική.
Ίσως αυτή την επιστολή να την γράφω γι’ αυτούς τους πολιτικούς τελικώς. Δεν πιστεύω πως είναι όλοι διεφθαρμένοι. Μπορούν να καταλάβουν και να τολμήσουν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Την γράφω και για εκείνους τους ανθρώπους στο ΠΑΣΟΚ που θα δώσουν 2 ευρώ για να σας ψηφίσουν για αρχηγό πιστεύοντας πως είσαστε ο καταλληλότερος για να επιβιώσει το κόμμα. Δεν ξέρω γιατί σας θεωρεί ο καθένας απ’ αυτούς καταλληλότερο, αλλά είμαι βέβαιος πως δεν εννοούν με το «καταλληλότερος» την πολιτική, όπως την θέλουν.
Αυτοσκοπός δεν είναι η ύπαρξη των κομμάτων, αλλά της χώρας. Αυτής που θέλετε να λέτε ότι σώσατε, όπως τα Ναυπηγεία και τα Πετρέλαια Καβάλας. Άντε και το ΑΛΛΑΤΙΝΗ. Είτε το θέλετε είτε όχι, έχετε παραδοθεί στην Ιστορία. Το άγχος σας να επιβεβαιώσετε το όνομα «Βενιζέλος» ως ιστορικό όνομα για δεύτερη φορά έχει επιτευχθεί. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, λένε οι ιστορικοί, πως για να φτάσει στην Μικρασιατική Καταστροφή υπηρέτησε τουλάχιστον κάποιο όραμα. Δεν θεωρώ πως θα υπάρξει ιστορικός του μέλλοντος που θα σας πιστώσει στο μέλλον οποιαδήποτε όραμα ως άλλοθι για την ολική καταστροφή που οδηγείτε τη χώρα
ΥΓ Για όλους εσάς στο ΠΑΣΟΚ που θα ψηφίσετε τον Βενιζέλο για να σώσει το κόμμα, αναρωτηθείτε μήπως μιλάτε πλέον για ένα κόμμα το οποίο ταιριάζει μόνο στο Βενιζέλο.



Γιώργος Δελαστίκ
Κυβερνούν τον κόσμο 147 εταιρείες!

Ποιος κυβερνά τον κόσμο; Το κλασικό και σχεδόν γραφικό αυτό ερώτημα, που σε κάθε εποχή δέχεται διαφορετικές απαντήσεις, έχει την απάντησή του και στις μέρες μας: μόλις 147 επιχειρήσεις! Μπορείτε να απαντήσετε και 737 επιχειρήσεις, καθώς οι 147 πρώτες ελέγχουν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας, ενώ οι 737 (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι 147) ελέγχουν το 80% της οικονομίας του πλανήτη! Είναι απίστευτη πραγματικά η συγκέντρωση του κεφαλαίου και η αλληλοδιασύνδεση των κολοσσιαίων επιχειρήσεων που κυριαρχούν στην υδρόγειο.
Οι πάντες υπέθεταν ισχυρότατη συγκέντρωση ελέγχου, αλλά τέτοιο πράγμα, μερικές εκατοντάδες επιχειρήσεις αλληλοδιαπλεκόμενες να έχουν συμμετοχή σε εταιρείες που εκπροσωπούν το 80% της παγκόσμιας οικονομίας από πλευράς κύκλου εργασιών, κανένας δεν το φανταζόταν. Γι' αυτό και έχει προκαλέσει παγκόσμιο σάλο, αίσθηση και συζητήσεις η πρωτοποριακή μελέτη τριών Ελβετών ερευνητών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, που αποκάλυψε τα στοιχεία αυτά.
Ο Τζέιμς Γκλάτφελντερ, ο Στέφανο Μπατιστόν και η Στεφανία Βιτάλι, ειδικοί στα σύνθετα δίκτυα, ανέλαβαν ένα εξαιρετικής σημασίας και τεράστιου όγκου δουλειάς έργο. Αντλησαν τα στοιχεία της βάσης δεδομένων του ΟΟΣΑ για τις επιχειρήσεις (Οτβίς) για το έτος 2007, το οποίο τότε περιλάμβανε στοιχεία για 37 εκατομμύρια επιχειρήσεις σε όλον τον κόσμο (σήμερα περιλαμβάνει 44 εκατομμύρια εταιρείες).
Από αυτά τα 37.000.000 ξεχώρισαν 43.060 επιχειρήσεις, οι οποίες ανταποκρίνονται στα κριτήρια που θέτει ο ΟΟΣΑ για να οριστούν ως πολυεθνικές. Από εκεί και πέρα άρχισε η κοπιαστική και πρωτότυπη δουλειά των ερευνητών: ερεύνησαν τι ποσοστό συμμετοχής έχει η καθεμιά από τις μεγάλες αυτές επιχειρήσεις παγκόσμιας κλίμακας σε άλλες επιχειρήσεις, μικρές ή μεγάλες.
Εκπληκτοι διαπίστωσαν ότι κάθε μία από αυτές τις 43.000 επιχειρήσεις είχε κατά μέσο όρο πακέτα μετοχών (όχι πλειοψηφικά, εννοείται) σε άλλες 20 επιχειρήσεις αυτής της κατηγορίας! Η αλληλοδιαπλοκή μεταξύ τους δηλαδή ήταν τεράστιας έκτασης, πέρα φυσικά από τις μετοχές εταιρειών μικρότερου μεγέθους που κατείχαν και οι οποίες αποκάλυψαν ένα δίκτυο 600.000 αλληλεξαρτώμενων εταιρειών.
Η περαιτέρω επεξεργασία των στοιχείων αυτών έφερε στο φως τις 147 προαναφερθείσες επιχειρήσεις (τα τρία τέταρτα των οποίων ανήκουν στον χρηματοπιστωτικό τομέα, με πρώτη στον κόσμο τη βρετανική τράπεζα Μπάρκλεϊς) που εκπροσωπούν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας. Διαπιστώνεται έτσι η ύπαρξη «μιας οικονομικής υπερ-οντότητας στο παγκόσμιο δίκτυο των μεγάλων εταιρειών», όπως επισημαίνουν οι Ελβετοί ερευνητές.
Η αλληλοδιασύνδεση αυτών των πανίσχυρων επιχειρήσεων ενισχύεται ακόμη περισσότερο από δάνεια που χορηγούν η μία στην άλλη, από ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) και από άλλα υψηλού κινδύνου χρηματοοικονομικά προϊόντα εντελώς αδιαφανή.
Το πολύ σημαντικό όμως στοιχείο επίσης είναι ότι αυτή η στενότατη αλληλοδιασύνδεση αυξάνει τρομερά τους κινδύνους μετάδοσης σε περιόδους οικονομικών κρίσεων, γιατί «σε άσχημες εποχές οι επιχειρήσεις εμφανίζουν ταυτόχρονα προβλήματα» και έτσι δρουν άκρως αποσταθεροποιητικά για το σύστημα.
Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα το φθινόπωρο του 2008 με την κατάρρευση της επενδυτικής τράπεζας Λίμαν Μπράδερς. Ετσι εξηγείται γιατί η χρεοκοπία μίας και μόνης τράπεζας (34ης στη λίστα των Ελβετών ερευνητών το 2007) πυροδότησε μια παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση - ακριβώς λόγω της ισχυρότατης αλληλοδιασύνδεσης αυτών των γιγαντιαίων επιχειρήσεων.
Η μελέτη των ερευνητών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης δεν μετράει φυσικά την τρομερή πολιτική ισχύ που δίνει σε αυτές τις 147 εταιρείες η κολοσσιαία οικονομική τους δύναμη. «Στις ΗΠΑ κατόρθωσαν πάνω απ' όλα οι πρώην συνεργάτες της τράπεζας Γκόλντμαν Σαξ που βρίσκονται στην αμερικανική κυβέρνηση και στο Κογκρέσο καθώς και οι λομπίστες της Γουόλ Στριτ να εμποδίσουν κάθε πραγματικό έλεγχο του χρηματοπιστωτικού τομέα... Επίσης στην Αγγλία, στην Ελβετία ή στη Γερμανία πολύ λίγα έχουν γίνει στο θέμα αυτό», έγραφε η συντηρητική γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ».

Σκάνδαλο

Αντί για φόρους επιδοτήσεις

Ισχύς χωρίς οικονομικά ανταλλάγματα δεν σημαίνει τίποτα στην εποχή μας. Γι' αυτό και οι κολοσσιαίες επιχειρήσεις που προαναφέραμε δεν πληρώνουν ουσιαστικά φόρους. Οπως γράφουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης», η Τζένεραλ Ελέκτρικ για παράδειγμα, με κέρδη μέσα στις ΗΠΑ το 2010 ύψους 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όχι μόνο δεν πλήρωσε ούτε ένα δολάριο φόρο, αλλά πήρε κι από πάνω προνομιακές επιδοτήσεις τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων! Σκανδαλώδες, αλλά συνηθισμένο πλέον. Αρκεί να φανταστεί κανείς ότι στις ΗΠΑ της δεκαετίας του 1950, το κράτος εισέπραττε από τις επιχειρήσεις το 30% των εσόδων του, ενώ το 2009 εισέπραξε μόλις το... 6,6%! Τώρα τα κράτη «γδέρνουν» φορολογικά τους πολίτες τους. Οι εταιρείες κάνουν πάρτι.

Πηγή: εφημερίδα ΕΘΝΟΣ