tag:blogger.com,1999:blog-85335215486594503602024-03-20T06:34:43.910-07:00άκου να δεις...ανθολόγιο επίκαιρων άρθρων/κειμένωνkostas pouloshttp://www.blogger.com/profile/16867671089641660589noreply@blogger.comBlogger13125tag:blogger.com,1999:blog-8533521548659450360.post-89657781337929366232012-07-25T05:45:00.000-07:002012-07-25T06:59:58.900-07:00Το πέπλο της σιωπής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 31px;"><b><br /></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 14pt;"><b>Του
Γιάννη Βαρουφάκη<o:p></o:p></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZU-YvaxHUFmlKSyenzOH8G4-5m5K3JU5Dh06mvt2nFC3YzdjfIWU9Xah0n3lQlUZxJJlbMEznZmf5UUV7aFOYx8SmBiKA7TXNfv2Uzp6OUJoMWomaonzyJmELFJDS0-l7UNtIT6XSzYk/s1600/images-2.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZU-YvaxHUFmlKSyenzOH8G4-5m5K3JU5Dh06mvt2nFC3YzdjfIWU9Xah0n3lQlUZxJJlbMEznZmf5UUV7aFOYx8SmBiKA7TXNfv2Uzp6OUJoMWomaonzyJmELFJDS0-l7UNtIT6XSzYk/s1600/images-2.jpeg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 14pt;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16pt;"><b>Προ
ημερών, το Reuters έπιασε λαυράκι. Σε ιδιαίτερα προσεκτικό δημοσίευμά του που
πήρε μεγάλη έκταση παγκοσμίως ανέδειξε κάποιες «συναλλαγές» μεταξύ τριών
ελληνικών τραπεζών η οποία, αν το δημοσίευμα αληθεύει, τεκμηριώνει την ποινική
δίωξη γνωστών τραπεζιτών της χώρας. Κι αν όχι την ποινική τους δίωξη, απαιτεί
από την κυβέρνηση, το EFSF, την ΕΚΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τραπεζών
(European Banking Authority), κατ’ ελάχιστον, την παύση του ΔΣ της Τράπεζας
Πειραιώς και την δρομολόγηση διαδικασίας εξυγείανσής της. Ανάλογες κινήσεις θα
έπρεπε να ξεκινήσουν για τον τραπεζικό όμιλλο Marfin Popular Bank για κινήσεις
της Marfin Egnatia Bank της οποίας αποτελεί μετεξέλιξη.<o:p></o:p></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 20.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">Κι όμως: αντί για
αυτά, ένα τεράστιο </span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b>πέπλο σιωπής</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;"> ξετυλίγεται και σκεπάζει την υπόθεση, με
πρώτους υφαντές του τους δημοσιογράφους των «έγκυρων» εντύπων και sites οι
οποίοι, κατά τα άλλα, συνεχώς καταγγέλλουν το κράτος και την ελληνική κοινωνία
για ανοχή στην διαφθορά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">Ποια είναι η </span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b>πέτρα του
σκανδάλου</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">, σύμφωνα με την αναφορά του Reuters; Όπως γνωρίζουμε, οι
ελληνικές τράπεζες πάσχουν, από τότε που ξέσπασε η κρίση, από έλλειψη
κεφαλαίων. Σύμφωνα με τις επιταγές τόσο της ΕΒΑ όσο και της τρόικα, οι
ελληνικές τράπεζες έπρεπε να καταβάλουν </span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b>προσπάθεια εξεύρεσης κεφαλαίων</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">. Αρχικά, ιδιωτικών
και, εφόσον δεν τα έβρισκαν, δημοσίων (μέσω της επανακεφαλαιοποίησης που
προσφέρει η ελληνική κυβέρνηση δανειζόμενη, δυστυχώς, η ίδια από το EFSF). Οι
τραπεζίτες τρέμουν τα κεφάλαια του EFSF καθώς αυτά δίνονται με αντάλλαγμα μετοχών,
κάτι που μειώνει το δικό τους ποσοστό ιδιοκτησίας των τραπεζών, θέτοντας σε
κίνδυνο της εξουσία τους εντός των ΔΣ των τραπεζών (και όλα τα «καλούδια» που
αυτή τους εξασφαλίζει). Για αυτό, εύλογα, προτιμούν τα ιδιωτικά κεφάλαια, ιδίως
φίλα προς αυτούς προσκείμενων επιχειρηματιών. Έλα όμως που τέτοια κεφάλαια στον
καιρό της κρίσης δεν υπάρχουν; Τότε, τι νομίζετε ότι σκαρφίζονται οι καλοί
τραπεζίτες;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">Σύμφωνα με το άρθρο
του Reuters, σε γενικές γραμμές, συνέβη το εξής καταπληκτικό: Την εποχή που η </span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b>Τράπεζα
Πειραιώς</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">, υπό τον κ. Σάλλα, σχεδίαζε την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου
της τράπεζας (σύμφωνα με τις υποδείξεις της Ευρώπης και της τρόικα), ο κ.
Σάλλας </span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b>δημιούργησε τρεις off shore εταιρείες στην Κύπρο</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;"> (μαζί με τα δύο του
τέκνα). Αυτές οι εταιρείες, δανείστηκαν από τον τραπεζικό όμιλο Marfin Egnatia
Bank (που ελέγχει ο κ. Βγενόπουλος) γύρω στα 113 εκατομμύρια ευρώ με τα οποία
χρήματα αγοράστηκαν μετοχές της Τράπεζας Πειραιώς (στο πλαίσιο της αύξησης του
μετοχικού κεφαλαίου που ο ίδιος ο κ. Σάλλας αποφάσισε). Αξιοσημείωτα είναι τα
εξής:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">• Η Marfin Egnatia
Bank από την οποία δανείστηκαν οι off shore του κ. Σάλλα έπασχε η ίδια από
τεράστια έλλειψη τόσο ρευστότητας όσο και κεφαλαίων. Το ότι δάνεισε ένα τέτοιο
τεράστιο ποσό σε έναν άλλον «ζορισμένο» τραπεζίτη με στόχο την αγορά μετοχών
των οποίων η αξία βρισκόταν σε πορεία ραγδαίας απαξίωσης (και χωρίς κανένα
εχέγγυο πέραν των ίδιων των μετοχών) ελέγχεται ως είτε </span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b>επιχειρηματικά
ανόητη κίνηση</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;"> είτε ως </span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b>«περίεργη» κίνηση</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">• Όταν αποφασίζεται
η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, σύμφωνα με την διεθνή πρακτική και νομοθεσία, οι
αποφασίζοντες αυτή την αύξηση (τα μέλη του ΔΣ) απαγορεύεται δια ροπάλου να
συναλλάσσονται στις εν λόγω μετοχές. Όταν το κάνουν ελέγχονται από την
δικαιοσύνη για</span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b> insider trading</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;"> (συναλλαγές υπό το καθεστώς εσωτερικής
πληροφόρησης). Αναρωτιέμαι αν η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα ενδιαφερθεί να ρίξει
μια ματιά στο συγκεκριμένο «ζητηματάκι».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">• Η σύναψη αυτών των
δανείων από τις off shore της οικογένειας Σάλλα, καθώς και η αγορά των μετοχών
της Πειραιώς από αυτές, </span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b>κρατήθηκε μυστική</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">. Αν και αφορούσε ποσοστό των μετοχών της
τράπεζας άνω του 5% που, σύμφωνα με την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία, </span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b>έπρεπε να
δηλωθεί δημοσίως</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς φέρεται να δέχθηκε το επιχείρημα του
κ. Σάλλα ότι το ποσοστό αυτό δεν καλύφθηκε καθώς ένα μέρος των μετοχών ανήκουν
στα... παιδιά του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">• Σύμφωνα με το
άρθρο του Reuters, ο κ. Σάλλας </span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b>έχει ξαναδανειστεί</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;"> από άλλη πτωχευμένη
τράπεζα με στόχο την αγορά μετοχών της τράπεζάς «του». </span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b>Ποια
τράπεζα; Την Proton του κ. Λαυρεντιάδη</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;"> από την οποία φέρεται να δανείστηκε 70
εκατομμύρια πριν τις ζημίες από την πτώχευση της Proton αναλάβει ο έλληνας
φορολογούμενος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">Αν τα παραπάνω, που
καταγγέλλει το Reuters, αληθεύουν, </span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b>έχουμε στα χέρια μας ένα σκάνδαλο
αξιώσεων</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">. Ένα σκάνδαλο που (α) παραπέμει σε insider trading, (β) εγείρει
ζητήματα που αφορούν τον έλληνα φορολογούμενο (ο οποίος καλείται να πληρώσει τα
σπασμένα της Proton) και (γ) αφορά επισταμένη προσπάθεια εξαπάτησης των
ευρωπαϊκών αρχών επιτήρησης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">Δεν είναι δική μου
δουλειά να αποφασίσω την αθωότητα ή την ενοχή του οιουδήποτε. Θα ήθελα να
πιστεύω ότι η ελληνική κυβέρνηση, η ελληνική δικαιοσύνη και η ίδια η τρόικα θα
επιληφθούν. </span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b>Προς το παρόν, σιγή ιχθύος</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">. Από την μεριά μου, σημειώνω την </span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b>απάντηση του
κ. Σάλλα</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;"> στο άρθρο του Reuters.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">Όπως αναφέρει η <a href="http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_2_17/07/2012_489246"><span style="color: #64a006; text-decoration: none;">Καθημερινή, </span></a>«ο
κ. Σάλλας, ο οποίος έχει καταθέσει αγωγή κατά του ειδησεογραφικού πρακτορείου
για προηγούμενο δημοσίευμά του, διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 50 εκατ. ευρώ,
έκανε λόγο για άλλο επεισόδιο, αυτή τη φορά από ομάδα συνεργατών του Reuters,
στην προσπάθεια «υπονόμευσης, εκβιασμών και κατασυκοφάντησης», που έχει
αντιμετωπίσει η Τράπεζα Πειραιώς στην πορεία ανάπτυξής της. Η υπονόμευση,
κατέληξε, «δεν μας αποσπά από το κύριο καθήκον μας, που είναι η ασφάλεια και η
πρόοδος του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, η οποία με τη σειρά της είναι
προοπτική αναπόσπαστη με την προσπάθεια που καταβάλλουμε όλοι για την έξοδο της
χώρας από την κρίση». Με άλλα λόγια, αγαπητοί αναγνώστες, άλλα λόγια να
αγαπιόμαστε...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 14pt;"><b>Συμπέρασμα</b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">Στην εποχή της
Πτωχοτραπεζοκρατίας (*), τέτοιου είδους τερτίπια είναι, δυστυχώς, αναμενόμενα.
Όμως, σε μια χώρα που υποτίθεται ότι δίνει αγώνα επιβίωσης, και όπου η ανάκτηση
της αξιοπιστίας απέναντι στην Ευρώπη έχει αναχθεί σε εθνικό στόχο, το Πέπλο της
Σιωπής που έχει περιβάλει αυτό το «συμβάν» είναι ενδεικτικό της Απόλυτης
Υποκρισίας της καθεστηκυίας τάξης της χώρας τούτης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">Από την μία έχουμε
κυβέρνηση, η οποία δήθεν κόπτεται για την αξιοπιστία μας στα μάτια της Ευρώπης,
αλλά που δεν κάνει τίποτα όταν οι τραπεζίτες μας αποκαλύπτονται από τον έγκυρο
διεθνή τύπο να συνομωτούν με σκοπό την παραβίαση των αρχών και κανόνων της
επιτήρησής τους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">Από την άλλη, η
δικαιοσύνη η οποία ούτε καν έχει πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">Τέλος, και
τρομακτικότερο, οι καλοί δημοσιογράφοι των «έγκυρων» εντύπων, δημοσιογραφικών
οργανισμών, sites κλπ. οι οποίοι καθημερινά γράφουν χιλιάδες λέξεις
καταδικάζοντας την διαφθορά των «μικρομεσαίων» και απαιτώντας να μπει βαθειά το
νυστέρι στο κόκκαλο, παραμένουν βουβοί μπροστά σε ένα τέτοιο «συμβάν», σε μια
τέτοια καταγγελία του Reuters. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν μπείτε στην
ιστοσελίδα του πάλαι ποτέ έγκυρου «Βήματος» και βάλετε «Σάλλας» στην σελίδα
αναζήτησης δεν θα βρείτε την παραμικρή αναφορά σε αυτό το θέμα. Ούτε μία λέξη.
Η άλλη παραδοσιακά έγκυρη εφημερίδα μας, η «Καθημερινή», αναφέρεται μεν στο
θέμα αλλά με τον ανώδυνο τίτλο «Νέα αντιπαράθεση Reuters με τον επικεφαλής της
Πειραιώς».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.0pt; margin-bottom: 14.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT; font-size: 14pt;">Κλείνω με ένα μήνυμα
προς φίλους δημοσιογράφους που στα υπόλοιπα κείμενά τους ξεσπαθώνουν εναντίον
της διαφθοράς και της «ακινησίας» του ελληνικού κράτους: Όσο παραμένετε βουβοί
απέναντι σε μια τέτοια υπόθεση, η αξία του λόγου σας τείνει στο μηδέν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-ItalicMT;"><i>(*) Bankruptocracy - Πτωχο-Τραπεζοκρατία <a href="http://www.potamos.com.gr/edition-details.asp?edition=279&category=13&from=all-editions"><span style="color: #64a006; font-family: Arial-BoldItalicMT; text-decoration: none;"><b>(Από το «Λεξιλόγιον Κρίσης»)</b></span></a></i></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: ArialMT;"> </span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-ItalicMT;"><i>Δικός μου όρος για το νέο πολιτικό-οικονομικό
καθεστώς που μας προέκυψε, παγκοσμίως, μετά την </i></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldItalicMT;"><b><i>Κρίση του 2008</i></b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-ItalicMT;"><i>. Σε αυτό το νέου τύπου
καθεστώς την μέγιστη εξουσία δεν ασκούν ούτε οι επιτυχημένοι καπιταλιστές ούτε
καν οι εισοδηματίες (για τους εργαζόμενους ούτε λόγος βέβαια). Την ασκούν οι
πτωχευμένες τράπεζες ελέω των φορολογούμενων των οποίων τους φόρους οι
πολιτικοί χρησιμοποιούν για να στηρίζουν το νέο αυτό καθεστώς, ως εντολοδόχοι
των πτωχευμένων τραπεζών, επιβάλλοντας παράλληλα αυστηρή λιτότητα στους...
φορολογούμενους. Βασική αρχή του νέου καθεστώτος η εξής απλή: Τα χρέη των
πολιτών και των κρατών στις τράπεζες είναι ιερά και αδιαπραγμάτευτα. Παράλληλα,
οι ζημίες των τραπεζών πρέπει αυτόματα, και χωρίς πολλές κουβέντες, να
καλύπτονται είτε από τα κράτη είτε από τις Κεντρικές Τράπεζες χωρίς την επιβολή
του παραμικρού</i></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldItalicMT;"><b><i> Μνημονίου </i></b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-ItalicMT;"><i>στους ιδιοκτήτες των, ουσιαστικά, πτωχευμένων τραπεζών. Ενώ
τα υπό πτώχευση κράτη (π.χ. Ελλάδα και Ιρλανδία) πρέπει να διασύρονται και να
υποβάλλονται σε ασφυκτική λιτότητα για να δανείζονται ώστε να μην πτωχεύσουν,
στον Καιρό της </i></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-BoldItalicMT;"><b><i>Πτωχο-Τραπεζοκρατίας </i></b></span><span style="color: #1a1a1a; font-family: Arial-ItalicMT;"><i>οι τράπεζες δικαιούνται την
παροχή άπειρης ρευστότητας χωρίς κανέναν περιορισμό, όρο ή απαίτηση εκ μέρους
των κρατών ή των Κεντρικών Τραπεζών που τις κρατούν ζωντανές.</i></span><o:p></o:p></div>
</div>kostas pouloshttp://www.blogger.com/profile/16867671089641660589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8533521548659450360.post-84338662754448558232012-07-10T01:59:00.002-07:002012-07-10T02:04:37.738-07:00Χρόνης Μίσσιος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Χρόνης Μίσσιος<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmK4hyx6mSlIxrxWKJSKFXRNZ25tGcXur-mYQsD_SKo0IUE5iSwQDIWhdhGAg53Q9VtePFVW353L7b0zgEiYTFyAmRNTnZYAQrcoY8xjDHGo9nxwVHvU_Ns8U9RStqyz8_p5yCNhJoh0g/s1600/missios-1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmK4hyx6mSlIxrxWKJSKFXRNZ25tGcXur-mYQsD_SKo0IUE5iSwQDIWhdhGAg53Q9VtePFVW353L7b0zgEiYTFyAmRNTnZYAQrcoY8xjDHGo9nxwVHvU_Ns8U9RStqyz8_p5yCNhJoh0g/s320/missios-1.jpg" width="260" /></a></div>
<br />
<style>
@font-face {
font-family: "Times New Roman";
}@font-face {
font-family: "Lucida Grande";
}p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal { margin: 0in 0in 0.0001pt; font-size: 12pt; font-family: "Times New Roman"; }a:link, span.MsoHyperlink { color: blue; text-decoration: underline; }a:visited, span.MsoHyperlinkFollowed { color: purple; text-decoration: underline; }table.MsoNormalTable { font-size: 10pt; font-family: "Times New Roman"; }div.Section1 { page: Section1; }
</style>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 0.5in; margin-right: 0.5in;">
<span style="font-family: Times; font-size: 24pt;">«Μας
σκοτώνουν από δέκα χρονών και μας θάβουν στα ογδόντα»<b></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 0.5in; margin-right: 0.5in;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 0.5in; margin-right: 0.5in;">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">"Για
πρώτη φορά, ζω σε μια κοινωνία, η οποία δείχνει να 'χει πάθει εγκεφαλικό! Δεν
αντιδρά με τίποτα!"</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> ο <a href="http://chronismissios.wordpress.com/"><b>Χρόνης
Μίσσιος</b></a><a href="http://chronismissios.wordpress.com/">,</a> σ'
αυτό το πρώτο μέρος της συνέντευξης, μιλά στην <a href="http://afigisizois.wordpress.com/2011/06/14/%CF%84%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5/"><b>Κρυσταλία
Πατούλη</b></a><a href="http://tvxs.gr/news/apopseis/ti-prepei-na-kanoyme-apanta-o-manolis-glezos">,
</a>για τη σημερινή κατάσταση της χώρας, τονίζοντας μεταξύ άλλων, ότι <b>"πρέπει
να αντιληφθούμε ποιά είναι η ουσία και το νόημα της ζωής! Δηλαδή, δεν γίνεται
αντί να ζούμε, να προσπαθούμε να επιβιώσουμε!"</b> και προτείνοντας <b>"να
πάρουμε τα βουνά, να ξαναεποικήσουμε την Ελλάδα"</b>.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Η κρίση που περνάμε, είναι
πολυεπίπεδη, δεν είναι μονάχα οικονομική. Oυσιαστικά είναι κρίση αξιών </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">και χρεοκοπίας του λογοκρατούμενου
και τεχνοκρατικού πολιτισμού μας. Τους κινδύνους για την οικολογική κρίση, πια,
του πλανήτη, δεν τους αμφισβητεί κανείς, και όλο και περισσότεροι άνθρωποι
συνειδητοποιούν την ανάγκη να στρατευτούν σε τέτοιου είδους προσπάθειες για να
σώσουν ή να βελτιώσουν το περιβάλλον. Αυτό, όμως, είναι το ένα μέρος: <b>Ο
περιβαλλοντολογικός ακτιβισμός.</b> Διότι στην πραγματικότητα υπάρχουν <b>δύο
περιβάλλοντα</b>:</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Το ένα είναι το φυσικό περιβάλλον
και το άλλο είναι το κοινωνικό περιβάλλον, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">το ανθρώπινο περιβάλλον.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Το πρόβλημα προκύπτει από το
γεγονός, ότι το ανθρώπινο περιβάλλον είναι οργανωμένο</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> κατά τέτοιο τρόπο και δρα κατά
τέτοιο τρόπο, ώστε καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον. Συνεπώς για να
διατυπώσουμε ένα οικολογικό αίτημα, που θα σημαίνει την σωτηρία του πλανήτη και
συνεπώς της ζωής πάνω σε αυτόν, πρέπει να προσπαθήσουμε να δούμε πως θα
ανατρέψουμε τις πρακτικές που οδηγούν στην καταστροφή του και πως θα οδηγηθούμε
σ’ έναν βαθύτερο κοινωνικό μετασχηματισμό, ο οποίος θα αποκαταστήσει τη φυσική
σχέση του ανθρώπου με τη φύση.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Αυτό σημαίνει, μια εξανάσταση της
ανθρώπινης συνείδησης, σημαίνει μια καθημερινή απόκρουση </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">της βαρβαρότητας του συστήματος και
μιας διαφορετικής τοποθέτησης στη συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντι σε αυτά τα
προβλήματα. Και αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο. Γιατί αυτή τη κουλτούρα, ότι ο
άνθρωπος είναι ο κυρίαρχος του πλανήτη, και ότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο και
τον διόρισε κυρίαρχο του πλανήτη και του είπε ότι: «όλα αυτά είναι δικά σου»,
την κουβαλάμε από τα γεννοφάσκια μας!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Πρέπει να απαλλαχτούμε από τις
θεωρίες του ανθρωποκεντρισμού, όπως και από τις αφελείς θεωρίες </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">της θρησκείας και όλων αυτών των
πραγμάτων. Αλλά κυρίως, πρέπει να αντιληφθούμε ποια είναι η ουσία και το νόημα
της ζωής! Δηλαδή, δεν γίνεται αντί να ζούμε, να προσπαθούμε να επιβιώσουμε!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Κάθε πλάσμα έρχεται στον κόσμο με
δικαιώματα, με δυνατότητες, να ζήσει τη ζωή του,</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> να χαρεί, να είναι χορτάτο, να
καλύπτει τις ανάγκες του, κλπ. Αλλά ο άνθρωπος έρχεται σ’ έναν κόσμο, όπου
εκτός από τους πορφυρογέννητους, δεν ξέρει που πάει και τι κάνει, και πώς να
ζήσει.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Ταυτόχρονα αυτή η ολιστική
οικολογία- οικολογική αντίληψη, η οποία δεν ασκείται </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">μόνο σ’ έναν οικολογικό ακτιβισμό
αλλά βλέπει και θέλει και παλεύει να αναστρέψει τις καταστροφικές δομές του
συστήματος και να εδραιώσει έναν καινούριο πολιτισμό, είναι σημαντική γιατί
είναι η μόνη διαδικασία η οποία απαιτεί όχι την υπακοή ή την υποταγή των
ανθρώπων σε μια πίστη ή σε μια ιδεολογία αλλά απαιτεί την αφύπνιση της
συνείδησής του και την κατανόηση του νοήματος της ζωής.<br />
Η ζωή είναι ένα χάρισμα. Είναι ένα χάρισμα που μας δίνεται μια φορά. Μια φορά!
Και πρέπει να το χαρούμε, πρέπει να το δωρίσουμε, πρέπει να το ζήσουμε!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Η οικολογία μάς απαλλάσσει, επίσης,
και από το άγχος του θανάτου. Ξέρουμε, ότι αυτό το δώρο, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">είναι με ημερομηνία λήξεως, και
συνεπώς πρέπει να το χαρούμε και όχι να το σπαταλάμε μέσα σε βάσανα. Τι είναι
αυτά τα πράγματα; Που κατάντησαν τη ζωή μας σήμερα;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Οι άνθρωποι δεν προλαβαίνουν να
σκεφτούνε, δυστυχώς, να καταλάβουν, τι σημαίνει ζωή.</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> Τρέχουν, τρέχουν, τρέχουν, κι όταν
φτάνει το ηλιοβασίλεμα, αντί να κλαίνε γιατί πέρασε άλλη μια μέρα, και συνεπώς
άλλο ένα βήμα προς το θάνατο, χαίρονται. Χαίρονται! Γιατί η μέρα τους ήταν
φορτωμένη με οδύνη, με άγχος, με κυνηγητό, με προβλήματα, με όλα αυτά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Η οικολογία είναι επαναστατική, με
την έννοια ότι στοχεύει να καταργήσει όλες τις αρνητικές </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">δομές της κοινωνίας. Είναι η μόνη
επανάσταση, θα λέγαμε, η οποία δε φέρει εξουσία και δεν εδραιώνει καμία
εξουσία. Και ξέρουμε από την ιστορία ότι και τα πιο ωραία, τα πιο όμορφα, τα
πιο ρομαντικά όνειρα των επαναστατών, σκοτώθηκαν από την εξουσία. Αυτή ήταν η
αιτία της καταστροφής. Αυτή είναι η αιτία που μετατρέπει τα όνειρα σε εφιάλτη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Είναι δυνατόν να μιλάμε για
οικολογία και για πράσινη ανάπτυξη και να έχουμε </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">την εκμετάλλευση του ανθρώπου από
άνθρωπο;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Μιλάω για την κυβέρνηση και για την
πράσινη ανάπτυξη! Σ’ αυτή την πράσινη ανάπτυξη</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">, λοιπόν, από τους πρώτους μετόχους
είναι οι εταιρίες της BP, από τους πρώτους επενδυτές σ’ αυτή την ιστορία.
Δηλαδή είναι αυτός ο φαύλος κύκλος που έλεγε ο Ελύτης, ότι με έναν
ανθρωποκεντρικό - τεχνοκρατικό πολιτισμό προσπαθούμε να διορθώνουμε τις ζημιές
που έκανε ένας ανθρωποκεντρικός- τεχνοκρατικός πολιτισμός. Αυτός είναι ο φαύλος
κύκλος.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Και τι θα πει ανάπτυξη, κι ως που
πάει αυτή η ανάπτυξη τέλος πάντων; </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Αυτή η γραμμή που πάει; Έχει κανένα τέλος; Έχει κανένα τέρμα
αυτή η γραμμή; Περάσαμε τη βιομηχανική επανάσταση, περάσαμε την επανάσταση την
ηλεκτρονική, και το όφελος του ανθρώπου ποιό; Η ποιότητα της ζωής του, το νόημα
της ζωής του έχει χαθεί, έχει αλλοτριωθεί! Η ζωή είναι αλλού και ο άνθρωπος ο σημερινός
είναι αλλού! Οι περισσότεροι άλλα ζητούν κι άλλα ζούνε, άλλα επιθυμούν και άλλα
πραγματοποιούν μέσα στην κοινωνία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Είμαστε πια μια κοινωνία
σχιζοφρενών. Από τη μια ένας αφύσικος πολιτισμός </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">και από την άλλη η οντότητά μας σαν
άνθρωποι. Είμαστε ψυχασθενείς. Απλώς ο καθένας νομίζει ότι ο άλλος είναι, κι
όχι ο ίδιος!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Αν θέλουμε λοιπόν να οραματιστούμε
ένα ανθρώπινο μέλλον, οφείλουμε κατ’ αρχήν </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">να το οραματιστούμε σε ανθρώπινα
μέτρα. Αυτές οι χαβούζες που λέγονται πόλεις εξαφανίζουν τον άνθρωπο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Θα κάνω μια παρένθεση: πήγα κάποτε
στην Ιταλία και μπήκα σε μία από αυτές τις τεράστιες</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> εκκλησίες που έχουνε. Στάθηκα μέσα
σ’ αυτό το πράγμα και χάθηκα πραγματικά. και ένιωσα έτσι, ανύπαρκτος. Αυτόματα
σκέφτηκα κι ένα δικό μας, ένα εκκλησάκι σ’ ένα λοφίσκο, που μπαίνεις μέσα και
ακουμπάς το Θεό ρε παιδί μου! Εκεί εκμηδενίζουν εντελώς τον άνθρωπο. Ενώ,
αντίθετα, μπαίνεις σ’ σ’ ένα ερημοκλήσι και βλέπεις τον Παντοκράτορα από πάνω
να σου χαμογελάει, να απλώσεις το χέρι να τον πιάσεις!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Δηλαδή, ο άνθρωπος ο οποίος θέλει να
επικοινωνήσει, ανεξάρτητα αν πιστεύει στον Θεό </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">ή δεν πιστεύει στο Θείο, κλπ. Όσο
υπάρχουν άνθρωποι -κι αυτοί λιγοστεύουν ολοένα και περισσότερο και
αντικαθίστανται από τους μεταλλαγμένους- θα νιώθουνε αυτή την ανάγκη μιας
διαφορετικής επικοινωνίας. Πολλές φορές όταν είμαι «φορτωμένος» και έχει
Πανσέληνο βγαίνω στην βεράντα εδώ έξω ανοίγω τα χέρια μου -όπως όταν σταύρωσαν
τον Χριστό- κι ανοίγω το στόμα μου και προσπαθώ να... καταπιώ το φεγγάρι.
Στέκω, έτσι, πέντε με δέκα λεπτά, και κάποια στιγμή χάνομαι, σταματάω μόνος
μου, γιατί δεν ξέρω αν θα γυρίσω πίσω…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Εδώ κάτω έχω και μια ροδιά (αγαπάω
πολύ τις ροδιές) η οποία, κάποια μέρα μου αρρώστησε.</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> Πήγα στον Γεωπόνο, πήρα φάρμακα,
πήρα τούτο, πήρα τ’ άλλο, την ράντισα, τίποτα! Η ροδιά κάθε μέρα και χειρότερα.
Ήταν Πανσέληνος. Την σκεφτόμουνα κι ήμουν στενοχωρημένος. Κατέβηκα τα
σκαλοπάτια, κι έκατσα σε μια πέτρα δίπλα της και άρχισα να της λέω πόσο
πολύτιμη είναι για μένα, πόσο την αγαπάω, να την χαϊδεύω, να της μιλάω τρυφερά
κλπ. Από την άλλη μέρα η ροδιά άρχισε να γίνεται καλύτερα. Έγιανε, και τον
Σεπτέμβρη πέταξε και εκτός εποχής, πια, δυο τεράστια ρόδια. Τώρα, δεν ξέρω αν
τα φάρμακα βοήθησαν, επίσης, αλλά εγώ αλλιώς το εισέπραξα και αλλιώς το ένιωσα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Είναι δύσκολο να ανοίξουμε μια
διέξοδο μέσω μιας οικολογικής επανάστασης. </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Και γιατί είναι δύσκολο; Από την
δεκαετία του ’60 ο Μαρκούζε είχε επισημάνει, ότι αυτό το απεχθές κοινωνικό
σύστημα δεν βρίσκεται πια έξω από τον άνθρωπο, αλλά έχει ενσωματωθεί μέσα στον
άνθρωπο και έχει υποχρεώσει τον άνθρωπο να το αναπαράγει συνεχώς. Αυτό τι λέει;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Αυτό λέει, ότι υποχρεωτικά, έχουμε
μια μετάλλαξη της συνείδησης, μια μεταφορά της, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">από την αυτονομία της αναζήτησης του
καλού ή της ζωής, σε μια πρακτική η οποία αναπαράγει το σύστημα. Μας έχουν
υποχρεώσει να παίρνουμε αυτοκίνητα, μας υποχρεώνουν να παίρνουμε κινητά, μας
υποχρεώνουν να κάνουμε τούτο, ή το άλλο. Έχουν οργανώσει έτσι τη ζωή, ώστε δεν
μπορούμε να διαφύγουμε.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Γι’ αυτό είναι πολύ δύσκολη μια
επανάσταση της οικολογίας. Γιατί πρέπει να απαλλαγεί </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">ο άνθρωπος, να ξεράσει από μέσα του,
όλο το σύστημα, να μπορέσει να απελευθερωθεί και να μπορέσει τελικά να δει τα
πράγματα όπως είναι, να δει τη ζωή του, να παλέψει, ν’ αντισταθεί, να
πολεμήσει.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Σήμερα και σ’ αυτόν τον τομέα -και
είναι πολύ αισιόδοξο- διάφορες παρέες παίρνουν τα βουνά </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">και προσπαθούν να ζήσουν έξω από το
σύστημα. Ακόμα, σε κάποιες περιοχές έχουν καταργήσει και το χρήμα. Εσύ έχεις
βγάλει φέτος περισσότερα φασόλια, εγώ έχω πατάτες, ο άλλος έχει λάδι, ο άλλος
είναι γιατρός κι αντί για πληρωμή θα του δώσω αυγά ή κοτόπουλο, κλπ.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Αυτά νομίζω είναι από τα πιο
σημαντικά πράγματα που συμβαίνουν σήμερα στην ελληνική κοινωνία, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">διότι από το οργανωμένο πολιτικό-
θεσμικό σύστημα δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα. Πρόκειται για μια κατάσταση
η οποία αποκλείεται να αναπαράξει τίποτα καλό, τίποτα της προκοπής.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Δεν πίστευα ποτέ ότι θα ξαναζήσω μια
περίοδο εθνικής υποτέλειας της πατρίδας μου.</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Πιτσιρικάς δεκατριών χρονών πολέμησα
τους Γερμανούς. Μετά, πολέμησα τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">την εποχή που ερχόταν εδώ ο
Αμερικανός στρατηγός και του έλεγε ο Έλληνας Πρωθυπουργός, διανοούμενος
Κανελλόπουλος, «Ιδού ο στρατός σας!», δείχνοντας τον ελληνικό στρατό. Την εποχή
που ερχόταν ο πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών ο περίφημος Πιουριφόι, και έμπαινε
στο γραφείο του Πρωθυπουργού και ανέβαζε τα πόδια του πάνω στο γραφείο και του
έλεγε τι να κάνει και τι να μην κάνει…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Ε, περίπου τα ίδια δε ζούμε τώρα;
Έρχονται οι Τροϊκανοί. Τα ίδια δεν κάνουνε; Έχουμε κυβέρνηση; Πού είναι;</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Λέω καμιά φορά, σ’ αυτά τα παιδιά
που τρέχουν στις διαδηλώσεις και χτυπιούνται </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">με τους μπάτσους και μετά τους
πλακώνουν με τα χημικά σα να ‘ναι κατσαρίδες, «Τι πάτε και σκοτώνεστε μες στους
δρόμους και δεν πάτε να καταλάβετε τα χωράφια της Μονής του Βατοπεδίου και να
κάνετε μια φάρμα; Είστε όλοι σας μορφωμένα παιδιά, έχετε διάφορες ειδικότητες,
να καταλάβετε τα βασιλικά κτήματα, αυτού του κερατά στο Τατόι, να κάνετε μια
φάρμα; Θα ‘χετε και τον κόσμο μαζί σας! Ποιος θα σας πει κουβέντα; Πάτε και
πετάτε γκαζάκια, και καίτε το αυτοκίνητο του αλλουνού του κακομοίρη, τι σας
φταίει ο άλλος;».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Θέλω να πω, ότι, δυστυχώς, επίσης
για πρώτη φορά, ζω σε μια κοινωνία η οποία δείχνει </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">να χει πάθει εγκεφαλικό! Δεν αντιδρά
με τίποτα! <b>Να συμβαίνουν τόσο τρομακτικά πράγματα και μέσα σ’ αυτήν και
στον κόσμο και γύρω της,</b> και να μην παίρνει χαμπάρι! Να μην αντιδρά με
τίποτα!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Άκουγα τον Γιανναρά να λέει
«Τουλάχιστον ας κατέβουν εκατό- διακόσιες χιλιάδες </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">κόσμος να καταλάβουν το Σύνταγμα και
να κάτσουν εκεί και να απαιτήσουν Συντακτική Εθνοσυνέλευση». Αλλά πού; Αυτό που
λέγεται, πια, ότι απέμεινε σαν σύνθημα γραμμένο σε γκρεμισμένους τοίχους:
«ΑΡΙΣΤΕΡΑ», τυρβάζει περί των… ευαγγελίων ακόμα!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Ξέρεις τι είπε ο Δαντόν πριν τον
καρατομήσουν; «Τα βήματα της ανθρώπινης ιστορίας </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">είναι οι ταφόπετρες των ρομαντικών».
Κατάλαβες; Και μέσα σε όλη την πορεία της ιστορίας, οι μόνοι που έσωσαν την
αθωότητά τους ήταν αυτοί που σκοτώθηκαν νωρίς, πριν γίνουν εξουσία. Γιατί, σου
λέω, ότι η εξουσία είναι το χειρότερο, είναι το τρομακτικότερο εφεύρημα του
ανθρώπου!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Εγώ είμαι υπέρ της άμεσης
δημοκρατίας, υπέρ των μικρών κοινοτήτων, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">και το μόνο που θα έλεγα σήμερα που
η χώρα μας περνάει κρίση, θα ‘τανε, "πάρτε τα βουνά, ξαναγυρίστε στα χωριά
σας, ξαναγυρίστε στη λίμνη! Ξαναεποικήστε την Ελλάδα!"</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Έχουμε μια χώρα η οποία είναι
ευλογία Θεού, παράγει τα πάντα! Από βότανα, από τρόφιμα, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">τα πάντα μπορεί να παράξει. Ποτέ
όμως δεν είχαμε μια ικανή πολιτική ηγεσία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Είναι πάρα πολύ εύκολο να φτιάξεις
μια ιδεολογία ή μια θεωρία για την κοινωνία </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">και να καλέσεις τους ανθρώπους να
την εφαρμόσουν. Είναι όμως τρομερά δύσκολο, ως ανυπέρβλητο, να ξεπεράσεις το
εμπόδιο του εαυτού σου και της κουλτούρας που σου πότισαν από τα γεννοφάσκια
σου και τα δεσμά που έχει δέσει γύρω σου το σύστημα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Γι’ αυτό ο δρόμος προς την
απελευθέρωση από τη βαρβαρότητα, είναι ένας δρόμος </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">πάνω από την πυρρά, που πρέπει να περάσει
ο καθένας μας. Πάρα πολύ δύσκολος δρόμος.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Για την ώρα το κάνουν αυτοί που
έχουν κάποια δυνατότητα να το κάνουν. </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Δηλαδή, γνωρίζω ανθρώπους, οι οποίοι φύγανε και
πήγανε στο Πήλιο, ένα από τα πιο παραγωγικά βουνά της Ελλάδας -εκεί και…
μπουκάλια να φυτέψεις θα φυτρώσουνε και υπάρχουν κτήματα τα οποία είναι
εγκαταλελειμμένα, γεμάτα ελιές, καρυδιές, μηλιές κλπ.- και νοίκιασαν ένα κτήμα,
ίσα ίσα για να μην χάσει ο ιδιοκτήτης την κυριότητα, δηλ. με 500 ευρώ το χρόνο,
για να καλλιεργούν και να ζουν εκεί, να πουλάν το λάδι και καμιά φορά να
βγαίνουν και στην λαϊκή αγορά. Κάποιοι από αυτούς είναι και γιατροί ή δάσκαλοι
και διοργανώνουν εκδηλώσεις. Περνάνε όμορφα, με την παρέα τους, με τα οργανάκια
τους, κάθε άνοιξη συγκεντρώνουν τις εμπειρίες τους, για το πως π.χ. γίνεται το
μελιτζανάκι τουρσί, τα καρύδια γλυκό, πώς από το λάδι γίνεται το σαπούνι, πώς
χτίζουν σπίτια με αχυρόμπαλες κλπ., διάφορες γνώσεις, γιατί όλοι τους είναι και
πολύ ενδιαφέροντες άνθρωποι και έχουν κυνηγήσει αυτήν τη γνώση, η οποία είναι
πολύτιμη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Με την τεχνολογία, έχουμε χάσει
πολύτιμες γνώσεις από την εμπειρία του ανθρώπου, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">που εξασφάλισαν την επιβίωσή του
στον πλανήτη για εκατομμύρια χρόνια. Σήμερα η γνώση μας έρχεται απ’ το μέλλον,
δεν έρχεται από το παρελθόν!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Παλιά οι νέοι σέβονταν τους ηλικιωμένους,
ενώ, σήμερα, συνήθως, δεν τους σέβονται. </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Παλιά τους σέβονταν γιατί, εκτός των
άλλων, ο ηλικιωμένος κατείχε τη γνώση και ήξερε πότε θα φυτέψει, τι καιρό θα
κάνει, τι αλλαγές θα γίνουν, από τι πάσχει το φυτό κλπ. Σήμερα ο εγγονός ξέρει
περισσότερα για την τεχνολογία από τον παππού. Τον βλέπεις και πιάνει το κινητό
και τραβάει φωτογραφίες και ο παππούς… κοιτάει.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Αλλά, δεν υπάρχει παιδεία, σήμερα.
Μη γελιόμαστε. Υπάρχει εκπαίδευση. Άλλο πράγμα η παιδεία</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> κι άλλο πράγμα η εκπαίδευση.
Σήμερα, λοιπόν, τα παιδιά εκπαιδεύονται. Γιατί; Για να βρούνε τη μηχανή του
κέρδους! Να εξασφαλίσουν κάποια θέση σε κάποιο επάγγελμα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Τη μηχανή του κέρδους! Αυτό είναι το
πρόβλημα. Όσο στην κοινωνία μας η κυρίαρχη αξία </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">του συστήματος είναι το κέρδος, από
κει και πέρα μην ψάχνεις να βρεις… αυτό διαποτίζει όλες τις ανθρώπινες σχέσεις
και διαποτίζει όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες όπως είναι η παιδεία και όλα
τα πράγματα.<br />
Πιστεύω, λοιπόν, ότι αν υπάρχει ελπίδα διεξόδου, οι άνθρωποι και κυρίως
οι νέοι θα την διαμορφώσουν.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Καμιά φορά με ρωτούν οι
δημοσιογράφοι: Χρόνη, έχεις μετανιώσει για τη ζωή σου; </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Λέω όχι. Όχι! Τί πιο ωραίο να
πεθαίνεις για ένα όραμα, για έναν όμορφο μύθο, απ’ το να ζεις συνεχώς μια
χαμοζωή; Εμείς, λοιπόν, ταξιδέψαμε σ’ έναν υπέροχο μύθο, σ’ ένα πάρα πολύ
όμορφο όραμα. Τώρα, αν αυτό στο τέλος της ζωής μας κατάντησε εφιάλτης, αυτό
είναι άλλο θέμα, είπαμε, είναι θέμα της εξουσίας.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Αν είχα τη δυνατότητα να γυρίσω τα
χρόνια πίσω, και με τη γνώση που έχω σήμερα, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">τι θα άλλαζα; Όλα! Πρώτα απ’ όλα
πήραμε μια εμπειρία από την εξουσία, από την ιστορία, και υπήρχε και μια
διαφορετική πραγματικότητα, ένα διαφορετικό μέτωπο από αυτό που δίναμε τις
μάχες. Εμείς δώσαμε μάχες χαρακωμάτων, υπερασπιστήκαμε τη δημοκρατία,
υπερασπιστήκαμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν είδαμε την κρίση που ερχόταν… Και
σε ότι αφορά τις μεταλλαγές της ιδεολογίας από τη στιγμή που έγινε εξουσία η
Σοβιετική Ένωση, και σε ότι αφορά την επερχόμενη κρίση του πλανήτη, μέσω της
εξέγερσης της βιομηχανικής επανάστασης κλπ., τα οποία τα θεωρούσαμε, τότε, ευλογία
Θεού! Δεν είναι τυχαίο ότι ο Λένιν έλεγε ότι εξηλεκτρισμός και βαριά βιομηχανία
είναι τα δυο πόδια που θα οικοδομήσουν τον κομμουνισμό.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Και φτάσαμε στο Τσερνομπίλ και σε
άλλου είδους ιστορίες, και στη συνάντηση καπιταλισμού </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">και υπαρκτού σοσιαλισμού σε ότι
αφορά τις πρακτικές για το περιβάλλον, για τα χημικά στις διατροφές των
ανθρώπων και όλα αυτά. Δεν είναι τυχαίο ότι δυο από τις μεγαλύτερες λίμνες του
κόσμου, η λίμνη της Βαϊκάλης και η λίμνη του Μίσιγκαν και οι δυο είναι
μολυσμένες. Δεν υπερασπιστήκαμε, τότε, τέτοια πράγματα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Σήμερα, μια σημαντική λέξη είναι η
λέξη «βιότοπος». Τι σημαίνει; Σημαίνει βιώνουμε μαζί, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Γιατί βιώνουμε μέσα στην διαφορετικότητά μας κι όχι σε κάποια ομπρέλα
ιδεολογική η οποία μπορεί να μας οδηγεί σε διαφωνίες και σε συγκρούσεις όπως
αυτές που συντηρούνται σήμερα μέσα στον χώρο της αριστεράς, οι οποίες δεν έχουν
κανένα νόημα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Όσο για έναν… εμπνευσμένο αρχηγό και
ηγέτη εγώ πιστεύω πάρα πολύ ότι σε μια κοινότητα, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">η συλλογική γνώμη είναι πολύ πιο
ασφαλής και πιο ισχυρή από οποιονδήποτε ηγέτη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Στο άλλο σημείο στο οποίο επίσης έχω
διαφωνία με τον όποιον ηγέτη και την ιδεολογία, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">είναι ότι πιστεύω στο αυθόρμητο των
ανθρώπων, δηλαδή, μέσα σε αυτή τη διαδικασία ανατροπής ή επανάστασης πρέπει να
αναπτυχτεί ένα κίνημα όχι καθοδηγούμενο αλλά αυθόρμητο. Ένα κίνημα που
γεννιέται από τη συνείδηση των ανθρώπων που ξέρουν που πάνε και ξέρουν τι
θέλουν. Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να ξαναγυρίσουμε σε μορφές εξουσιαστικές, κι
αυτή τη στιγμή που σου μιλάω, εγώ ασκώ εξουσία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Διότι υποτίθεται ότι είμαι η έδρα, ο
καθηγητής, ο παντογνώστης, ο πολυγνώστης κλπ. </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Αυτό είναι μια εξουσία, όπως μια
εξουσία είναι της μάνας προς το παιδί ή του πατέρα προς το παιδί ή όλα αυτά που
συμβαίνουν γύρω μας. Πιστεύω λοιπόν στο αυθόρμητο των μαζών που παλιότερα εμείς
οι κουμουνιστές καταριόμασταν σαν αναρχικό. Σήμερα μπορεί κανένας άνθρωπος να
ορίσει τι σημαίνει αναρχικός; Βρισκόμαστε μέσα σε ένα σύστημα το οποίο είναι
δομημένο με ανήθικους τρομοκρατικούς και βάρβαρους κανόνες. Το να αρνηθείς τους
κανόνες και τη θέσπιση αυτού του συστήματος τι σημαίνει, ότι είσαι αναρχικός;<br />
Με αυτή την έννοια είμαστε όλοι αναρχικοί! Γιατί όλοι αναζητούμε το κάλλιστο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Εγώ δεν ψήφισα κι ούτε θα ψηφίσω. Τι
να πάω να ψηφίσω δηλαδή, να μας κοροϊδεύουνε </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">με τη θέληση μας; Δεν πάω. Μου λένε
οι άλλοι, μα ξέρεις το άκυρο είναι καλύτερο και το λευκό είναι… Ε, δε μ’
ενδιαφέρει! Με πήρε κι ο Μίκης με την κίνηση που έκανε και του λέω, βρε Μίκη
μου, πρώτα πρώτα είναι τρελό στα ογδόντα μου να ξαναγίνω πολιτικός, όταν ξέρω τι
σημαίνει πολιτική. Δεύτερον, εμένα με ενδιαφέρει η επόμενη μέρα. Δηλαδή αν αυτή
τη στιγμή ανατρεπόταν αυτή η κυβέρνηση, η λεγόμενη κυβέρνηση, τι θα προκύψει;
Άλλη μια κυβέρνηση με τα ίδια πάλι, με το ίδιο στήσιμο, με τα ίδια πράγματα;
Εγώ βρίσκομαι στην άλλη όχθη! Δεν γουστάρω αυτό το σύστημα, δεν γουστάρω
καπιταλισμό, δεν γουστάρω νεοφιλελευθερισμό, δε γουστάρω συγκεντρωτισμό, δε
γουστάρω αυτά τα πράγματα! Θέλω μικρές κοινότητες, αυτόνομες, σε ανθρώπινα
μέτρα να μπορέσουμε να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Έχω μια άλλη λογική, μια άλλη
αντίληψη για το πώς οργανώνεται η κοινωνία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Ξέρω πια τι σημαίνει πολιτική. Δεν
γίνεται. Κατ’ αρχήν στην Ελλάδα δεν έχουμε το στοιχειώδες. </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Δεν έχουμε έναν στοιχειώδη πολιτικό
πολιτισμό, γιατί αυτά τα καθίκια δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους. Η πατρίδα
κινδυνεύει, η πατρίδα βουλιάζει, και πολεμάν σαν κατίνες ο ένας τον άλλον, εσύ
έκανες εκείνο στο αυτό κι εσύ έκανες το άλλο. Δεν έχουν την παλικαριά, την
εντιμότητα να κάτσουν σε ένα τραπέζι και να αφήσουν τις κατινιές στην άκρη και να
κουβεντιάσουν. Είναι τυχαίο; Μα ένας δεν αυτοκτόνησε απ’ αυτούς εδώ
τριανταπέντε χρόνια; Ένας δεν ζήτησε συγγνώμη, ένας δεν παραιτήθηκε;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Γι αυτό λέω, ότι είναι πρόβλημα
συνείδησης και όχι ιδεολογίας; Είναι πρόβλημα συμπεριφοράς κι όχι ιδεολογίας.</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Και δυστυχώς, πιστεύω, ότι εμείς
ήμασταν οι... τελευταίοι των Μοικανών. </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Σε εμάς το σύστημα ασκούσε σωματική βία, μας έκλεινε
φυλακή, μας βασάνιζε, μας χτυπούσε για να μας υποτάξει. Για τις σημερινές
γενιές είναι πιο δύσκολα. Τους κάνουν λοβοτομή, τους απορροφά το σύστημα
συνεχώς μέσα στη μηχανή του κέρδους, δεν τους αφήνει περιθώρια ούτε να
οραματιστούν, ούτε να φανταστούν, τους αφαιρεί την κριτική σκέψη. Την ψυχή!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Κι ας είμαστε η χώρα των μεγάλων
ποιητών. Κανένας λαός δέκα εκατομμυρίων δεν έχει τρία νόμπελ </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">και ένα βραβείο Λένιν. Και μάλιστα,
θα υπήρχαν κι άλλοι που θα έπρεπε να πάρουν το νόμπελ και δεν το πήραν… αλλά
τέλος πάντων.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Θυμάμαι, τον <a href="http://tvxs.gr/news/san-simera/filologika-apomnimoneymata-kostas-barnalis">Βάρναλη</a>…
ήμασταν ένα βράδυ στη Βουκουρεστίου και θέλαμε </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">να ανεβούμε στη Δεξαμενή και λέει ο
Βάρναλης του Κορνάρου «κουμπάρε περίμενε λιγάκι να περάσει κανένα ταξί να μας
πάρει να ανεβούμε πάνω. Ε, περιμέναμε, και σε λίγο βλέπουμε μια ωραία γυναίκα
να περπατάει και τότε λέει ο Βάρναλης «κουμπάρε, ήρθε ταξί, πάμε! Άμα βλέπουμε
αυτή μπροστά μας… φτάνουμε!». Ο Βάρναλης, ήταν καταπληκτικός άνθρωπος και
διαφορετικός, και δεν υπάρχει άλλος στίχος που να περιγράφει σήμερα την
κατάντια του ελληνικού λαού “Δειλοί, μοιραίοι, κι άβουλοι αντάμα προσμένουν,
ίσως, κάποιο θάμμα”. Όπως έχουμε και μεγάλους λογοτέχνες και γυναίκες, τη
Σωτηρίου και άλλες. Είχαμε καλή λογοτεχνία. Τώρα δεν έχουμε τίποτα! Α, ο <b><a href="http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/apofasia-na-kirykso-ki-ego-ton-polemo-giannis-makridakis">Μακριδάκης</a>
</b>είναι καλός.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Τολμάτε ρε, τολμάτε! Γράψτε αυτό που
θέλετε, αυτό που σκέφτεστε. Εγώ έγραφα, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">κι έγραφα με την ψυχή, κι όταν με είπαν συγγραφέα
πρώτη φορά τα ‘χασα! Μα, σοβαρά μιλάτε ρε παιδιά, συγγραφέας; Δεν είχα καμία
τέτοια πρόθεση απλά στις παρέες, στον κήπο τους έλεγα ιστορίες και μου έλεγαν,
ρε Χρόνη γιατί δεν τα γράφεις αυτά τα πράγματα; Κι έτσι βγήκε.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Γιατί τα βιώματα ήταν ουσιαστικά.
Κατάλαβες; Ζούσαμε. Είχε συνέχεια η ζωή μας,</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> δεν ήταν αυτή η γκρίζα
καθημερινότητα, αλλά ήταν μεγάλο κατόρθωμα να παραμείνεις άνθρωπος.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Ήταν πολύ σημαντικό να μπορείς να
κοιτάξεις τη μάπα σου το πρωί στον καθρέφτη και να πεις,</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> «είμαστε εντάξει ρε μάγκα, πάμε».
Δεκαεφτά χρονών παιδί ήμουν και καταδικασμένος για θάνατο, κι εγώ τους
έγραφα... Τώρα, βέβαια, λέω για "τί";</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Η σημερινή αντίσταση, ρωτάς, αν
είναι να είσαι ο εαυτός σου; Αυτό είναι το σημαντικότερο. </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Αλλά κι ο εαυτός προς τα πού; Ε,
στις πιο μαύρες ώρες ο άνθρωπος ξεφυτρώνει κάτι κάποια στιγμή, αν νιώθει! Για
να έχεις συναισθήματα, όμως, πρέπει να νιώθεις συναισθήματα, να έχεις την
απαραίτητη αυτογνωσία. Αλλά η σημερινή ζωή των ανθρώπων όπως είναι οργανωμένη
είναι και αποσυναισθηματοποιημένη, ή τα συναισθήματα που νιώθει ο σημερινός
άνθρωπος, και ιδίως ο νέος άνθρωπος, είναι κυρίως αρνητικά. Είναι συνεχώς
αρνητικά φορτισμένος! Είτε θα δει τον προϊστάμενο, είτε θα δει τον μπάτσο, είτε
θα δει οποιονδήποτε μέσα σε κάποιες σχέσεις, οι οποίες είναι αρνητικές.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Ζούμε σ’ ένα σύστημα ανήθικο,
παράλογο, αφύσικο και παραπλανητικό. </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Λέει ο Μπορις Βιαν: «σ’ ένα σύστημα που εκθειάζει τον
πόλεμο και απαγορεύει τον έρωτα», που θεωρεί τον έρωτα αμαρτία, σ’ ένα σύστημα
που καθαγιάζει την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, σ’ ένα σύστημα που
δεν σέβεται την προσωπικότητα του ανθρώπου, τον υποτάσσει κάτω από μια εξουσία,
σ’ ένα σύστημα που παράγει άχρηστα πράγματα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Σε ένα σύστημα, που η διαφήμιση,
είναι ο τρομακτικότερος οδοστρωτήρας του καταναλωτισμού</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> που ισοπεδώνει την ψυχή του
ανθρώπου, το νόημα της ζωής του και μετατρέπει τους πόρους του πλανήτη σε
απορρίμματα και που δυστυχώς, κανείς τον δεν καταγγέλλει αυτόν τον καρκίνο που
λέγεται διαφήμιση, και που «καβαλάει» σε κάθε δημιούργημα ανθρώπινο, είτε
πρόκειται για κάποιο κινηματογραφικό έργο, είτε πρόκειται για κάποια
συνέντευξη, διακόπτοντας, για να πλασάρει π.χ. την κυρία που γλύφει το
παγωτό! Βλέπεις κάτι και σου βάζουν αυτές τις αηδίες και μετά λες τι να έβλεπα
πριν; Έχεις ξεχάσει! Πολτοποιούν το μυαλό του θεατή.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Ο ρατσισμός, δε, εναντίον του
θηλυκού γένους μέσα στην ελληνική κοινωνία </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">είναι κυρίαρχο στοιχείο. Γι' αυτούς
η γυναίκα είναι μόνο αξία χρήσης κι όχι άνθρωπος.Τι μου λες, εσύ, για Αλβανούς
και γι’ άλλους ξένους...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Είναι φριχτά πράγματα αυτά. Δηλαδή,
αν κάτσουμε να μιλήσουμε</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> για το πόσες πλευρές του ανθρώπου αγγίζει αυτό το θέμα, θα
καταλάβουμε τι έγκλημα συντελείται σήμερα εναντίον της ανθρώπινης ζωής.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Και το πώς αντιμετωπίζονται τα
παιδιά; Εκεί είναι τεράστιο πρόβλημα, άλλο πρόβλημα. </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Τα βάζουν, ενώ απαγορεύεται να
δουλεύουν, και τα εκπορνεύουν από μικρά, και κανείς δεν διαμαρτύρεται αν ένα
ανήλικο παιδί διαφημίζει γαριδάκια. Τι έγκλημα είναι αυτό; Τόσο άσχημα είναι τα
πράγματα... Είναι, περίπου: ο σώζον εαυτόν σωθήτω. Στο Πήλιο, οι φίλοι μου που
έχουν πάει εκεί και ζουν καλλιεργώντας τη γη, βρήκαν ένα σύνθημα που
λέει: «Μας σκοτώνουν από δέκα χρονών και μας θάβουν στα ογδόντα». Σκοτώνουμε τα
παιδάκια, τα θάβουμε μετά στα ογδόντα και λέμε ότι ο μέσος όρος ζωής αυξήθηκε!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Τους βλέπεις και αραδιάζουν παιδιά
σ’ έναν κόσμο ο οποίος είναι εφιάλτης </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">και ταυτόχρονα δεν νοιάζονται για τίποτα. Και
αναρωτιέσαι: γιατί το κάνουν αυτό και ταυτόχρονα δεν νοιάζονται για τίποτα; Να
διαιωνίσουν μόνο τα γονίδια και το DNA; Και σε όλα αυτά, επίσης, κανείς δεν
αντιδρά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Εγώ, νιώθω πλούσιος επειδή
συμμετείχα στα οράματα</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> <b>και στα ιδανικά </b>της εποχής μου, έστω κι αν αυτά
εξελίχτηκαν, όπως εξελίχτηκαν. Γιατί δεν είναι δυνατόν να είσαι άνθρωπος
ζωντανός και να μην συμμετέχεις στο γίγνεσθαι της εποχής σου! Τότε, δεν είσαι
τίποτα, δεν είσαι πολίτης, είσαι υπήκοος, είσαι οπαδός, είσαι ένα «ζώον». Και
δυστυχώς, έχουμε γεμίσει από οπαδούς και υπηκόους αντί από πολίτες, διότι η
λέξη πολίτης, σημαίνει ότι συμμετέχεις, ότι δρας, ότι σκέφτεσαι, ότι έχεις
κριτική σκέψη, ότι έχεις φαντασία, ότι έχεις θέληση…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Όταν μεταλλάσσονται οι άνθρωποι, και
παύουν να είναι άνθρωποι, μαθαίνουν </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">να παίρνουν μονάχα και όχι να δίνουν. Και αυτό είναι
μια μονοσήμαντη σχέση και αρνητική. Είναι η κυρίαρχη σκέψη του λογοκρατούμενου
δυτικού πολιτισμού. Διότι υπάρχει και μια άλλη σκέψη και φιλοσοφία: όταν δίνω
κάτι, κερδίζω περισσότερο! Όταν έχω οχτώ και δώσω τα τρία έχω έντεκα, λένε οι
σοφοί μας. Ενώ ο λογοκρατούμενος δυτικός πολιτισμός λέει, αντίθετα, ότι όταν
έχω οχτώ και δώσω τα τρία, μού μένουν πέντε. Γιατί; Διότι το κεντρικό σημείο
της «φιλοσοφίας» τους είναι τα αντικείμενα και όχι τα συναισθήματα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Αυτό, δηλαδή, που είχε πει ο
Επίκουρος πριν δυόμιση χιλιάδες χρόνια: </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">προσέχτε, γιατί οι κτήσεις γίνονται κτήτορες και σας
κάνουν δούλους! Ποιος τον άκουσε; Ποιός μπορεί σήμερα να καταλάβει αυτό το…
ανώμαλο αριθμητικό σύνολο: 8-3=11;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Κι όμως… Παλιότερα, που έρχονταν οι
Αλβανοί και τους αντιμετωπίζαμε σαν εγκληματίες,</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> κλέφτες, φονιάδες, γύριζα από τον
Αγ. Στέφανο, ήταν χειμώνας και χιόνιζε στον δρόμο και βλέπω ένα ζευγάρι να
περπατάει μέσα στο χιόνι και στο βοριά, η γυναίκα κρατούσε ένα μωρό τυλιγμένο
με κουβέρτες στην αγκαλιά της και ο άντρας πήγαινε από δίπλα. Σταμάτησα δίπλα
τους και τους ρώτησα που πάτε; Μου λένε -στραβά κουτσά συνεννοηθήκαμε- πάμε στο
Κέντρο Υγείας. Τους βάζω, λοιπόν, μέσα στο αυτοκίνητο – αυτοί απόρησαν- και
τους πάω στο Κέντρο Υγείας. Κανονίζω, εκεί, να τους δει ο γιατρός... Ε, αυτό το
βλέμμα που μου έριξε η γυναίκα, είχε τόση ευγνωμοσύνη, τόσες ευχαριστίες,
που εγώ δεν θα το ξεχάσω στη ζωή μου. Κάθε φορά που κάνω μια τέτοια πράξη, ζω
πολύ καλά για αρκετό καιρό. Όταν δίνεις κάτι, πάντα κερδίζεις και κερδίζεις τα
πιο πολύτιμα. Κερδίζεις τα καλά συναισθήματα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Πώς να γεμίσεις συναισθήματα τα
οποία να γεννήσουν και πράγματα μέσα σου; </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Περιμένουν οι σύγχρονοι άνθρωποι
πότε θα έρθουν οι διακοπές, να πάνε να κάτσουνε είκοσι μέρες να δούνε κανένα
ηλιοβασίλεμα! Αλλά, όταν συμβαίνουν όλα αυτά γύρω μας εκείνο το οποίο
διαστρέφεται είναι και η αισθητική πλευρά της ζωής μας. Δηλαδή, δεν είναι
μονάχα η ποιότητα ζωής, είναι και αυτή η προσέγγιση, η οποία γίνεται κιτς, που
βλέπεις στην τηλεόραση, στα σκουπίδια που μας πετάνε στη μάπα…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Γι’ αυτό λέω, κατ΄ αρχήν να σπάσουμε
τις μεγάλες πόλεις, να πάμε στα χωριά μας, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">να πάμε σε μικρές κοινότητες, σε
ανθρώπινα μέτρα. Η κοινωνία είμαστε και εμείς. Όταν αλλάζουμε τον εαυτό μας,
αλλάζουμε και την κοινωνία. Δεν φεύγουμε απ’ την κοινωνία, συγκροτούμε μια άλλη
στην οποία θέλουμε να ζήσουμε. Ανθρώπινη. Όπου θα μπορούμε να κοιταζόμαστε στα
μάτια, όπου οι λέξεις θα χουν νόημα, το καλημέρα θα ‘ναι καλημέρα, όπου οι
ανθρώπινες σχέσεις, η τρυφερότητα, η αγάπη, ο έρωτας, η δημιουργία, η ζωή, η
ανταλλαγή των απόψεων, των ιδεών, της κριτικής σκέψης κι όλα αυτά τα
καταπληκτικά πράγματα θα έχουν νόημα. Ξέρετε με πόσα πράγματα όμορφα μπορεί ο
άνθρωπος να ζήσει έξω από αυτά που μας υποχρεώνει το σύστημα να κάνουμε;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Θυμάμαι μια φορά, μου έχει πει η
γυναίκα μου η Ρηνιώ, παλιά στο Σουφλί τον χειμώνα, οι κοπέλες </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">μαζεύονταν σε μια αποθήκη και
ξεκούκιζαν το καλαμπόκι και η μία ήτανε αναγνώστρια, είχε ένα βιβλίο και
διάβαζε και οι άλλες ακούγανε. Φαντάζεσαι μια τέτοια συντροφιά μια χειμωνιάτικη
νύχτα; Να διαβάζει καλή λογοτεχνία; Πόσες συγκινήσεις, πόσα συναισθήματα ενώνει
αυτή την παρέα εκείνη τη στιγμή, πόσο την ανεβάζει σε αισθητικό επίπεδο, πόσο
ενδιαφέρον μπορεί να έχει αυτό το πράγμα;<br />
Λοιπόν, μπορούμε να ξαναζήσουμε τέτοιες ανθρώπινες στιγμές, να ξαναβρεθούμε σαν
άνθρωποι. Αυτό είναι το σημαντικό, αυτό πρέπει να αναζητήσουμε, το τι θα φάμε
και πως θα επιβιώσουμε είναι άλλο πρόβλημα το οποίο επίσης μπορούμε να λύσουμε
πάρα πολύ απλά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Με την τεχνολογία που έχουμε σήμερα,
-αφού την πληρώσαμε που την πληρώσαμε πανάκριβα-</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> μπορούμε να κάνουμε τα πάντα από το
χωριό μας. Μέσα από το ίντερνετ μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, και συγχρόνως να
αξιοποιήσουμε και τη γη μας, γύρω γύρω. Όπου να ‘ναι τέτοια θα κάνουμε, θα
φυτεύουμε μαρούλια να τρώμε, θα έχουμε και μια κατσίκα που είναι η αγελάδα του
φτωχού, γιατί βγάζει τα πάντα: γάλα, τυρί, βούτυρο, ότι θες…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Δεν αρκεί απλώς, να θέλουμε μια άλλη
ζωή, πρέπει να την κατακτήσουμε! </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Πρέπει να ξαναβρούμε τα συναισθήματά μας τα χαμένα, πρέπει
να ξαναβρούμε τον εαυτό μας. Είναι δύσκολα τα πράγματα για τους νέους. Για μας
ήταν πιο εύκολα, γιατί στους νέους το σύστημα βομβαρδίζει την ψυχούλα τους.
Εμάς μας δέρνανε, μας κλείνανε στις φυλακές, μας εκτελούσανε. Εντάξει. Είμαστε
ζωντανοί όμως.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Ο πολιτισμός είναι η συμπεριφορά των
ανθρώπων και η παιδεία τους. Αυτό είναι πολιτισμός. </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Δεν είναι τα μάρμαρά μας! Στην
Ελλάδα, σήμερα, ποιος παράγει τέχνη και πολιτισμό; Έχουμε βουλιάξει εντελώς.
Που είναι οι διανοούμενοι να βγούνε μπροστά; Να δώσουνε διέξοδο, να δώσουνε
ελπίδα; Δεν ξέρω.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Κάθε χρόνο βγαίνουν εκατοντάδες
χιλιάδες από τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά μας Ιδρύματα. </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Είδε κανένας καμία θετική επιρροή
στην κοινωνία από την παιδεία αυτών των εκατοντάδων χιλιάδων νέων ανθρώπων; Ε,
δεν βλέπω μέσα στην κοινωνία κάποιον από αυτούς που να 'χει παιδεία! Άλλοι
‘γιναν υπουργοί, άλλοι ‘γιναν βουλευτές. Η ικανότητα απορρόφησης του συστήματος
της αθωότητας και της προσωπικότητας του ανθρώπου στην εποχή μας είναι
τρομακτική.<br />
Ό άνθρωπος μεταλλάσσεται συναισθηματικά, ψυχολογικά, βιολογικά,
πνευματικά. Πρέπει να το πάρουμε χαμπάρι. Καθημερινά τα πράγματα γίνονται
χειρότερα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Έβλεπα ένα ντοκιμαντέρ του Στέλιου
Κούλογλου, αν θυμάμαι καλά, το οποίο μιλούσε για την θηλυκοποίηση </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">των ανθρώπων μέσω της διατροφής που
μας επιβάλλουν. Ξέρεις με τι ταχύτητα περνάνε τα χημικά στη διατροφή μας; Ποιος
νοιάζεται γι’ αυτούς τους συγχρόνους Φρανκενστάϊν που εν ονόματι της επιστήμης
βάζουν τα βρωμοχέρια τους στα μυστικά της φύσης και προσπαθούν να την
αντιγράψουν, να την μετατρέψουν σε εργαστήριο, να την ελέγξουν, να την
υποτάξουν;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Κι από την άλλη μεριά λέει ο Ελύτης,
κάπου, ότι με τα εργαλεία ενός υψηλού ανθρωποκεντρικού </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">τεχνοκρατικού πολιτισμού,
προσπαθούμε να διορθώσουμε τις βλάβες που επέφερε στον πλανήτη και στην
κοινωνία ένας ανθρωποκεντρικός – τεχνοκρατικός πολιτισμός. Σε αυτόν τον φαύλο κύκλο
βρίσκεται σήμερα ο άνθρωπος! Σαν το χαμστεράκι στο κλουβί που γυρίζει συνεχώς
στη ρόδα, χωρίς να το οδηγεί πουθενά!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Κι ο Κέσλερ, ένας άλλος μεγάλος
πνευματικός άνθρωπος, λέει, ό,τι κάθε επινόημα,</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> κάθε εφεύρεση του ανθρώπινου μυαλού
το υιοθετεί το σύστημα, το παίρνουν οι πολυεθνικές. Δες σήμερα, (οι γερμανοί το
‘παν πρώτοι, τότε που είχαμε τα κινήματα της γερμανικής νεολαίας) τα
πανεπιστήμιά μας είναι campus, είναι στρατόπεδα που παράγουν ηλιθίους υψηλής
τεχνολογίας. Δες και όταν ξεχωρίζουν κάποια μυαλά, πώς τα επισημαίνουν αμέσως
από το δεύτερο - τρίτο έτος, οι πολυεθνικές εταιρίες, τα καπαρώνουν και τα
παίρνουν…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Τώρα, αν σκεφτεί κάποιος, πως είναι
δυνατόν ένας άνθρωπος και μάλιστα ιδιοφυής, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">ένα εξαιρετικό μυαλό, που μετέχει
της παιδείας του εικοστού πρώτου αιώνα, αφού αποφοιτήσει να πάει σε μια
πολυεθνική και να κάνει έρευνα για μικροβιολογικούς, χημικούς ή άλλους
πολέμους; Αυτό είναι ακατανόητο!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Χρειάζεται κανένα άλλο επιχείρημα
για να αποδείξει ότι αυτό που συντελείται σήμερα,</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα,
δεν έχει καμία σχέση με την παιδεία; Διότι αν αυτός ο ιδιοφυής άνθρωπος είχε
αποκτήσει πραγματικά κάποια παιδεία, δεν θα πήγαινε να διαθέσει τις γνώσεις του
για να κάνει έρευνες για χημικούς πολέμους ή για το πώς η εξουσία θα
υποδουλώσει π.χ. στην Αφρική για μια ακόμη φορά αυτούς τους λαούς, μέσα από
τους οποίους πέρασε η πρωταρχική συσσώρευση του κεφαλαίου και τους κατάπνιξε!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Και φωνάζουμε για τους μετανάστες...
Τα λεφτά τους ζητάνε πίσω οι άνθρωποι! </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Ο δυτικός κόσμος απορρόφησε όλους τους πόρους τους,
τους ρήμαξε, τους υποδούλωσε. Κι αντί λοιπόν να πούνε, ρε παιδιά, για καθίστε,
να δώσουμε τη δυνατότητα σ’ αυτούς τους λαούς να φτιάξουν την πατρίδα τους έτσι
ώστε να εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή ζωή, συνεπώς θα τους δώσουμε κεφάλαια πίσω,
ώστε να συγκροτηθούν τα κράτη τους και να ζήσουν οι άνθρωποι στη χώρα τους κι
όχι να φεύγουν απ’ την πατρίδα τους και να ζήσουν στα ξένα… Αλλά που να
τη βρεις τη λογική;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Βλέπεις όλοι είναι εναντίον της
τρομοκρατίας αλλά κανείς δε λέει ότι είναι εναντίον της βίας! Κανένας.</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Είμαι εναντίον της βίας, όπως είμαι
και εναντίον της εξουσίας. Όταν λοιπόν κάποιος μιλάει</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> για τρομοκρατία δεν μπορεί να
αναφέρεται μόνον σε ένα παιδάκι, σ’ έναν Παλαιστίνιο ή κάποιον απ’ αυτές τις
χώρες, το οποίο κάτω από την καταπίεση αιώνων του λαού του, που έστω γιατί
πιστεύει ότι θα πάει στον παράδεισο, φορτώνεται με δυναμίτιδα και τινάζει στον
αέρα την ίδια τη ζωή του «μετά των αλλοφύλων», που λένε και οι Εβραίοι στα
Ευαγγέλια.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Αυτός είναι τρομοκράτης, αλλά ο
πιλότος που πάει και βομβαρδίζει χωριά, νοσοκομεία, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">σχολεία σε μια χώρα και την
καταστρέφει, παρασημοφορείται και είναι ήρωας; Αυτό, πραγματικά, δεν το
καταλαβαίνω! Γιατί να ορίζουμε ως τρομοκρατία την εξωθεσμική βία; Ενώ οι ίδιοι,
και με το σύστημα και με τους πολέμους… διότι τι τα θέλουν όλα αυτά τα
αεροπλανοφόρα, τα αεροπλάνα, τα τανκς; Λοιπόν, αυτοί είναι οι τρομοκράτες!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Πολλοί, ξαφνικά από επαναστάτες
γίνανε πολιτικοί και μπήκανε σε παιχνίδια, τέτοια, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">που ήταν και άγνωστα και ανήθικα,
που δεν τα καταλάβαιναν δηλαδή. Και δεν μπορούσα να βλέπω τους συντρόφους μου…
Όμως, οι περισσότεροι από όσους τουλάχιστον ξέρω και έχω επαφή, κυρίως τα
παιδιά του Ρήγα Φεραίου που ήμασταν φυλακή μαζί, όλοι είναι ενδιαφέροντες
άνθρωποι. Γράφουν, μελετούν, ασχολούνται ακόμα με πράγματα αλλά σε μια άλλη πορεία
σκέψης πια…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Γιατί πρέπει να μαθαίνουμε αντί να
κοιτάμε, να βλέπουμε, να εμβαθύνουμε </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">σ’ αυτό που βλέπουμε, σ’ αυτό που σκεφτόμαστε. Είναι
καλά παιδιά, και όταν συναντιόμαστε, είμαστε πάντα φορτισμένοι από συγκίνηση.
Κλαίμε, συχνά, κιόλας. Ναι, κλαίμε.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Εγώ, από την άλλη, όταν
συνειδητοποίησα τι συμβαίνει, κι ότι τέλειωσα μ’ αυτή την ιστορία,</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> ήμουν σχεδόν στα πρόθυρα της
αυτοκτονίας. Δηλαδή, έλεγα, τώρα τι κάνεις; Τότε η Ρηνιώ πήρε το πρώτο μας
σκυλί, την Stormy, ένα λυκόσκυλο. Και αυτή με έμαθε να ξανασκέφτομαι και να
βλέπω τις ομορφιές του κόσμου, κι ότι η ζωή είναι όμορφη, είναι πάρα πολύ
όμορφη, έχει πάρα πολύ όμορφες στιγμές. Μια μέρα είναι γεμάτη αιωνιότητες. Εάν
μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε κάθε στιγμή, ποιοι είμαστε και που είμαστε.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Μέσα από την Stormy, λοιπόν, και την
παρέα μαζί της αναζήτησα νέα μονοπάτια σκέψης.</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> Ξέφυγα από τον ορθολογισμό του
Μαρξισμού -ντε και καλά- και άρχισα να ανιχνεύω τελικά το ποιός είμαι εγώ και
ποιά είναι η φύση που με περιβάλλει. Πώς ήρθα εδώ, τί κάνω, από πού ήρθα, πού
θα πάω;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Κι έτσι έγραψα το πρώτο μου βιβλίο <a href="http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showbook&bookid=80551">«Καλά,
εσύ σκοτώθηκες νωρίς»</a>, οπού ξεμπέρδευα </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">πια με όλο αυτό το άγχος και τους
κόμπους που κουβαλούσα μέσα μου. Και μετά έγραψα και το δεύτερο το <a href="http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showbook&bookid=81790">«Χαμογέλα,
ρε... τι σου ζητάνε;»</a> οπού ξέμπλεκα πια με την πολιτική: ότι η πολιτική
είναι ένα χυδαίο, ανήθικο και βρώμικο παιχνίδι και δεν μπορεί ένας άνθρωπος να
παραμείνει αθώος συμμετέχοντας στην πολιτική. Ξεμπέρδεψα επίσης με την εξουσία,
με τη βία και με την οργάνωση. Μετά έγραψα το τρίτο βιβλίο, <a href="http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showbook&bookid=80552">«Τα
κεραμίδια στάζουν»</a>, όπου ανιχνεύω τους ανθρώπινους και κάποιους άλλους
δρόμους επίσης, και μετά έγραψα <a href="http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showbook&bookid=80724">«Το
κλειδί είναι κάτω απ΄ το γεράνι»</a>, που είναι το καταστάλαγμά μου, είναι
πρόταση ζωής διαφορετικής. Μετά γράφω τη <a href="http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showbook&bookid=69233">«Ντομάτα
με γεύση μπανάνας»</a> που καταγγέλλω όλον αυτό το θεσμό των λεγομένων
επιστημόνων, οι οποίοι ‘κάναν αυτά τα πράγματα… Ε, και στο μέλλον φιλοδοξώ να
γράψω ένα τελευταίο βιβλίο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Τώρα, ένα από τα μεγάλα προβλήματα
που έχουμε στην Ελλάδα είναι ότι το δημόσιο αποτέλεσε </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">την αποθήκη όλων των ρουσφετιών όλων
των πολιτικών. Ρουσφέτι, ρουσφέτι, ρουσφέτι! Άκουγα ότι στη Γερμανία, υπάρχει
μονιμότητα αλλά οι δημόσιοι υπάλληλοι, εκεί, απαγορεύεται να απεργήσουν, γιατί
ο δημόσιος υπάλληλος είναι κρατικός λειτουργός. Και οι μισθοί τους είναι πολλές
φορές χαμηλότεροι από τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα. Γιατί; Γιατί ο μισθωτός
του ιδιωτικού τομέα, κάθε μέρα πρέπει να αποδείξει την ικανότητα, την
παραγωγική του ικανότητα στο αφεντικό για να μπορέσει να παραμείνει. Ενώ ο
δημόσιος υπάλληλος από τη στιγμή που διορίζεται, είναι για όλη του τη ζωή.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Εμείς, εγώ με τη Ρηνιώ για
παράδειγμα, ξέρουμε τέσσερις- πέντε ανθρώπους -</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">συγγενής μας, όχι στον περίγυρο- που
διορίστηκαν χωρίς αξιολόγηση, χωρίς κάποια μόρφωση ιδιαίτερη, λόγω του βουλευτή
που ψήφισαν. Για να μην πω για μια ξαδέρφη μου, μέλος του ΚΚΕ, αν και τόσα
χρόνια που ήμουν σε εξορίες-φυλακές, δεν είχε εμφανιστεί ποτέ και γι αυτό δεν
την είχα γνωρίσει, επικοινώνησε κάποια στιγμή μαζί μου, επειδή νόμιζε ότι είχα
επαφές με την Κυβέρνηση, για να μεσολαβήσω, ώστε να διοριστούν οι γιοί της… Που
λες; Ανθρωποφύλακες! Ε, τρελάθηκα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Στο δημόσιο, λοιπόν, στην Ελλάδα,
μόνο κρατικοί λειτουργοί δεν είναι, αυτοί οι περίφημοι</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> δημόσιοι υπάλληλοι. Υπάρχουν και
άνθρωποι βέβαια που δουλεύουν, αλλά πώς να ξεκαθαρίσουν αυτά τα πράγματα, με τα
ρουσφέτια τους; Άσε, που και να μπορούσες, για να τους απολύσεις, θα έπρεπε να
τους δώσεις αποζημιώσεις, συντάξεις… Και τι; Να ξαναγίνουμε πλατεία Κλαυθμώνος;
Άλλωστε, δεν ξέρουμε με ποιους πολιτικούς έχουμε να κάνουμε; Κάθε φορά που θα
έρχεται καινούρια κυβέρνηση θα απολύει τους προηγούμενους δημόσιους υπαλλήλους
και θα γυρίζει στους καινούριους και άντε να γίνει δουλειά εκεί μέσα!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Το Σύνταγμα αν είναι να αλλάξει; Εγώ
δεν ξέρω, δεν είμαι και μορφωμένος, αλλά γνωρίζω κάτι: </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Αν θέλουμε να ανοίξουμε ένα δρόμο
όπου θα έχει κάποια δυνατότητα ο κόσμος να εκφραστεί, αυτός είναι το εκλογικό
σύστημα που λέγεται απλή αναλογική, ώστε να εκφράζονται όλες οι ομάδες μέσα στο
κοινοβούλιο και αυτό ίσως υποχρεώσει τελικά, τις όποιες πολιτικές δυνάμεις σε
συνθέσεις και συνεργασίες. Κι αυτό, θα σημάνει ένα σημαντικό βήμα προς τον
πολιτικό πολιτισμό.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Όταν βλέπεις την Παπαρήγα από τη
μια, τον Τσίπρα από την άλλη, τον Αλαβάνο απ’ την άλλη,</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> <b>τον Κουβέλη </b>απ’
την άλλη, ο καθένας να τρέχει και να λέει τα δικά του, και ούτε οι ίδιοι δεν
μπορούν να συνεννοηθούν, τι σκατά Κυβέρνηση να κάνουνε; Άντε και να ψηφίσουμε
ένα εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής, άντε και να βγούνε, θα μπορέσουν να το
κρατήσουν; Σ’ ένα μήνα θα το διαλύσουν. Εκεί στηρίζεται και το περίφημο
πλειοψηφικό, το οποίο, λέει, θέλουμε σταθερές κυβερνήσεις και κολοκύθια…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Ξέρεις ποια είναι η πεποίθηση μου;
Ότι οι άνθρωποι οι έξυπνοι φοβούνται να αντικρύσουν </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">την αλήθεια της ζωής τους. Θα φέρω
ένα παράδειγμα: Πριν καιρό ήμασταν καλεσμένοι σε μια γιορτή, όπου ήταν όλοι
καθηγητές πανεπιστημίων, επιστήμονες, κλπ. και πήγαμε και τους βρήκαμε πάνω σ’
έναν καβγά. Γιατί λές; Τότε, είχε διοριστεί ο Χριστόδουλος, ο Αρχιεπίσκοπος,
και όλη η συζήτηση ήταν σχετικά με αυτόν: και αμάν ο Χριστόδουλος, και δώσ’του
ο Χριστόδουλος, και είναι κίνδυνος ο Χριστόδουλος…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Κάποια στιγμή γυρίζω και τους λέω,
τι Χριστόδουλος ρε παιδιά, ποιός είναι ο Χριστόδουλος;</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> Από πού κι ως πού αποτελεί κίνδυνο
ο Χριστόδουλος για το επαναστατικό κίνημα; Τι λέτε; Δεν βλέπετε τον
καταναλωτισμό που μας οδηγεί; Και πετάγεται κάποια και μου λέει: «γιατί είναι
κακό πράγμα ο καταναλωτισμός;». Λέω, ναι, γιατί αυτή τη στιγμή τρως τις σάρκες
των παιδιών της Αφρικής. Κι όχι μόνον αυτό…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Τους είπα, αν νομίζετε ότι είναι ζωή
αυτή που ζείτε με γεια σας και χαρά σας και με τα… </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">τενεκεδένια φέρετρά σας θα ‘στε μια
χαρά! Ξέραν την αλήθεια, ξέραν το άσκοπο της ζωής τους, τα ήξεραν, ήταν έξυπνοι
άνθρωποι, αλλά φοβούνταν να την αντικρύσουν. Και θα πούνε κάποια στιγμή, τι
κάνω ρε μαλάκα, που ζω; Είναι δυνατόν να είναι αυτή η ζωή μου; Πρωί, μεσημέρι,
βράδυ… κι όταν τελειώνει η μέρα να λέω «Αχ! Έφυγε ακόμη μια μέρα!». Ένα κεράκι
που έσβησε ακόμα ήταν, αυτό ήταν.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Βέβαια, για να αναλάβεις μια ευθύνη
για μια χώρα, δεν χρειάζονται μονάχα οι καλές προθέσεις</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> και τα τρυφερά συναισθήματα.
Χρειάζεται και μια τεχνογνωσία πάρα πολύ υψηλή για να διαχειριστείς αυτό το
φοβερό σύστημα το οποίο έχουν κάνει.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Σήμερα, παραδείγματος χάριν, αν κάναμε
μια επανάσταση τύπου Οκτωβριανής, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">μπολσεβίκικης, και ανατρέπαμε το σύστημα, την επόμενη μέρα
θα είχαμε χάος. Χάος! Τίποτα δεν θα μπορούσε να διορθώσει αυτή την καταστροφή.
Γι' αυτό, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε σήμερα είναι να χτυπάμε, να καταργούμε,
τις δομές του συστήματος και να το μεταρρυθμίζουμε προς τον άνθρωπο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Μιλάνε τώρα για πράσινη ανάπτυξη και
πράσινα άλογα, μα είναι δυνατόν </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">να μιλάμε για οικολογία και να έχουμε πολεμικές βιομηχανίες;
Λοιπόν, υπάρχουν πράγματα θεσμικά που πρέπει να αλλάξουν, αλλά όπως είπα, αυτά
πλέον δε με ενδιαφέρουν, όσο δεν βλέπω κάτι να γίνεται. Εγώ μιλάω. Αυτό μπορώ
να κάνω, αυτό κάνω, γράφω και κανά βιβλίο, τί άλλο να κάνω;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Είναι και ντροπή, νιώθω, εγώ,
ντροπή. Όχι ντροπή, μάλλον νιώθω ένα αίσθημα κινδύνου, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">διότι υπό μία έννοια είναι και
ολίγον φασισμός: εγώ, με το ένα πόδι στον τάφο, να διατυπώνω το όραμα της ζωής
που θα ζήσετε εσείς. Δεν είναι φασισμός αυτό το πράγμα; Δηλαδή σ’ έναν κόσμο ο
οποίος εξελίσσεται με τόση ταχύτητα τρομακτική, ένας άνθρωπος από το παρελθόν,
ο οποίος σήμερα είναι ογδόντα χρονών, να ηγηθεί για τη ζωή των σημερινών
παιδιών, η οποία αύριο θα είναι εντελώς διαφορετική;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Υπάρχει, άρα, ένα πρόβλημα ευθύνης.
Και μου λέει η Ρηνιώ πολλές φορές, «είσαι απαισιόδοξος </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">και σ’ ακούνε τα παιδιά και είσαι μες
στη μαυρίλα!». Τι να κάνω, ρε παιδί μου; Στα ογδόντα μου χρόνια να λέω ψέματα;
Είμαι απαισιόδοξος. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Εκείνο που μπορώ να υποστηρίξω το
υποστηρίζω: ότι ο μόνος δρόμος, ο οποίος δεν μας οδηγεί σε κανένα λάκκο, σε
καμιά λακκούβα, σε κανένα κακό συναπάντημα, είναι ο δρόμος της αγάπης, είναι ο
δρόμος της τρυφερότητας, είναι ο δρόμος της κατανόησης, είναι ο δρόμος της
υπεράσπισης της διαφορετικότητας του άλλου! Αυτός είναι ο μόνος δρόμος. Αν τον
ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο δεν κινδυνεύουμε. Ούτε εμείς ούτε οι συνάνθρωποί
μας.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Οποιεσδήποτε άλλες διαδικασίες, η
ιστορία πια μας πείθει ότι είναι επικίνδυνες. </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Σκεφτείτε αυτό το παλικάρι, τον
Φιντέλ Κάστρο που πολεμούσε στα βουνά, αυτός ο ρομαντικός, ο ωραίος τύπος…
δικτάτορας κατάντησε! Ο Τσε, ευτυχώς, σκοτώθηκε νωρίς, όπως κι ο Ιησούς. Οι δυο
αυτοί έσωσαν την αθωότητά τους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Να ‘σαι άνθρωπος δημιουργικός και
ευαίσθητος. Και να αγαπάς. Να αγαπάς! </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Να μπορείς να μετατρέπεις κάθε μέρα την αγάπη σε
αγαπημένο. Η φρέζα μου που είναι εκεί φυτεμένη την αγαπάω, την βλέπω κάθε πρωί,
καταλαβαίνεις; Ή έναν συγκεκριμένο άνθρωπο… Όλα τα άλλα… Παρέες, ρε,
μπορείς να κάνεις παρέες; Φιλία. Έρωτα! Κάντε έρωτα, αγαπηθείτε κάντε τις
παρέες σας, σκεφτείτε, αναπτύξτε την κριτική σας σκέψη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Η αγάπη είναι κάτι που το ζεις, δεν
νομίζω ότι είναι κάτι που μπορείς να του δώσεις έναν ορισμό. </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Η αγάπη είναι αυτό που αισθάνεσαι. Η
λογική έχει όρια στην ερμηνεία της πραγματικότητας, η ψυχοσωματική εμπειρία,
όμως, είναι του καθενός. Η αγάπη, είναι ένα συναίσθημα που είναι για τον καθένα
ιδιαίτερο και για τον καθένα διαφορετικό επίσης. Δεν μπορείς να το ορίσεις
απλώς σαν συναίσθημα. Σαν συναίσθημα το ορίζουμε, αλλά στην πράξη, στη ζωή μέσα
στην υπόστασή του, είναι του καθενός εμπειρία. Όπως και ο έρωτας επίσης. Ο
έρωτας. Αυτό το καταπληκτικό συναίσθημα, το μοναδικό, το οποίο το έχουν
βρωμίσει και το έχουν φορτώσει τόση σκουριά και τόση ανηθικότητα που
πραγματικά είναι έγκλημα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Αλλά αυτή ήταν και η κουλτούρα μας.
Δηλαδή, εγώ θυμάμαι τις γυναίκες που κάθονταν στο σκαλοπάτι</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> και βλέπαν ένα ζευγαράκι να
πηγαίνει αγκαλιασμένο προς το βουνό απάνω και λέγανε: πάνε να βγάλουν τα μάτια
τους! Λοιπόν, για τα παιδιά που μεγάλωναν και άκουγαν αυτά τα πράγματα, ο
έρωτας σήμαινε «να πάνε να βγάλουν τα μάτια τους».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Είμαι με τη Ρηνιό από το 62 μαζί και
από το 64 παντρεμένοι… Κατ’ αρχήν ο γάμος είναι καταναγκασμός.</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> Τώρα, στον εικοστό πρώτο αιώνα, να
παντρεύονται οι άνθρωποι! Τι είναι αυτό; Τι θα πει παντρεύομαι; Από την αρχή
λένε ψέματα, από τους όρκους: αιώνια, μια ζωή… Τί λες, βρε μαλάκα! Σε λίγο, σε
ένα, δύο, πέντε χρόνια, το σεξ τελειώνει πια, από κει και πέρα τι γίνεται; Θα
ζήσετε και οι δυο με έναν έρωτα στη ζωή σας; Αν η σχέση ακουμπάει σε πολύ
περισσότερα πράγματα, δηλαδή βρίσκεται σε ένα ίδιο φιλοσοφικό στίγμα, κι έχει
πνευματικό ενδιαφέρον, μπορεί το ζευγάρι να ταξιδέψει και σε άλλους δρόμους
ερωτικούς και να ξαναγυρίσει, κι όπως λέει ο Καβάφης, να γυρίσει με πλούτη, με
φλουριά με καινούρια πράγματα και να εμπλουτίσει αυτή τη σχέση, αλλιώς αυτό το
μέλι θα γίνει φαρμάκι και ο ένας θα μισήσει τον άλλον.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Η κατάσταση, δηλαδή, πρέπει να
εκτονώνεται! Ο γάμος είναι κατάλοιπο της αντίληψης ότι </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">ο έρωτας είναι αναπαραγωγική
διαδικασία και τίποτα περισσότερο. Τέτοια φτώχεια γι’ αυτό το καταπληκτικό
συναίσθημα του ανθρώπου που λέγεται έρωτας; Αυτό είναι έγκλημα! Αρκεί να
υπάρχει πολιτισμός. Όταν υπάρχει πολιτισμός σε μια σχέση…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Πιτσιρικάς συμμετείχα σε αυτό το
όνειρο του κομμουνισμού ολόκληρος, κυτταρικά…</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> και καμιά φορά μες το κελί
σκεφτόμουνα μοναχός μου κι έλεγα, εντάξει, θα λύσουμε όλα τα προβλήματα των
ανθρώπων αλλά πως θα απαντήσουμε στο πρόβλημα όταν ένα αγόρι αγαπάει ένα
κορίτσι και εκείνη δεν τον θέλει ή όταν ένα κορίτσι αγαπάει ένα αγόρι κι
εκείνος δεν την θέλει, και βασανιζόμουνα και έλεγα πως θα το λύσουμε ρε παιδί
μου αυτό το πράγμα; Πώς θα λύσουμε αυτό τον κόμπο; Και βρήκα, όμως, λύση: λέω,
μα θα ‘ναι τόσο ελεύθερη και ανοιχτή η κοινωνία ώστε οι άνθρωποι, το κάθε αγόρι
και το κάθε κορίτσι θα χει πολλές επιλογές γύρω του ώστε να μπορεί να
ολοκληρώσει και να εκφράσει τις επιθυμίες του.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Ταυτόχρονα, δεν θα υπάρχουν άσχημοι
και όμορφοι άνθρωποι, αυτό είναι μια εφεύρεση</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> της ανώμαλης κοινωνικής αισθητικής
που εδραιώσαμε. Η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου είναι ομορφιά, ο κάθε
άνθρωπος μέσα του έχει ομορφιά, κουβαλάει ομορφιά κι όταν ανακαλύπτεις αυτό το
πράγμα, όταν συνδέεσαι με αυτού του είδους την ομορφιά, όταν τέτοιου είδους
είναι οι σχέσεις, ε, αυτές δεν κινδυνεύουν. Έστω και αν μπουν στη συνήθεια και
στην κούραση, δεν κινδυνεύουν να εκφράσουν κάποια βαρβαρότητα ή δυστυχία κλπ.
Θα ‘ναι μια πολιτισμένη πάλι όμορφη συναισθηματική, αγαπησιάρικη δύση αυτής της
σχέσης, προσωρινής ή μονιμότερης.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Εγώ, δηλαδή, πιστεύω ότι η ζωή είναι
αιώνια και κινείται με κύκλους: ζωή - θάνατος, ηδονή</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">- πόνος, λύπη- χαρά κλπ. Εάν η ζωή
δεν είχε αυτές τις συγκρούσεις, αν δεν υποχρέωνε ανά πάσα στιγμή τους
ανθρώπους, να περάσουν τα συναισθήματά τους πάνω από την πυρρά, θα ήταν μια ζωή
αδιάφορη, γι’ αυτό έχει ενδιαφέρον η ζωή γιατί έχει αυτές τις συγκρούσεις!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Όμως αυτές οι συγκρούσεις πρέπει να
στηρίζονται σε ένα υπόβαθρο πολιτισμού, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">αλληλοσεβασμού, αλληλοεκτίμησης, αναγνώριση της
διαφορετικότητας, κατανόησης των αναγκών του άλλου. Και είπα, αν δεν υπάρχουν
αυτά τα πράγματα δεν γίνεται τίποτα, γεννάται δυστυχία, πίκρα…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Αν θέλεις να ζήσεις μόνο χαρά στη
ζωή σου… Δεν γίνεται αυτό! Σκεφτείτε, ρε, τι βαρεμάρα </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">θα είχε η ζωή να ήταν σαν ένα
συριανό λουκούμι που το γλύφεις το πρωί, το γλύφεις το μεσημέρι, το γλύφεις το
βράδυ… Ε, δεν λες, αϊ σιχτίρ από δω;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Αλλά εκλογικεύσαμε τελείως την
πραγματικότητα. Και αυτός ο Άγγλος ο φιλόσοφος</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> και ποιητής, ο Blake, λέει, ότι η
λογική έχει όρια στην ερμηνεία της ρομαντικότητας, η φαντασία είναι δημιουργία.
Χωρίς φαντασία δεν μπορεί να πορευθεί ο άνθρωπος. Εδώ ο γαλλικός Μάης είχε μια
αντίφαση σε ένα απ’ τα συνθήματά του: «η φαντασία στην εξουσία». Μα, είναι
δυνατόν να συνυπάρξουν αυτά τα πράγματα; Φαντασία και εξουσία; Γι’ αυτό τα
περισσότερα στελέχη του ‘γίναν μέλη των πολυεθνικών εταιριών.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Για την γενιά του Πολυτεχνείου; Τι
να πω ρε παιδί μου; Μια εξέγερση με όνειρα </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">και αιτήματα της νεολαίας εκείνη της
εποχής την οποία απορρόφησε το σύστημα, τους έβγαλε υπουργούς, βουλευτές, και
τέλειωσε η υπόθεση. Και τα αιτήματα και τα συνθήματα και τα όνειρα. Και το
Πολυτεχνείο, έγινε σαν τις μυγοχεσμένες εικόνες του Χριστού που κρέμονται πάνω
από τα δικαστήρια. Σουβλάκια έγινε, ότι θες έγινε, εκτός από κείνο που
ονειρευόταν.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Γι’ αυτό δεν πάτησα ποτέ σε
δεξιώσεις που κάνανε για αντιστασιακούς στο Προεδρικό Μέγαρο.</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> Κάθε χρόνο δεν καλούσανε δαύτους;
Του είπα κάποτε του Μίκη Θεοδωράκη, δεν καταλαβαίνεις ότι μ’ όλα αυτά που
κάνουν, πως τάχα μου σε τιμάνε και τέτοια, ότι εσύ τους τιμάς; Τους τιμάς, δε
σε τιμάνε! Όταν ένας άνθρωπος έχει μια ασφάλεια και μια καθαρότητα και πάει
κάπου, ε, καθαρίζει και τους άλλους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Δεν πήγα ποτέ σε προσκλήσεις. Εδώ,
ανάβω το τζάκι μου.</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> Και παράσημο μου είπαν να μου δώσουν, τους είπα να το βάλουν στον κώλο
τους. Πήγα, μόνο, να μου δώσουν τα ένσημα, διότι ειδικά για τα 6 χρόνια που
κάναμε φυλακή στη χούντα, μας δώσανε ένσημα, λες και δουλεύαμε! Ευτυχώς, όμως,
γιατί έτσι πήρα μια αναπηρική σύνταξη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Και τους χουντικούς τους δικάσανε.
Αυτούς εδώ, ποιος θα τους δικάσει; Η ιστορία; </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι να την
γράψουν ακόμα, αν υπάρχουν άνθρωποι, γιατί τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα.
Σε πενήντα χρόνια τα νερά του πλανήτη δε θα πίνονται! Αυτά λένε οι επιστήμονες
με τον τρόπο που πάμε και καταστρέφουμε συνεχώς υδροφόρους ορίζοντες, τα
ποτάμια, τις λίμνες, οι όξινες βροχές, κι όλα αυτά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Θέλω να πω, ότι είμαι απαισιόδοξος.
Γιατί; Επειδή είμαστε σ’ έναν κόσμο,</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> ο οποίος είναι, πια, μια γειτονιά. Μια γειτονιά
μικρή. Έχουνε μηδενιστεί σχεδόν οι αποστάσεις, συνεπώς και ο εφιάλτης των
καταστροφών είναι κοινός.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Για πρώτη φορά ίσως στην ιστορία του
κόσμου είναι τόσο επιτακτική η ανάγκη </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">της συνεργασίας των λαών σ’ ένα παγκόσμιο κίνημα το
οποίο θα φέρει την αλλαγή.<b> </b>Μια χώρα μόνη της, έστω κι αν
καταφέρει τελικά να διαμορφώσει ένα διαφορετικό ανθρώπινο σύστημα, μια άλλη
ποιότητα ζωής για τον λαό της, δεν είναι σίγουρη για το μέλλον όταν π.χ. στην
Αλβανία χτίζεται πυρηνικό εργοστάσιο, στη Βουλγαρία το ίδιο, στη Ρουμανία
πυρηνικό εργοστάσιο, στην Τουρκία πάνω στο σεισμογενές ρήγμα πυρηνικό
εργοστάσιο…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Ο άνθρωπος υποτάχθηκε στην
τεχνολογία αλλά δεν μπορεί να την ελέγξει.</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> Παραδείγματος χάριν, τι πιο φυσικό
θα ήταν, αφού τα πυρηνικά εργοστάσια αποδείχθηκαν ότι είναι πυρηνικές βόμβες
κάτω από ορισμένες συνθήκες και μπορούν να καταστρέψουν, να μην μπορεί κανείς
να χτίσει πυρηνικό εργοστάσιο χωρίς τη σύμφωνη απόφαση των όμορων χωρών.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Διότι αν εκραγεί το περιβόητο
εργοστάσιο της Τουρκίας, καταστρέφεται η Ελλάδα, </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">αν εκραγεί το πυρηνικό εργοστάσιο
στην Αλβανία καταστρέφεται η Ελλάδα. Τι μέλλον μπορούμε να έχουμε εμείς; Τι
μέλλον μπορούμε να διαμορφώσουμε; Κι αν δεν καταφέρουμε να πείσουμε τους
Τούρκους, τους Αλβανούς και τους άλλους σε ένα κίνημα μιας άλλης ζωής, ενός άλλου
τρόπου ζωής, στην αναζήτηση ενός άλλου τρόπου ενέργειας, π.χ. ηλιακής ή άλλης;
Αυτό ακουμπάει κι άλλα προβλήματα και δεν μπορούμε να λύσουμε τέτοιου είδους
στοιχειώδη προβλήματα! Που πάμε; Πώς μπορούμε να ονειρευτούμε εμείς σ’ έναν
τόπο διαφορετικό αυτή τη στιγμή;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Συνεπώς πρέπει να συναντηθούμε και
με τους άλλους λαούς. Δεν μπορούμε να διαμορφώσουμε </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">ένα μέλλον διαφορετικό αν δε
διαμορφώσουμε πρώτα μια πολιτισμική ενότητα του κόσμου, διατηρώντας τη
διαφορετικότητα του καθενός. Μέσα σε δυο αιώνες έχουμε καταστρέψει εκατομμύρια
διαφορετικούς τρόπους ζωής.<br />
Αυτό ήταν πλούτος για την ανθρωπότητα, και τον καταστρέψαμε, τον ισοπεδώσαμε.
Πρέπει να βρούμε ότι διασώθηκε και να ξανανταμώσουμε γύρω απ’ αυτά τα πράγματα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Γι’ αυτό πιστεύω, πάντα, ότι αν
υπάρχει μια αισιόδοξη προοπτική αυτή είναι τα πολυεθνικά κοινόβια,</span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;"> δηλαδή, άνθρωποι απ’ όλα τα μέρη
της γης οι οποίοι επιχειρούν να συμβιώσουν. Μου λέγε μια φίλη μου η οποία έχει
ταξιδέψει πολύ σ’ όλο τον κόσμο κι έχει ζήσει σε τέτοιου είδους κοινόβια
«Χρόνη, δεν μπορείς να φανταστείς τι θαύμα ήταν η ζωή. Διαφορετικά φαγητά,
διαφορετικό φλερτ, διαφορετική έκφραση και συμπεριφορά του καθενός,
διαφορετικές γιορτές, διαφορετικά γλέντια ακόμη και διαφορετικό φιλί!"
Ίδια συναισθήματα όμως...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Ένας πλούτος, στον οποίο ζούσαν οι
άνθρωποι, ούτε έπληττες, ούτε τίποτα, ο καθένας </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">έκανε τη δουλειά του… Ε, μόνο έτσι
θα καταφέρουμε να επικοινωνήσουμε, αλλά αυτά είναι πολύ δύσκολα πράγματα.
Επιχειρήθηκαν στην αρχή με το μεγάλο χίπικο κίνημα, το οποίο το σακατέψανε με
τα χημικά ναρκωτικά και τα ρέστα, και το τσακίσανε, το δυσφημίσανε, και βέβαια
μετά το έκανε και μόδα το σύστημα. Είναι δύσκολα αυτά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Όπως είναι και δύσκολο -επειδή όλοι
μας, από την κούνια μας εισπράττουμε αυτή την κουλτούρα- </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">να συνυπάρξουμε χωρίς προβλήματα,
γιατί είναι φυσικό σε μια κοινότητα να υπάρχουν και τα ανθρώπινα
προβλήματα, που τα περιγράφω και στο <a href="http://www.biblionet.gr/main.asp?page=showbook&bookid=80724">«κλειδί»</a>
με έναν τρόπο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Πολλοί νέοι, μου στέλνουν οι
περισσότεροι ποιητικές συλλογές… Το ενενήντα εννιά τοις εκατό </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">των Ελλήνων είναι ποιητές! Και
έρχονται και παιδιά που με ρωτάνε, πώς γράφεται ένα βιβλίο; Εγώ τους απαντάω το
εξής: Βάλτε μια λευκή κόλλα μπροστά σας και πάρτε και ένα μολύβι και καθίστε.
Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο. Αν έχετε να βγάλετε κάτι θα το βγάλετε, κι αν έχετε
να γράψετε κάτι θα το γράψετε. Λευκό χαρτί και μολύβι! Τα άλλα όλα είναι εκ του
περισσού. Αν θες να γράψεις με το συναίσθημά σου, με αυτό που πιστεύεις, με
αυτό που σε συνεπαίρνει αυτή τη στιγμή, δε χρειάζεσαι τίποτα. Ούτε καμιά
οδηγία, ούτε καμιά τεχνική. Καλύτερα άσε την κόλλα άσπρη μέχρι να σου ‘ρθει!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">Καμιά φορά διαβάζω συγγραφείς που
βλέπω πίσω στο βιογραφικό τους ότι πήγαν </span></b><span style="font-family: Times; font-size: 10pt;">στην τάδε σχολή συγγραφέων… Εγώ
έμαθα γράμματα απ’ την λογοτεχνία, από κει έμαθα και μαρξισμό, από κει έμαθα
και κοινωνιολογία, από κει έμαθα και οικονομία. Διάβασα όλη τη Ρώσικη κλασσική
και σοσιαλιστική λογοτεχνία, διάβασα όλη τη γαλλική λογοτεχνία, η οποία είναι
καταπληκτική, διάβασα σύγχρονη αμερικάνικη λογοτεχνία. Μέσα από τη λογοτεχνία
μαθαίνεις τη γλώσσα, μαθαίνεις να μιλάς, παίρνεις γνώσεις τρομακτικές από όλους
τους χώρους...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: xx-small;">Πηγή: <a href="http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/xronis-missios-h-koinonia-deixnei-na-exei-pathei-egkefaliko">http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/xronis-missios-h-koinonia-deixnei-na-exei-pathei-egkefaliko</a></span>
</div>
</div>kostas pouloshttp://www.blogger.com/profile/16867671089641660589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8533521548659450360.post-39059013907998836362012-07-01T00:01:00.002-07:002012-07-01T00:02:57.686-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Πιτσιρίκος</span><o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">Περισσεύετε</span><o:p></o:p></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 18pt;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9pFzNCj70EtO8bhDavAPYmWshYqnCG6i_G7vEkU_PcaNlDeqq5SiXQ8oczaLVvPzCdQVe_BDtnocuhDwLBadrQFB7XILBDDuXKPuQzx1IIRuGpRJ4ytY4tZrU93Iu1R_bjF0ULUqS_F0/s1600/DSC00879.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="142" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9pFzNCj70EtO8bhDavAPYmWshYqnCG6i_G7vEkU_PcaNlDeqq5SiXQ8oczaLVvPzCdQVe_BDtnocuhDwLBadrQFB7XILBDDuXKPuQzx1IIRuGpRJ4ytY4tZrU93Iu1R_bjF0ULUqS_F0/s320/DSC00879.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 18pt;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Συνεχίζονται
οι αυτοκτονίες στη χώρα μας, όπως συνεχίζονται και οι απολύσεις. Εκατοντάδες
χιλιάδες άνθρωποι αναζητούν εργασία και διαπιστώνουν πως είναι περιττοί. Δεν
τους χρειάζεται πια κανείς. Άνθρωποι που μέχρι χτες μάχονταν ενάντια στην
εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο αναζητούν εναγωνίως κάποιον να τους
εκμεταλλευτεί. Υπάρχει λοιπόν κάτι χειρότερο από το να σε εκμεταλλεύονται: να
μην θέλει να σε εκμεταλλευτεί κανείς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">«Παρακαλώ,
δώστε μου μια δουλειά. Ας με εκμεταλλευτεί κάποιος».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Είναι τραγικό να διαπιστώνεις πως
είσαι περιττός και πως δεν υπάρχει κανείς να σε εκμεταλλευτεί. Από την άλλη,
είναι φοβερή ικανοποίηση για την οικονομική εξουσία -την αληθινή εξουσία
δηλαδή- να βλέπει να σέρνονται εκλιπαρώντας στα πόδια της άνθρωποι που μέχρι
χτες αγωνίζονταν για τα δικαιώματά τους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">«Παρακαλώ,
δώστε μου μια δουλειά, έστω και με ελάχιστα χρήματα. Θέλω να γίνω δούλος»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">«Λυπάμαι,
είστε περιττός»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">«Και
τι θα κάνω;»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">«Δεν
ξέρουμε, ούτε και μας νοιάζει. Αυτοκτονήστε, κρυφτείτε, εξαθλιωθείτε αλλά -το
κυριότερο- εξαφανιστείτε από μπροστά μας»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Οι
εξαθλιωμένοι πληθαίνουν διαρκώς αλλά κανείς δεν παίρνει το θάρρος να πει πως
δουλειές δεν πρόκειται να υπάρξουν. Πολιτικοί υπόσχονται αόριστα νέες θέσεις
εργασίας -ενώ ξέρουν πως δεν πρόκειται να υπάρξουν- και κάνουν ό,τι περνάει από
το χέρι τους για να «κρύψουν» τους άνεργους. Στατιστικά τρικ και νέοι όροι που
παρουσιάζουν τους άνεργους ως εργαζόμενους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Και
μένει κρυφή και μια άλλη πραγματικότητα: οι πολιτικοί είναι διακοσμητικοί.
Είμαστε στα χέρια των αγορών. Τους ανήκουμε. Βέβαια, έχουν μια χρησιμότητα οι
άνεργοι και οι εξαθλιωμένοι: συμβάλλουν στο να μένουν φρόνιμοι και φοβισμένοι
οι δούλοι που κατάφεραν να έχουν μια δουλειά. Το καλύτερο απ’ όλα είναι πως οι
άνεργοι κατηγορούνται επειδή δεν έχουν δουλειά. Αν και όλοι ξέρουν πως δουλειές
δεν υπάρχουν και δεν πρόκειται να υπάρξουν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Και
άνεργος, και ένοχος. Αφού δεν κερδίζουμε από σένα, είσαι περιττός. Περισσεύεις.
Είσαι ένα λάθος. Δεν έπρεπε να γεννηθείς. Και οι περισσότεροι άνεργοι το
δέχονται. Νιώθουν ένοχοι επειδή είναι άνεργοι. Αυτός που βρίσκεται χωρίς
δουλειά αμφισβητείται και βάλλεται από όλους -και από τον εαυτό του- αλλά ο
γόνος πλούσιας οικογένειας που δεν θα εργαστεί ποτέ στη ζωή του και
κοπροσκυλιάζει πλουσιοπάροχα όλη μέρα δεν αμφισβητείται από κανέναν και δεν
νιώθει καμία ενοχή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Πώς
φτάσαμε ως εδώ; Αποδεχόμενοι ως δεδομένα αυτά που έπρεπε να αμφισβητήσουμε. Αν
αποδεχτείς ότι ο άνθρωπος είναι μια οικονομική ύπαρξη -και έχει λόγο να ζει
μόνο αν προσφέρει κέρδος-, όλα αυτά μοιάζουν λογικά. Ο άνθρωπος, όμως, δεν
έρχεται στη ζωή με οικονομικούς όρους. Ο άνθρωπος είναι κάτι πολύ πιο
σημαντικό.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Και
τώρα τι θα κάνουμε; Τουμπεκί. Έτσι κάνουν όλοι. Σε όλον τον κόσμο. Εμείς,
άλλωστε, ψηφίσαμε πριν δυο εβδομάδες και αποφασίσαμε πως εκατοντάδες χιλιάδες
συνάνθρωποί μας είναι περιττοί. Αυτό ψηφίσαμε. Αντί να ψηφίσουμε για τους
ανθρώπους, ψηφίσαμε για να καθησυχάσουμε τις αγορές. Οπότε, αφήστε τις κλάψες
για αυτούς που αυτοκτονούν και αυτούς που έχουν εξαθλιωθεί. Παραδεχτείτε πως
σας δίνουν και μια κρυφή ικανοποίηση. Μπορεί να είστε δούλος αλλά δεν είστε στη
θέση τους. Ακόμα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Είναι
υπέροχο πως οι αγορές -δια των εκπροσώπων τους- ζητάνε από τους άνεργους και
τους εξαθλιωμένους να καταδικάσουν τη βία. Αν και αυτοί υφίστανται καθημερινά
την πιο άγρια βία, με κίνδυνο -πολλές φορές- ακόμα και τη ζωή τους. Η βία που
πρέπει να καταδικαστεί αλλά κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να την καταδικάσει
είναι η βία της αδιαφορίας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Η
βία της αδιαφορίας.</span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 10pt;"><i>Πηγή</i></span><span style="font-size: 10pt;">: <a href="http://pitsirikos.net/2012/06/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%8D%CE%B5%CF%84%CE%B5/">http://pitsirikos.net/2012/06/περισσεύετε/</a>
<o:p></o:p></span></div>
</div>kostas pouloshttp://www.blogger.com/profile/16867671089641660589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8533521548659450360.post-31021302989114244272012-03-19T16:20:00.002-07:002012-03-29T02:18:48.381-07:00Η πολιτική χωρίς ηθική, είναι η ηθική των τυράννων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 17px; line-height: 19px;"></span><br />
<h1 style="font-size: 24px; font-weight: normal; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><a href="http://www.koutipandoras.gr/?p=17080" rel="bookmark" style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; border-width: initial; clear: both; color: #e10201; float: left; font-family: Arial; font-size: 22px; font-weight: 700; line-height: 30px; margin-bottom: 5px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 5px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; text-decoration: none;"><span class="Apple-style-span" style="color: #737373; font-size: 11px; font-weight: normal; line-height: normal;">Δημοσιευμένο στις 15 Μαρ 2012 | </span></a><a href="http://www.koutipandoras.gr/?cat=1" rel="category" style="color: #666666; font-family: Arial; font-size: 10px; font-weight: 700; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; text-decoration: none;" title="Προβολή όλων των άρθρων της κατηγορίας ΠΑΝΔΩΡΙΚΩΣ">ΠΑΝΔΩΡΙΚΩΣ</a> | Συντάκτης: Κώστας Βαξεβάνης<a href="http://www.koutipandoras.gr/?p=17080" rel="bookmark" style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; border-width: initial; clear: both; color: #e10201; float: left; font-family: Arial; font-size: 22px; font-weight: 700; line-height: 30px; margin-bottom: 5px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 5px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; text-decoration: none;"><span class="Apple-style-span" style="color: #737373; font-size: 11px; font-weight: normal; line-height: normal;"><br />
</span></a><a href="http://www.koutipandoras.gr/?p=17080" rel="bookmark" style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; border-width: initial; clear: both; color: #e10201; float: left; font-family: Arial; font-size: 22px; font-weight: 700; line-height: 30px; margin-bottom: 5px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 5px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; text-decoration: none;"><span class="Apple-style-span" style="color: #737373; font-size: 11px; font-weight: normal; line-height: normal;"><br />
</span></a></h1><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><a href="http://www.koutipandoras.gr/wp-content/uploads/2012/03/vax.png" style="color: #666666; font-weight: 700; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; text-decoration: none;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-17083" height="266" src="http://www.koutipandoras.gr/wp-content/uploads/2012/03/vax-400x266.png" style="border-color: initial; border-color: initial; border-color: initial; border-color: initial; border-style: initial; border-top-style: none; border-width: initial; border-width: initial; border-width: initial; float: left; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 10px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial;" title="vax" width="400" /></a><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></span><br />
<span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span><br />
<span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ανοιχτή επιστολή του Κώστα Βαξεβάνη προς τον Ευάγγελο Βενιζέλο.</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Κύριε Βενιζέλο,</span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Σας απευθύνομαι για τρίτη φορά. Πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί το κάνω. Άλλοι θα μιλήσουν για εμμονή. Δεν σας κρύβω πως δίστασα αρκετά πριν αποφασίσω να σας γράψω μια ακόμη επιστολή που δεν θα απαντήσετε. Μέσα στις αγιογραφίες των ημερών η επιστολή μου μπορεί να φαντάζει κουραστική και χωρίς νόημα. Αλλά το νόημα στα πράγματα, το δίνει ο καθένας με τον τρόπο του.</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Σε καιρούς κρίσης οι άνθρωποι είναι περισσότερο έτοιμοι να εξαπατηθούν από το να αγανακτήσουν. Παρακολουθώ με σαρκασμό ανθρώπους που με έπαιρναν τηλέφωνο μετά τις δύο επιστολές μου για να μου προσθέσουν μια ακόμη πλευρά για τον τρόπο που πολιτευτήκατε, (περιέγραφαν όσα κάνατε «νομοθετικά τερατουργήματα») τώρα να κάνουν δηλώσεις υποστήριξής σας. Αγωνιούν σχεδόν να αναλάβουν το δύσκολο έργο να σας σηκώσουν στα χέρια για να σας οδηγήσουν ως το θρόνο της κομματικής ηγεσίας. «Αυτή είναι η πολιτική» θα σκεφτούν πολλοί. «Όχι, δεν είναι αυτή η πολιτική» σκέφτομαι και γι’ αυτό σας γράφω. Η πολιτική χωρίς ηθική είναι η ηθική των τυράννων. Η χώρα αυτή αξίζει κάτι παραπάνω.</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ας αρχίσουμε λοιπόν και πάλι από τα εύκολα. Διατελέσατε υπουργός Πολιτισμού. Η παραμονή σας στο υπουργείο σφράγισε αυτό που τότε φάνταζε μεγάλο επίτευγμα: Τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σήμερα όλοι καταλαβαίνουν πως ήταν ένα μεγάλο φαγοπότι. Με «έργα», απευθείας αναθέσεις και τηλεοπτική εθνική υπερηφάνεια. Τα σκουπίδια που ψάχνουν σήμερα πολλοί συμπολίτες μας, είναι εκείνα τα αποφάγια. Δεν έγινε ποτέ κανένας δημόσιος απολογισμός για το πόσα δισεκατομμύρια στοίχησαν οι Ολυμπιακοί. Βλέπουμε μόνο πόσο μας στοιχίζουν σήμερα. Δεν αναφέρομαι μόνο στο οικονομικό κόστος, αλλά και σε εκείνη την εικόνα του «τεμπέλη έλληνα» που φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα του ευρωπαϊκού Τύπου. Δεν είναι τεμπέλης ο Έλληνας. Κανένας λαός δεν είναι τεμπέλικος. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι κυβερνήσεις σας δηλαδή, απλώς έδιναν δισεκατομμύρια για να γίνουν Ολυμπιακοί Αγώνες, επενδύσεις SIEMENS,υποβρύχια που έγερναν, «εκσυγχρονιστικά» έργα σε τιμές πολλαπλάσιες των πραγματικών. Και κάποια μέλη τους έπαιρναν μίζες και ανέβαιναν θέση στην πολιτική επετηρίδα του ευρωπαϊκού κατεστημένου. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα.</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><strong style="font-style: normal; font-weight: bold;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ας επιστρέψουμε λοιπόν στο θέμα μας.</span></strong></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Το 2003 ήσασταν επίσης υπουργός Πολιτισμού. Τον Απρίλιο του 2003 υπογράψατε υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες αποχαρακτηρίζονταν από Ιστορικά Διατηρητέα Μνημεία, δύο βιομηχανικά μνημεία της Θεσσαλονίκης. Τα εργοστάσια ΦΙΞ και ΑΛΛΑΤΙΝΗ. Και τα δύο σε περιοχές της Θεσσαλονίκης με μεγάλη αξία γης. Οι ιδιοκτήτες τους δηλαδή, οι οποίοι είχαν ήδη αποζημιωθεί για τους χαρακτηρισμούς, θα γίνονταν σκανδαλωδώς πιο πλούσιοι. Είναι χαρακτηριστικό, πως οι ιδιοκτήτες του ΑΛΛΑΤΙΝΗ είχαν πάρει δικαίωμα μεταφοράς συντελεστή και δόμησης για 110.000 τετραγωνικά μέτρα. Παρ’ όλα αυτά εσείς αποχαρακτηρίσατε τμήματα του μνημείου για να οικοδομήσει η ιδιοκτήτρια εταιρεία 5 εξαόροφες οικοδομές,1 πενταόροφη,1 μονοκατοικία και 400 θέσεις πάρκινγκ.</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Παρά την αντίδραση των κατοίκων, στο πλευρό σας είχε σταθεί όλο το πολιτικό κατεστημένο της Θεσσαλονίκης (να σας θυμίσω πως η πλειονότητά του σήμερα έχει καταδικαστεί ή αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες). Δύο χρόνια μετά, το Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, έκρινε πως οι αποχαρακτηρισμοί είναι παράνομοι. Επικαλέστηκε μάλιστα το άρθρο 24 του Συντάγματος (πώς σας διέφυγε, συνταγματολόγε αυτό;) με βάση το οποίο, ο συντελεστής δόμησης 4,2 για τα έργα αυτά ήταν πέρα από κάθε έννοια ισότητας, καθώς στην περιοχή ο πραγματικός συντελεστής ήταν μόλις 2,2. Τα έργα ευτυχώς δεν έγιναν. Το 2006, ο Γιώργος Βουλγαράκης ως υπουργός Πολιτισμού αποχαρακτήρισε και πάλι με υπουργική απόφαση το βιομηχανικό μνημείο ΑΛΛΑΤΙΝΗ. Και πάλι το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφασή του έκρινε παράνομη την υπουργική απόφαση. Απ’ ό,τι φαίνεται όμως, κάποιος λόγος θα υπάρχει, τον οποίο αγνοούμε, που έχετε εστιάσει την προσοχή σας τόσες κυβερνήσεις, και κυρίως εσείς, σε ένα οικοδομικό τετράγωνο της Θεσσαλονίκης που μπορεί σε μία νύχτα να γίνει χρυσορυχείο.</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><a href="http://www.koutipandoras.gr/wp-content/uploads/2012/03/FEK.jpg" style="color: #666666; font-weight: 700; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; text-decoration: none;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-17082" height="270" src="http://www.koutipandoras.gr/wp-content/uploads/2012/03/FEK-357x270.jpg" style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-color: initial; border-color: initial; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-style: initial; border-top-style: none; border-width: initial; border-width: initial; border-width: initial; float: left; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 10px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial;" title="FEK" width="357" /></a><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Στο σχέδιο νόμου «Νέος Οικοδομικός Κανονισμός» του ΥΠΕΚΑ, το οποίο βεβαίως εσείς υπογράφετε, και συγκεκριμένα στο άρθρο 10 ζ αναφέρεται:</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">«Σε περίπτωση οικοπέδων τουλάχιστον 2.000 τ.μ με απόδοση σε κοινή δημόσια χρήση του 100% του ακάλυπτου παρέχεται το εξής κίνητρο:</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αύξηση της επιτρεπόμενης δόμησης του προκύπτοντος οικοπέδου κατά 35% με προσθήκη καθ’ ύψος 30% επιπλέον του επιτρεπόμενου της περιοχής».</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Συμπτωματικά, το οικόπεδο ΑΛΛΑΤΙΝΗ είναι 2600 τετραγωνικά. Το κώλυμα στην οικοδόμησή του δεν ήταν τόσο ο αποχαρακτηρισμός, όσο η αντισυνταγματική ρύθμιση για τον μεγάλο συντελεστή. Και τώρα ξαφνικά αυτό ρυθμίζεται με νόμο. Η ελληνική Βουλή θα ψηφίσει αυτό που τόσο πολύ θέλατε διακομματικά. Φαντάζομαι πως δεν υπάρχουν πολλά ακόμη οικόπεδα πάνω από 2.000 τετραγωνικά μέσα σε πόλεις, για τα οποία κάνετε ολόκληρη ρύθμιση. Αν υπάρχουν, καλό θα είναι να τα ανακοινώσετε για να δούμε ποιοι επιτέλους ευνοούνται.</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><strong style="font-style: normal; font-weight: bold;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Και ας πάμε τώρα στα πιο δύσκολα.</span></strong></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Σας παρακολούθησα λίγο πριν την ψήφιση του δεύτερου Μνημονίου να κάνετε δηλώσεις, ότι αναζητάτε 250 εκατομμύρια τα οποία αν δεν βρίσκονταν έπρεπε να κόψουμε τις επικουρικές. Θα σας πω λοιπόν πού ήταν τα 250 εκατομμύρια που δηλώνατε πως ψάχνατε, όπως και πολλά ακόμη που εσείς ο ίδιος χαρίσατε. Όχι βέβαια στους συνταξιούχους. Διατελέσατε και υπουργός Άμυνας. Την περίοδο εκείνη γνωρίζατε πάρα πολύ καλά και από την ενημέρωση υπηρεσιακών παραγόντων, αλλά και δικαστικών αυτό που γνώριζε όλη η Ελλάδα από δημοσιεύματα. Η προμήθεια 4 γερμανικών υποβρυχίων S-214 και η επισκευή 4 ακόμη S-209 ήταν ένα μεγάλο σκάνδαλο με μίζες στο οποίο εμπλέκονταν υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και στελέχη του υπουργείου και του Πολεμικού Ναυτικού. Η Ελλάδα αποφάσισε και πάλι στο όνομα της εθνικής ανάγκης να προμηθευτεί υποβρύχια που υπήρχαν μόνο στα σχέδια σε τιμές διπλάσιες των πραγματικών. Δηλαδή χρηματοδοτήσαμε το ερευνητικό πρόγραμμα της Γερμανικής HDW,προπληρώσαμε τα υποβρύχια και τελικώς δεν παραλάβαμε παρά ένα από αυτά το οποίο και έγερνε: Το «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» το οποίο αρνήθηκαν να παραλάβουν όλοι οι υπουργοί Άμυνας πριν από εσάς.</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Οι γερμανικές Αρχές ερευνώντας το σκάνδαλο, αποκάλυψαν πως μια ομάδα Ελλήνων (και πολιτικών) έπαιρνε μίζες προκειμένου να γίνει αυτή η προμήθεια. Οι μίζες δίνονταν στους επίορκους μέσα από τον πρόγραμμα αντισταθμιστικών ωφελημάτων. Δηλαδή η γερμανική εταιρεία εμφανιζόταν να δίνει χρήματα σε ελληνικές εταιρείες για να κατασκευάσουν τμήματα του υποβρυχίου, αλλά αυτά πήγαιναν σε μίζες. Επίσης η γερμανική HDW είχε αναλάβει να αγοράσει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά έναντι ευτελούς ποσού, για να μπορέσουν οι μιζαδόροι να εμφανίσουν πως αγοράζουν τα υποβρύχια για να σωθούν τα Ναυπηγεία και να μην μείνουν άνεργοι οι εργαζόμενοι.</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Στην Ελλάδα οι εισαγγελικές Αρχές ξεκίνησαν έρευνα η οποία οδηγεί στο σκαμνί 30 άτομα. Ανάμεσά τους και συνδικαλιστές του Σωματείου οι οποίοι έπαιρναν μίζες για να κάνουν συμβατά τα δικαιώματα των εργαζομένων με τα συμφέροντα όσων χρηματίζονταν. Επίσης το ΣΔΟΕ, όπως καλά γνωρίζετε, σας γνωστοποίησε ένα πόρισμα που επιβεβαίωνε πλήρως τις φήμες. Σε αυτό το πόρισμα αποκαλύπτεται πως η γερμανική εταιρεία HDW δεν πραγματοποίησε τα προγράμματα Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων που θα επέστρεφαν στην Ελλάδα 500 εκατομμύρια ευρώ. Σε έλεγχο του ΣΔΟΕ αποκαλύφθηκε πως μεγάλες εταιρείες που εμφανίζονταν ότι εισπράττουν χρήματα από την γερμανική εταιρεία για να κάνουν τμήματα των υποβρυχίων δεν το έκαναν. Πού πήγαιναν τα λεφτά; Σε μίζες, όπως έλεγαν οι γερμανικές δικαστικές Αρχές;</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Γνωρίζατε ακόμη και την τραγελαφική διαπίστωση του πορίσματος ότι η Γερμανική ιδιοκτήτρια εταιρεία των Ναυπηγείων εμφάνιζε μεγάλες φορολογικές παραβάσεις και εικονικά τιμολόγια (ναι, οι Γερμανοί που μας κατηγορούν για διαφθορά). Σε ένα από αυτά τα τιμολόγια εμφανίζονται να δίνονται ποσά για «την προώθηση των εταιρικών συμφερόντων των Ελληνικών Ναυπηγείων στη Βολιβία». Μόνο που η Βολιβία δεν έχει θάλασσα για να έχουν τα Ναυπηγεία εταιρικά συμφέροντα.</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><a href="http://www.koutipandoras.gr/wp-content/uploads/2012/03/3799.jpg" style="color: #666666; font-weight: 700; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; text-decoration: none;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-17086" height="270" src="http://www.koutipandoras.gr/wp-content/uploads/2012/03/3799-270x270.jpg" style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-color: initial; border-color: initial; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-style: initial; border-top-style: none; border-width: initial; border-width: initial; border-width: initial; float: left; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 10px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial;" title="3799" width="270" /></a><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Με βάση την δικαστική έρευνα σε Γερμανία και Ελλάδα, η χώρα μας μπορούσε να προσβάλει τις συμβάσεις για τα υποβρύχια, να απαιτήσει ρήτρα και αποζημιώσεις. Δεν το κάνατε. Παραλάβατε το υποβρύχιο που έγερνε και δεν παραλάμβανε κανένας υπουργός Άμυνας, αλλά κάνατε κάτι ακόμη χειρότερο. Πάλι με το πρόσχημα πως πρέπει να σωθούν οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία. Προκειμένου να «σωθούν» λοιπόν και να αγοραστεί τμήμα των Ναυπηγείων από επενδυτές του Ντουμπάι (το 30% παρέμεινε στους Γερμανούς), με τον νόμο 3885/2010 υπογράψατε μια συμφωνία παραίτησης. Την ώρα που η χώρα διαπραγματευόταν με τους Γερμανούς εσείς υπογράψατε πως το ελληνικό Δημόσιο παραιτείται ρητά των δικαιωμάτων του να εγείρει αξιώσεις που απορρέουν από τις ζημιογόνες για την περιουσία του συμβάσεις για τα υποβρύχια. Επίσης παραδίδονται «καθαρά» τα Ναυπηγεία στη νέα ιδιοκτησία, παρά το ότι ξέρατε πως υπάρχουν φορολογικές παραβάσεις, εικονικά τιμολόγια και άλλα πολλά. Και προχωρήσατε. Αποφασίσατε να αγοράσετε σε καιρό κρίσης επιπλέον δύο από τα σκανδαλώδη υποβρύχια με 515 εκατομμύρια ευρώ. Υπενθυμίζω ότι έχουμε ήδη πληρώσει το 96% των χρημάτων χωρίς να τα έχουμε παραλάβει. Δεν έχετε θέσει στη σύμβαση ούτε καν τον όρο πως θα πληρώσουμε αφού τα παραλάβουμε. Εκταμιεύετε και ποσά για να πληρωθούν. Εσείς λοιπόν ξέρετε που ήταν τα λεφτά που δήθεν ψάχνατε. Θέλετε λοιπόν τώρα να απαντήσετε γιατί χαρίσατε στους Γερμανούς πάνω από 1 δις;</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Και μια που μιλάμε για την «εξυπηρέτηση» των εργαζομένων να σας θυμίσω μία ακόμη υπόθεση καρμπόν, που πάλι χαρίσατε για να μην μείνουν άνεργοι οι εργαζόμενοι. Διατελέσατε υπουργός Ανάπτυξης. Το 1998,η καναδική εταιρεία η οποία εκμεταλλευόταν τα πετρέλαια Πρίνου-Καβάλας, σας γνωστοποίησε πως αποχωρεί από την Ελλάδα γιατί έληγε η σύμβαση εξόρυξης. Η εταιρεία με βάση τις συμβατικές της υποχρεώσεις έπρεπε να αποκαταστήσει το περιβάλλον. Αυτό στοίχιζε 700 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με δική σας δήλωση στη Βουλή. Αποφασίσατε για να μην απολυθούν οι 258 εργαζόμενοι, να συνεχιστεί η άντληση. Δεν την ανέλαβαν τα Ελληνικά Πετρέλαια. Ούτε κάνατε διεθνή διαγωνισμό για να αναλάβει κάποια εταιρεία. Κάνατε ανάθεση σε μία εταιρεία που δημιουργήθηκε, την KAVALA OIL. Σε αυτή είχαν ποσοστό 67% ιδιώτες και 33% οι εργαζόμενοι. Δώσατε και 5 εκ δολάρια προκαταβολή στην νεοϊδρυθείσα εταιρεία. Τη χρηματοδοτήσατε. Το θέμα εμφανίστηκε στην Καβάλα ως σωτηρία και εσείς ως ευεργέτης.</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Στη σύμβαση που υπογράψατε κάνατε και το επίσης ανεξήγητο μετά από όλες τις χάρες στην εταιρεία. Απαλλάξατε την εταιρεία από τα έξοδα αποκατάστασης του περιβάλλοντος και ξηλώματος των εγκαταστάσεων μετά το τέλος της άντλησης. Δηλαδή θα βγάλουν το πετρέλαιο και θα φεσώσουν το ελληνικό Δημόσιο με ένα κόστος που το 1999 ήταν 700 εκατομμύρια δολάρια. Ούτε η προηγούμενη εταιρεία τα πλήρωσε, ούτε η επόμενη θα πληρώσει. Θα τα δώσει ο ελληνικός λαός. Ο «τεμπέλης» των γερμανικών εφημερίδων που τρώει τα λεφτά. Και όλα αυτά για να «σώσετε» 258 εργαζόμενους. Με τόσα που έχετε χαρίσει στις εταιρείες οι εργαζόμενοι αυτοί θα ζούσαν χωρίς να δουλεύουν μαζί με πολλούς ακόμη στην περιοχή. Περιμένω να πείτε γιατί αυτή η εμμονή σας να θεωρείτε τα συμφέροντα των εταιρειών, συμφέροντα της Ελλάδας.</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Όλα αυτά τα περνάτε ως νόμους στην ελληνική Βουλή. Είσαστε γνώστης της νομικής και ξέρετε πως να διαχέετε την ευθύνη. Δεν μιλώ μόνο για την πολιτική.</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ίσως αυτή την επιστολή να την γράφω γι’ αυτούς τους πολιτικούς τελικώς. Δεν πιστεύω πως είναι όλοι διεφθαρμένοι. Μπορούν να καταλάβουν και να τολμήσουν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Την γράφω και για εκείνους τους ανθρώπους στο ΠΑΣΟΚ που θα δώσουν 2 ευρώ για να σας ψηφίσουν για αρχηγό πιστεύοντας πως είσαστε ο καταλληλότερος για να επιβιώσει το κόμμα. Δεν ξέρω γιατί σας θεωρεί ο καθένας απ’ αυτούς καταλληλότερο, αλλά είμαι βέβαιος πως δεν εννοούν με το «καταλληλότερος» την πολιτική, όπως την θέλουν.</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αυτοσκοπός δεν είναι η ύπαρξη των κομμάτων, αλλά της χώρας. Αυτής που θέλετε να λέτε ότι σώσατε, όπως τα Ναυπηγεία και τα Πετρέλαια Καβάλας. Άντε και το ΑΛΛΑΤΙΝΗ. Είτε το θέλετε είτε όχι, έχετε παραδοθεί στην Ιστορία. Το άγχος σας να επιβεβαιώσετε το όνομα «Βενιζέλος» ως ιστορικό όνομα για δεύτερη φορά έχει επιτευχθεί. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, λένε οι ιστορικοί, πως για να φτάσει στην Μικρασιατική Καταστροφή υπηρέτησε τουλάχιστον κάποιο όραμα. Δεν θεωρώ πως θα υπάρξει ιστορικός του μέλλοντος που θα σας πιστώσει στο μέλλον οποιαδήποτε όραμα ως άλλοθι για την ολική καταστροφή που οδηγείτε τη χώρα</span></span></div><div style="color: #666666; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 8px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; width: 660px;"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ΥΓ Για όλους εσάς στο ΠΑΣΟΚ που θα ψηφίσετε τον Βενιζέλο για να σώσει το κόμμα, αναρωτηθείτε μήπως μιλάτε πλέον για ένα κόμμα το οποίο ταιριάζει μόνο στο Βενιζέλο.</span></span></div></div>kostas pouloshttp://www.blogger.com/profile/16867671089641660589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8533521548659450360.post-20451587902533326942012-03-04T00:21:00.002-08:002012-03-21T13:42:06.919-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi20n5GbKxIDPdchX9CteH7r7B1K2lZJC2PDUO79XYKVa0oweUXsUQ_qunYOj10maC78N-8uEcmC0a8mrJIDKbYm2-kMXAgTkDUdInQWTdkZkItfMGnArAx-9dmG0JWH58S0QnByBCZgxA/s1600/corporations.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi20n5GbKxIDPdchX9CteH7r7B1K2lZJC2PDUO79XYKVa0oweUXsUQ_qunYOj10maC78N-8uEcmC0a8mrJIDKbYm2-kMXAgTkDUdInQWTdkZkItfMGnArAx-9dmG0JWH58S0QnByBCZgxA/s320/corporations.jpg" width="320" /></a></div><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"><i>Γιώργος Δελαστίκ</i></span><span style="font-size: 20pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 20pt;">Κυβερνούν τον κόσμο 147 εταιρείες!<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ποιος κυβερνά τον κόσμο; Το κλασικό και σχεδόν γραφικό αυτό ερώτημα, που σε κάθε εποχή δέχεται διαφορετικές απαντήσεις, έχει την απάντησή του και στις μέρες μας: μόλις 147 επιχειρήσεις! Μπορείτε να απαντήσετε και 737 επιχειρήσεις, καθώς οι 147 πρώτες ελέγχουν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας, ενώ οι 737 (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι 147) ελέγχουν το 80% της οικονομίας του πλανήτη! Είναι απίστευτη πραγματικά η συγκέντρωση του κεφαλαίου και η αλληλοδιασύνδεση των κολοσσιαίων επιχειρήσεων που κυριαρχούν στην υδρόγειο.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Οι πάντες υπέθεταν ισχυρότατη συγκέντρωση ελέγχου, αλλά τέτοιο πράγμα, μερικές εκατοντάδες επιχειρήσεις αλληλοδιαπλεκόμενες να έχουν συμμετοχή σε εταιρείες που εκπροσωπούν το 80% της παγκόσμιας οικονομίας από πλευράς κύκλου εργασιών, κανένας δεν το φανταζόταν. Γι' αυτό και έχει προκαλέσει παγκόσμιο σάλο, αίσθηση και συζητήσεις η πρωτοποριακή μελέτη τριών Ελβετών ερευνητών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, που αποκάλυψε τα στοιχεία αυτά.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ο Τζέιμς Γκλάτφελντερ, ο Στέφανο Μπατιστόν και η Στεφανία Βιτάλι, ειδικοί στα σύνθετα δίκτυα, ανέλαβαν ένα εξαιρετικής σημασίας και τεράστιου όγκου δουλειάς έργο. Αντλησαν τα στοιχεία της βάσης δεδομένων του ΟΟΣΑ για τις επιχειρήσεις (Οτβίς) για το έτος 2007, το οποίο τότε περιλάμβανε στοιχεία για 37 εκατομμύρια επιχειρήσεις σε όλον τον κόσμο (σήμερα περιλαμβάνει 44 εκατομμύρια εταιρείες).<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Από αυτά τα 37.000.000 ξεχώρισαν 43.060 επιχειρήσεις, οι οποίες ανταποκρίνονται στα κριτήρια που θέτει ο ΟΟΣΑ για να οριστούν ως πολυεθνικές. Από εκεί και πέρα άρχισε η κοπιαστική και πρωτότυπη δουλειά των ερευνητών: ερεύνησαν τι ποσοστό συμμετοχής έχει η καθεμιά από τις μεγάλες αυτές επιχειρήσεις παγκόσμιας κλίμακας σε άλλες επιχειρήσεις, μικρές ή μεγάλες.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Εκπληκτοι διαπίστωσαν ότι κάθε μία από αυτές τις 43.000 επιχειρήσεις είχε κατά μέσο όρο πακέτα μετοχών (όχι πλειοψηφικά, εννοείται) σε άλλες 20 επιχειρήσεις αυτής της κατηγορίας! Η αλληλοδιαπλοκή μεταξύ τους δηλαδή ήταν τεράστιας έκτασης, πέρα φυσικά από τις μετοχές εταιρειών μικρότερου μεγέθους που κατείχαν και οι οποίες αποκάλυψαν ένα δίκτυο 600.000 αλληλεξαρτώμενων εταιρειών.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Η περαιτέρω επεξεργασία των στοιχείων αυτών έφερε στο φως τις 147 προαναφερθείσες επιχειρήσεις (τα τρία τέταρτα των οποίων ανήκουν στον χρηματοπιστωτικό τομέα, με πρώτη στον κόσμο τη βρετανική τράπεζα Μπάρκλεϊς) που εκπροσωπούν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας. Διαπιστώνεται έτσι η ύπαρξη «μιας οικονομικής υπερ-οντότητας στο παγκόσμιο δίκτυο των μεγάλων εταιρειών», όπως επισημαίνουν οι Ελβετοί ερευνητές.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Η αλληλοδιασύνδεση αυτών των πανίσχυρων επιχειρήσεων ενισχύεται ακόμη περισσότερο από δάνεια που χορηγούν η μία στην άλλη, από ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) και από άλλα υψηλού κινδύνου χρηματοοικονομικά προϊόντα εντελώς αδιαφανή.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Το πολύ σημαντικό όμως στοιχείο επίσης είναι ότι αυτή η στενότατη αλληλοδιασύνδεση αυξάνει τρομερά τους κινδύνους μετάδοσης σε περιόδους οικονομικών κρίσεων, γιατί «σε άσχημες εποχές οι επιχειρήσεις εμφανίζουν ταυτόχρονα προβλήματα» και έτσι δρουν άκρως αποσταθεροποιητικά για το σύστημα.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα το φθινόπωρο του 2008 με την κατάρρευση της επενδυτικής τράπεζας Λίμαν Μπράδερς. Ετσι εξηγείται γιατί η χρεοκοπία μίας και μόνης τράπεζας (34ης στη λίστα των Ελβετών ερευνητών το 2007) πυροδότησε μια παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση - ακριβώς λόγω της ισχυρότατης αλληλοδιασύνδεσης αυτών των γιγαντιαίων επιχειρήσεων.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Η μελέτη των ερευνητών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης δεν μετράει φυσικά την τρομερή πολιτική ισχύ που δίνει σε αυτές τις 147 εταιρείες η κολοσσιαία οικονομική τους δύναμη. «Στις ΗΠΑ κατόρθωσαν πάνω απ' όλα οι πρώην συνεργάτες της τράπεζας Γκόλντμαν Σαξ που βρίσκονται στην αμερικανική κυβέρνηση και στο Κογκρέσο καθώς και οι λομπίστες της Γουόλ Στριτ να εμποδίσουν κάθε πραγματικό έλεγχο του χρηματοπιστωτικού τομέα... Επίσης στην Αγγλία, στην Ελβετία ή στη Γερμανία πολύ λίγα έχουν γίνει στο θέμα αυτό», έγραφε η συντηρητική γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ».<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Σκάνδαλο <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αντί για φόρους επιδοτήσεις<o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ισχύς χωρίς οικονομικά ανταλλάγματα δεν σημαίνει τίποτα στην εποχή μας. Γι' αυτό και οι κολοσσιαίες επιχειρήσεις που προαναφέραμε δεν πληρώνουν ουσιαστικά φόρους. Οπως γράφουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης», η Τζένεραλ Ελέκτρικ για παράδειγμα, με κέρδη μέσα στις ΗΠΑ το 2010 ύψους 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όχι μόνο δεν πλήρωσε ούτε ένα δολάριο φόρο, αλλά πήρε κι από πάνω προνομιακές επιδοτήσεις τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων! Σκανδαλώδες, αλλά συνηθισμένο πλέον. Αρκεί να φανταστεί κανείς ότι στις ΗΠΑ της δεκαετίας του 1950, το κράτος εισέπραττε από τις επιχειρήσεις το 30% των εσόδων του, ενώ το 2009 εισέπραξε μόλις το... 6,6%! Τώρα τα κράτη «γδέρνουν» φορολογικά τους πολίτες τους. Οι εταιρείες κάνουν πάρτι.</span><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><i>Πηγή</i></b><span style="font-weight: normal;"><i>: εφημερίδα ΕΘΝΟΣ <o:p></o:p></i></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a href="http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=63608035">http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=63608035</a> <o:p></o:p></div></div>kostas pouloshttp://www.blogger.com/profile/16867671089641660589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8533521548659450360.post-19836717914450240892011-07-16T09:26:00.001-07:002012-03-21T13:43:18.800-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><i>Πιτσιρίκος <o:p></o:p></i></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 22pt;"><b>Συμπεράσματα</b></span><span style="font-size: 22pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgt3vPFoS0KmhEOVgXUxXreTD1PdZl4gR435AUhsdNMWBRYFJtgGIuPozxMWozUld9Iitry7ByvsRWULBU0VqZ_yD45jt5mND-P_r9ZHvJEobc37i84BRr-LFGNYNyw7uLuLgxuqOc5ds/s1600/3i+laiki+syn+teliki+2+copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgt3vPFoS0KmhEOVgXUxXreTD1PdZl4gR435AUhsdNMWBRYFJtgGIuPozxMWozUld9Iitry7ByvsRWULBU0VqZ_yD45jt5mND-P_r9ZHvJEobc37i84BRr-LFGNYNyw7uLuLgxuqOc5ds/s1600/3i+laiki+syn+teliki+2+copy.jpg" /></a></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 22pt;"><b><br />
</b></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αν κατάλαβα ένα πράγμα αυτές τις σχεδόν 50 ημέρες στο Σύνταγμα, είναι πως τελικά οι Έλληνες –και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου- δεν είμαστε τόσο σκατάδες όσο νόμιζα.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Δεν ξέρω πού ήταν κρυμμένος τόσα χρόνια όλος αυτός ο αλτρουισμός κι όλη αυτή η αλληλεγγύη αλλά πραγματικά είμαι έκθαμβος. Ο Ερρίκος Ντινάν θα ήταν περήφανος για τους διαδηλωτές της πλατείας Συντάγματος.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Δεν είναι μόνο η αλληλεγγύη και ο αλτρουισμός – είναι και η ευγένεια. Στο Σύνταγμα, σε ακουμπάει κατά λάθος ο άλλος –όπως πάει να περάσει- και σου ζητάει δέκα συγγνώμες.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αλλά και η ανοχή; Ο σεβασμός στην άποψη του άλλου; Πρώτη φορά είδα Έλληνες να ακούνε τόσο προσεκτικά και τόσο ήσυχα άλλους Έλληνες – και μάλιστα, ενώ έχουν διαφορετικές απόψεις. Εδώ ακούς τον άλλον που έχει την ίδια άποψη με εσένα και τον διακόπτεις συνέχεια. Στο Σύνταγμα –και ο πυροβολημένος να μιλήσει-, τον ακούνε σχεδόν όλοι με μεγάλη προσοχή.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που άκουσα κάποιον στη λαϊκή συνέλευση να λέει στην αρχή της ομιλίας του «παιδιά, εγώ ψήφισα Νέα Δημοκρατία». «Πω, πω» σκέφτηκα, «τώρα θα γίνει της Πόπης». Αλλά δεν έγινε τίποτα – τον άκουσαν όλοι προσεκτικά. Το ίδιο συνέβη σχεδόν με όλους τους ομιλητές.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Οι μόνες φορές που ακούστηκαν γιουχαΐσματα ήταν όταν κάποιοι ομιλητές εξέφρασαν κάποιες ρατσιστικές ή σεξιστικές αντιλήψεις. Βέβαια, διαφωνώ με τη γιούχα γιατί πολλοί συνάνθρωποί μας εκφράζουν ρατσιστικές απόψεις –όχι επειδή είναι πραγματικά ρατσιστές- αλλά από άγνοια και φόβο. Με το να τους γιουχάρεις δεν βγαίνει τίποτα. Ο μόνος τρόπος είναι η συζήτηση. Θα γίνει κι αυτό κάποτε.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Αν ο αλληλοσεβασμός και η αλληλεγγύη ήταν πιο εύκολο να επιτευχθούν τις ώρες των συνελεύσεων και της συνύπαρξης στην πλατεία, δεν ήταν καθόλου εύκολο όταν οι διαδηλωτές του Συντάγματος βρέθηκαν ανάμεσα σε δακρυγόνα, τόνους χημικών, μολότοφ, πέτρες, καδρόνια και γκλομπ.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Παρ’ όλα αυτά, κατάφεραν να διατηρήσουν την αλληλεγγύη αλλά και τη δέσμευσή τους να διαδηλώσουν ειρηνικά ακόμα και τις πιο δύσκολες ώρες. Όσο άντεξαν, βέβαια, γιατί το κολασμένο απόγευμα της 29ης Ιουνίου οι δυνάμεις καταστολής κατάφεραν τελικά να πετύχουν τον σκοπό τους και να αδειάσουν την πλατεία από τους ειρηνικούς διαδηλωτές.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Αυτό που πέτυχαν οι διαδηλωτές στις 15 και στις 28 Ιουνίου –να κάνουν ανθρώπινες αλυσίδες και να αποκρούσουν τα ΜΑΤ παίζοντας μουσική- ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να το πετύχουν στις 29.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Όποιος βρέθηκε στην πλατεία Συντάγματος στις τρεις μεγάλες διαδηλώσεις της 15ης , 28ης και 29ης Ιουνίου θα παρατήρησε πως οι διαδηλωτές προσπαθούσαν συνέχεια να βοηθήσουν και να προστατεύσουν ο ένας τον άλλον. Ακόμα και τις στιγμές εκείνες, που η λογική και το ένστικτο αυτοπροστασίας σου έλεγε να το βάλεις στα πόδια, υπήρχαν διαδηλωτές που προσπαθούσαν να βοηθήσουν τους διαδηλωτές που βρίσκονταν σε πιο δύσκολη θέση.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Ουσιαστικά, οι διαδηλωτές του Συντάγματος είχαν τους πάντες απέναντί τους. Είχαν απέναντί τους την κυβέρνηση, τα κόμματα, την Αστυνομία, τα καθεστωτικά ΜΜΕ αλλά και όλες εκείνες τις ομάδες της κοινωνίας που ένιωσαν πως το κίνημα της πλατείας απειλούσε τη δική τους θέση. Η μαζικότητα και η επιμονή –για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα- του κινήματος της πλατείας Συντάγματος τρόμαξε πάρα πολλούς που –επί χρόνια- πιστεύουν πως κατέχουν τη μία και μοναδική αλήθεια αλλά δεν κατάφεραν ποτέ να κινητοποιήσουν πάνω από μερικές εκατοντάδες ανθρώπους, και παραμένουν στο περιθώριο.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Σαφώς, το κίνημα των πολιτών στην πλατεία Συντάγματος έχει και αδυναμίες. Όταν έχεις απέναντί σου μια Αστυνομία διατεθειμένη να ανοίξει κεφάλια και να σε πνίξει στα χημικά, δεν αρκεί να προσφέρεις λουλούδια στους αστυνομικούς και να παίζεις κρητική λύρα. Για να συνεχίσεις να διαδηλώνεις ειρηνικά, θα πρέπει να έχεις βρει τον τρόπο να τους κρατήσεις μακριά από το κεφάλι σου και να αντέξεις στις τεράστιες ποσότητες χημικών.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Από την άλλη, οι πολίτες πήγαν στο Σύνταγμα για να διαδηλώσουν, όχι για να κάνουν εμφύλιο πόλεμο με τους άνδρες των ΜΑΤ και τις άλλες αστυνομικές δυνάμεις. Οι αστυνομικοί που υπάκουσαν στις εντολές της κυβέρνησης για πόλεμο στους πολίτες είναι τώρα εκτεθειμένοι – είναι σε πολύ άσχημη θέση και το ξέρουν πολύ καλά.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Κρίσιμο ρόλο στις εξελίξεις στην πλατεία Συντάγματος έπαιξαν οι ασφαλίτες, οι παρακρατικοί αλλά και οι ομάδες αντιεξουσιαστών. Κι αν ο τρόπος που θα δρούσαν οι ασφαλίτες και οι παρακρατικοί –για να διαλύσουν τη διαδήλωση- ήταν γνωστός και δεδομένος, η στάση των αναρχικών και των αντιεξουσιαστών έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στις αγριότητες της Αστυνομίας.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Δυστυχώς, ομάδες αναρχικών και αντιεξουσιαστών έκαναν –για μια ακόμα φορά – αυτό που περίμεναν όλοι να κάνουν. Δεν κατάφεραν να κάνουν την έκπληξη. Και τελικά, έπαιξαν για μια ακόμα φορά το παιχνίδι της εξουσίας και της Αστυνομίας, και βοήθησαν τις δυνάμεις των ΜΑΤ να αδειάσουν την πλατεία Συντάγματος από τους διαδηλωτές.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Αναρχικοί και αντιεξουσιαστές είχαν υποσχεθεί –μετά από εκκλήσεις των διαδηλωτών- πως δεν θα βλάψουν τις λαϊκές διαδηλώσεις της πλατείας Συντάγματος αλλά ξαφνικά μια μικρή ομάδα βρέθηκε στην Όθωνος να κυνηγάει φασίστες. Λες και οι δεκάδες χιλιάδες πολίτες που διαδήλωναν δεν είχαν τη δυνατότητα να απομονώσουν τους φασίστες ή οποιονδήποτε άλλον – τους πενήντα αναρχικούς περίμεναν.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Η καταστροφή του καταστήματος «Τερκενλής» δεν ξέρω από ποιες ομάδες έγινε αλλά κατέστρεψαν ένα κατάστημα που είχε βοηθήσει πάρα πολύ τους διαδηλωτές της πλατείας, ενώ οι εργαζόμενοι στον «Τερκενλή» είχαν βοηθήσει και προστατεύσει πάρα πολλούς διαδηλωτές, όταν –στη διαδήλωση της 15ης Ιουνίου- οι άνδρες των ΜΑΤ επιτέθηκαν απρόκλητα σε εκατοντάδες διαδηλωτές που χόρευαν πεντοζάλη στη μέση της πλατείας Συντάγματος. Αυτοί που κατέστρεψαν τον «Τερκενλή» κατάφεραν να αφήσουν τους εργαζόμενους άνεργους.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Οι καταστροφές στο κατάστημα «McDonald’s» έγιναν από ασφαλίτες ή παρακρατικούς – υπάρχει το σχετικό βίντεο που το αποδεικνύει. Φυσικά, όταν δεν ξέρεις ποιος είναι ποιος, ο καθένας κάνει ό,τι θέλει και τελικά καταφέρνει να δίνει δικαιολογία στις αστυνομικές δυνάμεις να επιτίθενται στους διαδηλωτές.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Αυτό που έχει σημασία είναι πως το βράδυ της 29ης Ιουνίου στην πλατεία Συντάγματος –και τους είδα με τα μάτια μου- υπήρχαν μόνο δυνάμεις των ΜΑΤ, ασφαλίτες, παρακρατικοί, αναρχικοί και αντιεξουσιαστές. Όλοι αυτοί παρέα είχαν καταφέρει να αδειάσουν την πλατεία από τους δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές –ανάμεσά τους και πολλοί ηλικιωμένοι άνθρωποι-, να τους σκορπίσουν στους γύρω δρόμους και να δέχονται επιθέσεις από ομάδες μοτοσικλετιστών από τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου μέχρι το Μοναστηράκι. Κι αν αυτός ήταν ο αντικειμενικός σκοπός των δυνάμεων καταστολής, τους βοήθησαν να τον πετύχουν ομάδες αναρχικών και αντιεξουσιαστών.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Οι ομάδες των αναρχικών και των αντιεξουσιαστών δεν κατάφεραν ούτε μια στιγμή να φερθούν έξυπνα στις 29 Ιουνίου. Αν τραβιόντουσαν από την πλατεία έστω αργά το απόγευμα της 29ης Ιουνίου, θα άφηναν τα ΜΑΤ, τους ασφαλίτες και τους παρακρατικούς να κοιτιούνται μεταξύ τους και θα τους εξέθεταν ανεπανόρθωτα – υπήρχαν δεκάδες κάμερες στην περιοχή. Αντιθέτως, προτίμησαν να συνεχίσουν τον πετροπόλεμο με τους αστυνομικούς. Κι εμένα μου άρεσε ο πετροπόλεμος – όταν ήμουν 8 χρονών.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Δεν ξέρω αν έχει πια κανένα νόημα να αναφέρεται κάποιος σε εκείνες τις αναρχικές και αντιεξουσιαστικές ομάδες που δρουν, αγνοώντας όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Όταν προσπαθώντας να επιτεθείς σε αστυνομικό τμήμα, καταφέρνεις να χτυπήσεις μια λαϊκή αγορά στην Καλλιδρομίου, να τραυματίσεις σοβαρά εργαζόμενους και περαστικούς, και μετά νομίζεις πως καθάρισες επειδή ζήτησες συγγνώμη, τότε δεν έχεις καταλάβει πως έχεις γίνει αυτό που κατηγορείς: έχεις γίνει μπάτσος.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Το «συγγνώμη, κάναμε λάθος» της ομάδας που κατάφερε να πυρπολήσει μια λαϊκή αγορά στα Εξάρχεια θυμίζει επικίνδυνα τα πιστόλια των μπάτσων που εκπυρσοκροτούν από μόνα τους. Και δικαιώνει αυτούς που θεωρούν πως αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι αναρχικοί αλλά αναρχόμπατσοι ή αναρχοφασίστες.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Όσο υπάρχουν ομάδες αναρχικών και αντιεξιουσιαστών που συμπεριφέρονται σε όλες τις διαδηλώσεις με τον ίδιο ακριβώς τρόπο –αδυνατώντας να ελιχθούν ανάλογα με την κατάσταση και να φερθούν έξυπνα-, τόσο περισσότερο θα πληθαίνουν αυτοί που τους θεωρούν ηλίθιους αλλά και αυτοί που πάνε ένα βήμα παραπέρα και τους θεωρούν «στημένους». Το να δηλώνεις αναρχικός δεν αποτελεί πιστοποιητικό αθωότητας και ηρωισμού. Κι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καμία σχέση με το αναρχικό κίνημα.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Όσο βάρβαρη κι αν ήταν η δράση της Ελληνικής Αστυνομίας στις τελευταίες διαδηλώσεις –και όσο κι αν βοηθήθηκε από την προβοκατόρικη δράση των κουκουλοφόρων-, η αλήθεια είναι πως, αν στις 29 Ιουνίου οι πολίτες της Αθήνας και των άλλων περιοχών της χώρας είχαν κατακλύσει το κέντρο της πρωτεύουσας από το Σύνταγμα έως την Ομόνοια, κανένας ματατζής, κανένας ασφαλίτης, κανένας παρακρατικός και κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να σταματήσει το μέγα πλήθος. Οι πολίτες θα τους σάρωναν όλους.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Το πλήθος στο Σύνταγμα και τους γύρω δρόμους ήταν πολύ μεγάλο. Αν σκεφτεί κάποιος ποιες ήταν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες διαδήλωναν οι πολίτες στις 29 Ιουνίου, ο αριθμός των διαδηλωτών ήταν τεράστιος. Από την άλλη, η πραγματικότητα είναι πως οι περισσότεροι πολίτες προτίμησαν να μείνουν στα σπίτια τους, να πάνε για καφέ ή να πάνε στη δουλειά τους.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Είναι σωστή η αυτοκριτική των διαδηλωτών του Συντάγματος και η προσπάθειά τους να δουν τι έκαναν λάθος και δεν κατάφεραν να κινητοποιήσουν ακόμα περισσότερους πολίτες, ώστε να είναι ακόμα πιο μαζικές οι διαδηλώσεις. Από την άλλη, δεν πρέπει να πάρουν όλες τις ευθύνες πάνω τους. Δεν μπορείς να παλέψεις την αδιαφορία και την ιδιωτεία. Και είναι η ιδιωτεία που κρατάει εκατομμύρια Έλληνες μακριά από τους δρόμους· εν έτει 2011 -με τις πληροφορίες να υπάρχουν παντού- δεν μπορείς να πεις ότι δεν γνωρίζεις τι συμβαίνει.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Οι Έλληνες θα βγουν στους δρόμους. Όποιος μπήκε στον κόπο να διαβάσει το Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο και τον Εφαρμοστικό Νόμο δεν είναι δύσκολο να καταλάβει τι πρόκειται να συμβεί στη χώρα μας και τις ζωές των ανθρώπων τους επόμενους μήνες. Οι Έλληνες θα βγουν στους δρόμους και θα τα σπάσουν όλα – θα τα κάνουν Γης Μαδιάμ. Ο Δεκέμβριος του 2008 θα μοιάζει με παιδικό παραμύθι.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Λυπάμαι αλλά μάλλον δεν θα είμαι στον δρόμο, όταν οι Έλληνες κατέβουν να τα σπάσουν επειδή έχασαν τις καταθέσεις τους, τη δουλειά τους και οποιοδήποτε άλλο ατομικό αγαθό. Ίσως την πρώτη μέρα να πάρω μια κάμερα και να γυρνάω στους δρόμους, για να τραβάω τους νοικοκυραίους να καίνε και να λεηλατούν τράπεζες και δημόσια κτίρια. Θα έχει ένα ενδιαφέρον να βλέπεις τον προσκυνημένο και παρτάκια γείτονά σου να συμπεριφέρεται σαν τους νεαρούς αντιεξουσιαστές που έβριζε μέχρι χτες, μόνο και μόνο επειδή η φωτιά έφτασε και στον δικό του πισινό.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Δεν βρέθηκα στο Σύνταγμα για να τα σπάσω – δεν έχω τέτοια ζόρια. Κανένας από τους διαδηλωτές της πλατείας Συντάγματος δεν κατέβηκε για να τα σπάσει – γι’ αυτό, άλλωστε, και κανείς δεν τα έσπασε. Όλοι βρέθηκαν εκεί με την αγωνία και την επιθυμία να μιλήσουν –με όποιο τρόπο και γνώσεις είχε ο καθένας-, να συνεννοηθούν, να οργανωθούν και να απαιτήσουν Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, Αξιοπρέπεια και μια καλύτερη κοινωνία.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Αφού δεν μίλησε το μυαλό και η ψυχή, θα αποφασίσει η ανάγκη.</span><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Πηγή: <a href="http://pitsirikos.net/2011/07/%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/#more-12537">http://pitsirikos.net/2011/07/συμπεράσματα/#more-12537</a> <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div></div>kostas pouloshttp://www.blogger.com/profile/16867671089641660589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8533521548659450360.post-7497300219053782662011-06-06T07:35:00.000-07:002011-06-06T07:35:04.260-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><!--StartFragment--> <br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 25.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-size: 14.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">Μάνος Στεφανίδης<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 25.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">Ο Ομπάμα και η Αντιγόνη</span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 25.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 17px; line-height: normal;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 24px; font-style: normal; line-height: 33px;"> </span></span>Στον Άκη Γαβριηλίδη</span></i></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: left;"><span style="font-size: 13.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"><i></i></span></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFFR8I4WycxUSQp90cwZr8YkU_9JvIiy0zLHbtBaVmoXRtmp194fPdlDiqQGEMEd4XhtzQlaEZNwbXn5vWNzZC9NSFcSpIcbLph5yiceV0gFwzVkEOj3Lp7u46jlTVb3nJUgNHdtigIeA/s1600/Hxs1TBsQ4myop3p8VKqlsIjKo1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFFR8I4WycxUSQp90cwZr8YkU_9JvIiy0zLHbtBaVmoXRtmp194fPdlDiqQGEMEd4XhtzQlaEZNwbXn5vWNzZC9NSFcSpIcbLph5yiceV0gFwzVkEOj3Lp7u46jlTVb3nJUgNHdtigIeA/s320/Hxs1TBsQ4myop3p8VKqlsIjKo1_500.jpg" width="320" /></span></a></div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: 10.0pt;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span></i></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: 10.0pt;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">Όσο πιο πολύτιμο είναι ένα πράγμα, <o:p></o:p></span></i></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: 10.0pt;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">τόσο πιο πολύ βολεύεται –λαμποκοπώντας <o:p></o:p></span></i></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: 10.0pt;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">πάντα- στην εκδοχή του ελάχιστου. <o:p></o:p></span></i></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 20.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">Επιτρέπεται μια υπερδύναμη, προασπίστρια των αξιών του δυτικού πολιτισμού να εξοντώνει έναν, έστω βδελυρό, τρομοκράτη χρησιμοποιώντας εξίσου τρομοκρατικές μεθόδους; Μιλώντας για το διεθνές δίκαιο και τη νομική κουλτούρα του πολιτισμένου κόσμου μπορεί ο πρόεδρος της υπερδύναμης να διατάσσει την εκτέλεση ενός κακοποιού-εγκληματία στην επικράτεια ενός ξένου κράτους χωρίς να προσαγάγει σε δίκη τον ανωτέρω κακούργο; Ακόμα και τους αρχιβασανιστές των Ναζί, οι Σύμμαχοι τους οδήγησαν σε δίκη, τους έδωσαν το δικαίωμα της υπεράσπισης και μετά άλλους καταδίκασαν και εκτέλεσαν ή φυλάκισαν κι άλλους αθώωσαν.<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"> Η χρησιμοποίηση τρομοκρατικών μεθόδων και η περιφρόνηση κάθε δικαιικής έννοιας ή διαδικασίας δεν νομιμοποιεί την τρομοκρατία καθιστώντας αναπότρεπτες της μεθόδους της; Δεν αποτελεί κάτι τέτοιο ένα άκρως επικίνδυνο παράδειγμα, μια “διδαχή” που μπορεί αυτεπίστροφα να πλήξει τον καθένα μας δημιουργώντας ένα de facto “δικαίωμα βίας” εκεί που εντοπίζεται χειροπιαστό το έλλειμμα δικαίου;<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"> Επιτρέπονται, επίσης, αρχηγοί κρατών, πρόεδροι, καγκελάριοι, εκπρόσωποι ύπατων, δημοκρατικών θεσμών να εκφράζουν τη χαρά τους για την δολοφονία κάποιου, έστω τρομακτικού, αντίπαλου; Προσέξτε: άλλο πράγμα η έκφραση ανακούφισης ή η ικανοποίηση για την απονομή ipso facto δικαιοσύνης και άλλο η χαρά σαν να πρόκειται για αντιμαχόμενες φράξιες μιας πρωτόγονης μαφίας. Ο θάνατος δεν μπορεί ποτέ να είναι πηγή χαράς σ' έναν κόσμο που αυτοπροσδιορίζεται ως πολιτισμένος.<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"> Και κάτι τελευταίο: το πτώμα ενός εχθρού εκπροσωπεί μιαν άλλη υπόσταση από τον εχθρό τον ίδιο. Και βέβαια ΔΕΝ τιμωρείται. Ούτε ρίχνεται στη θάλασσα. Αλλιώς γυρίζουμε σε βαρβαρικές, προνεωτερικές κοινωνίες. Ή, μήπως, γυρίσαμε ήδη; Φαίνεται πως στο σχολείο του Ομπάμα δεν δίδασκαν “Αντιγόνη”.<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">ΥΓ 1. Η κρατική τρομοκρατία πάντα είναι πιο επικίνδυνη από οποιαδήποτε άλλη και το πνεύμα του Γκουντανάμο, δηλαδή η άρση κάθε μορφής δικαίου είναι πάντα σε ισχύ.<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">ΥΓ 2. Η τέχνη και όχι το κυρίαρχο δήθεν είναι ο μόνος τρόπος να ζούμε, κάπως ευτυχείς, την οντολογική μας μελαγχολία.</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: 10.0pt;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif;">Από το “Κοντέινερ” 17, Ιούνιος 2011 (Ελευθεροτυπία 6.6.2011)</span><o:p></o:p></i></span></div><!--EndFragment--> </div>kostas pouloshttp://www.blogger.com/profile/16867671089641660589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8533521548659450360.post-68990936973587536112011-05-08T01:56:00.000-07:002011-05-08T01:56:58.734-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><!--StartFragment--> <br />
<div class="MsoNormal"><span style="font-family: Helvetica; font-size: 36.0pt;"> Βέγγος</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Helvetica; font-size: 36.0pt;"></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBxrnGFx4XD-ykisPH1MrbLxZdikezZbhZBLPAxibFPKIXu6HC6TQoAvgrORTrV7Rq3z38NyQK3liFnXd7W0Lja2tzykAAn09BfKo9gpwSyhDQgecXztTfSof05d6sUXtETN_tMlFRwQg/s1600/thanasis_veggos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBxrnGFx4XD-ykisPH1MrbLxZdikezZbhZBLPAxibFPKIXu6HC6TQoAvgrORTrV7Rq3z38NyQK3liFnXd7W0Lja2tzykAAn09BfKo9gpwSyhDQgecXztTfSof05d6sUXtETN_tMlFRwQg/s1600/thanasis_veggos.jpg" /></a></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Helvetica; font-size: 36.0pt;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 13.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="color: #464646; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 11.0pt;"><b>Από τον ΕΥΓΕΝΙΟ ΑΡΑΝΙΤΣΗ<o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 13.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 17.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: Arial-BoldMT; font-size: 15.0pt;"><b>Για να καταφεύγει ο Βέγγος τόσο συχνά στην προσφώνηση «Καλοί μου άνθρωποι!», πά' να πει ότι υπήρχαν και κακοί -διαφορετικά η διευκρίνιση θα περίττευε.<o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 17.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13.0pt;">Τώρα οι κακοί, οι άπληστοι, οι πωρωμένοι, οι μηδενιστές και οι τεχνοκράτες επελαύνουν κερδίζοντας τις μάχες σε όλα τα μέτωπα, ενώ ο Βέγγος χάνεται μαζί με την τελευταία συγκινησιακή ανταύγεια της δεκαετίας του '60, στην ψυχική ευρυχωρία της οποίας είχε τρέξει και ξανατρέξει αλωνίζοντας και καλώντας τους πάντες σε επαγρύπνηση εν όψει μιας απειλής που ουδέποτε κατονόμαζε. Εκ των υστέρων, έχουμε αμέτρητους λόγους να υποθέσουμε πως η τελευταία δεν ήταν παρά ο κίνδυνος να αποκοπούμε απ' το συναισθηματικό φως του παρελθόντος της ζωντανής γειτονιάς.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13.0pt;">ΠΡΑΓΜΑΤΙ, το τρέξιμο του Βέγγου στην πόλη, η αδιάκοπη κίνηση πάνω-κάτω και γύρω απ' την εστία κάθε μικροσυμβάντος είναι μια τρελή τροχιά απείρως πιο αγωνιώδης και ομιλητική απ' ό,τι των διάσημων συναδέλφων του της κινηματογραφικής κωμωδίας, όπως ο Λουί ντε Φινές ή, παλαιότερα, ο Τσάπλιν. Μ' αυτούς μοιράζεται, φυσικά, τη σπασμωδική τεθλασμένη και την ταχύτητα μιας κίνησης που προκύπτει απ' την καταδίωξη: όλοι αυτοί οι κωμικοί τρέχουν σαν να τους κυνηγούν, για να μην πούμε ότι τους κυνηγούν όντως κάθε είδους απειλές και παρεξηγήσεις, αντικείμενα που ξεφεύγουν από τον έλεγχο και παλιάνθρωποι. Ωστόσο υπάρχει στον Βέγγο, επιπλέον -και κυρίως-, μια δόση αστείρευτης αγάπης για εκείνους που αναλαμβάνει να προστατέψει και που δεν είναι παρά οι ίδιοι οι θεατές: ο Βέγγος τρέχει θέλοντας να προειδοποιήσει για μιαν επερχόμενη καταστροφή, τρέχει αντιστεκόμενος στην εισβολή ενός παράλογου τρόπου ζωής που έρχεται απ' το μέλλον και που ήδη έχει κατακτήσει, στις ταινίες εκείνες, το εσωτερικό των σαλονιών της ανώτερης τάξης με τη γοητεία των πλαστικοποιημένων επιφανειών και την υπνωτιστική επιρροή των επίπλων ντιζάιν στις αποφάσεις του Κωνσταντάρα και της Μάρως Κοντού. Εν ολίγοις, ο Βέγγος τρέχει, όχι μόνον επειδή δεν τον χωράει ο τόπος, αλλά επίσης για να σημάνει συναγερμό.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13.0pt;">ΤΡΕΧΕΙ και τρέχει θέλοντας να μας πει ότι η συμφορά δεν είναι αυτή που μας βρήκε αλλά εκείνη που πρόκειται να μας βρει όταν θα λησμονηθεί οριστικά και αμετάκλητα το περίφημο εκείνο κάτι, αυτός ο προ πολλού μισοχαμένος θησαυρός που ο ίδιος ψάχνει εδώ κι εκεί και που δεν είναι άλλος απ' τη διαπροσωπική συμπάθεια ως ιδανική ρίζα κάθε επιθυμίας και κάθε αιτιότητας. Τρέχει διαλαλώντας ότι η ευτυχία τού να περιστοιχίζεσαι από καλούς ανθρώπους εκπνέει όπου να 'ναι, σημαδεμένη από την ημερομηνία λήξης της διαφαινόμενης αλματώδους προόδου στην τεχνολογία των τηλεοράσεων και των ψυγείων. Τρέχει σπάζοντας όλα τα ρεκόρ νευρικότητας και υπερδιέγερσης για να μας μεταδώσει, με κωμικό τρόπο, το νόημα της τελευταίας ευρωπαϊκής τραγωδίας: δηλαδή την επίγνωση ότι κάθε ρεκόρ, κάθε επίτευγμα έχει χαρακτήρα αποχαιρετιστήριο. Σ' αυτό συνίσταται η ιδιοφυΐα του.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13.0pt;">ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ προφήτης. Ηταν ο πιο ενστικτώδης, καλόκαρδος και ταλαντούχος ταχυδρόμος που είχαμε ποτέ.</span><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13.0pt;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13.0pt;">Πηγή: http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=273343</span></div><!--EndFragment--> </div>kostas pouloshttp://www.blogger.com/profile/16867671089641660589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8533521548659450360.post-4284952295715745342011-05-02T01:57:00.000-07:002011-05-02T02:09:31.568-07:00Διεθνές συνέδριο για το χρέος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 16.0pt; margin-bottom: 15.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">Διεθνής Συνάντηση στην Αθήνα “</span><span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande-Bold;"><b>Χρέος και Λιτότητα</b></span><span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">: από τον παγκόσμιο Νότο στην Ευρώπη”, Νομική Σχολή, </span><span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande-Bold;"><b>6-7 και 8 </b></span><span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">Μαΐου<o:p></o:p></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYYLWmFZxyHc2n7P5d_PEmx-AfG2LX1vgn0L-5vAu-qpw5fvmwNMQKBPVkWCjl2nIEsSAB6f02GJaxGksp2hW6ekC0ZESrdi-DIbnRV49ye5D68otBHgwPX_6sGvaAT_FesKYRgt_nHvY/s1600/678.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYYLWmFZxyHc2n7P5d_PEmx-AfG2LX1vgn0L-5vAu-qpw5fvmwNMQKBPVkWCjl2nIEsSAB6f02GJaxGksp2hW6ekC0ZESrdi-DIbnRV49ye5D68otBHgwPX_6sGvaAT_FesKYRgt_nHvY/s1600/678.jpg" /></a></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 16.0pt; margin-bottom: 15.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 16.0pt; margin-bottom: 15.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">Η Ελληνική Πρωτοβουλία για τη συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) επί του ελληνικού δημόσιου χρέους, από κοινού με τις European Network on Debt and Development (Eurodad), Committee for the Abolition of Third World Debt (CADTM), Bretton Woods Project Ηνωμένο Βασίλειο, Research Money and Finance (RMF), Afri — Action From Irerland, Debt and Development Coalition Ireland, Jubilee Debt Campaign από το Ηνωμένο Βασίλειο και Observatorio de la Deuda en la Globalización από την Ισπανία, διοργανώνει διεθνή συνάντηση για το χρέος, στην Αθήνα, στις 6, 7 και 8 Μαΐου, στη Νομική Σχολή.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 16.0pt; margin-bottom: 15.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">Στις τρεις ημέρες θα λάβουν χώρα δημόσιες συζητήσεις και εργαστήρια ανταλλαγής εμπειρίας με τα εξής θέματα: </span><br />
<span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">◊ Η πραγματικότητα της κρίσης στην Ελλάδα. </span><br />
<span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">◊ Το χρέος στην Ευρώπη: βασικοί παράγοντες και η τρέχουσα πολιτική. </span><br />
<span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">◊ Το παγκόσμιο πρόβλημα του χρέους: Οι κρίσεις χρέους στο Νότο. </span><br />
<span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">◊ Εναλλακτικές λύσεις στην αντιμετώπιση του χρέους – διεθνή διδάγματα. </span><br />
<span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">◊ Εμπειρίες Επιτροπών Ελέγχου του Χρέους από όλο τον κόσμο. </span><br />
<span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">◊ Οι επιπτώσεις του χρέους σε διαφορετικές χώρες της Ευρωζώνης. </span><br />
<span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">◊ Αιτήματα και κινήματα για μια δίκαιη λύση στο πρόβλημα του χρέους.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 16.0pt; margin-bottom: 15.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">Τα συμπεράσματα θα συνοψιστούν στη “Διακήρυξη της Αθήνας”, στη διαδικασία της συζήτησης της οποίας θα κληθούν να τοποθετηθούν πολιτικές προσωπικότητες, κόμματα και οργανώσεις του μαζικού κινήματος. Βάσει της “Διακήρυξης της Αθήνας” θα επιδιωχθεί να οργανωθεί η κοινή δράση των κινημάτων, σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, για την αντιμετώπιση του χρέους και των επιπτώσεών του από τη σκοπιά των αναγκών της λαϊκής πλειοψηφίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.<o:p></o:p></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXwHQNfisAozVSBh_b8ggmuXulpmuOp8iCklTuwyPQ_3PBZDEH54TFJpXpvlnvWJtImga_llrQZm7-kMxwTtS36Gm0t312IoCYUXAMYlXQ55BlnpVkm7_RepLCw67PIbpFEWVGgryh2hA/s1600/1D2D3EF736D222978D99C741E166D978.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXwHQNfisAozVSBh_b8ggmuXulpmuOp8iCklTuwyPQ_3PBZDEH54TFJpXpvlnvWJtImga_llrQZm7-kMxwTtS36Gm0t312IoCYUXAMYlXQ55BlnpVkm7_RepLCw67PIbpFEWVGgryh2hA/s320/1D2D3EF736D222978D99C741E166D978.jpg" width="320" /></a></div><span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;"><span class="Apple-style-span" style="color: black; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: normal;"> Ο κ. Ερίκ Τουσέν για την Κατάργηση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου μεταξύ των ομιλητών</span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 16.0pt; margin-bottom: 15.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">Συμμετοχές </span><br />
<span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">Στις εργασίες της διεθνούς συνάντησης θα συμμετάσχουν πολιτικές προσωπικότητες, ειδικοί επιστήμονες, συνδικαλιστές και αγωνιστές από την Ελλάδα και πολλές χώρες της Ευρώπης, της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής και από την Ασία. Μεταξύ αυτών , μέχρι στιγμής θα συμμετάσχουν, Ερίκ Τουσέν από την Επιτροπή για την Κατάργηση του Χρέους του του Τρίτου Κόσμου, Βέλγιο, ο οποίος έχει συμβάλει στην ΕΛΕ του Εκουαδόρ, ο Άντι Στόρεϊ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου, ο Αντρέ Χούνκο, βουλευτής του Die Linke, Γερμανία, ο Ντενί Ντιράν, γ.γ. της Ομοσπονδίας Γάλλων Τραπεζοϋπαλλήλων της CGT, ο Ντάριους Ζαλέγκα, συνδικαλιστής και δημοσιογράφος της Le Monde Diplomatique, Πολωνία, ο Νικ Ντίαρντεν από την Jubilee Debt Campaign, Ηνωμένο Βασίλειο, ο Όσκαρ Ουγκαρτέτσε, σύμβουλος Κεντρικών Τραπεζών Νικαράγουας –Βολιβίας στην αναδιάρθρωση του χρέους, ο Άλαν Σίμπιλς από την Αργεντινή, οικονομολόγος, ερευνητής, ειδικός στη σχέση Αργεντινής-ΔΝΤ, ο Κλαούντιο Λοσάνο βουλευτής από την Αργεντινή, η Μαρία-Λουσία Φατορέλι, από την Επιτροπή Ελέγχου του Χρέους, Βραζιλία, η Λίντι Νασπίλ, από την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου των Φιλιππίνων, ο Μ. Ραχμάνι από το Μαρόκο, ο Φάτι Τσαμκί από την Τυνησία, αμφότεροι μέλη των επιτροπών για την κατάργηση του χρέους στον Τρίτο Κόσμο και της Attac, ο Φάνγουελ Μποκόσι από το Αφρικανικό Δίκτυο και το Φόρουμ για το Χρέος και την Ανάπτυξη. Από πλευράς Ελλάδας θα συμμετάσχουν, μεταξύ άλλων, οι βουλευτές Π. Λαφαζάνης και Σ. Σακοράφα, οι Λ. Βατικιώτης οικονομολόγος, Ν. Βαλαβάνη, συγγραφέας, Ν. Γουρλάς, συνδικαλιστής, Άρις Καζάκος, καθηγητής εργατικού δικαίου, Γ. Κατρούγκαλος συνταγματολόγος, Κ. Λαπαβίτσας, καθηγητής οικονομικών, Ν. Μαριάς, ακαδημαϊκός, Γ. Μητραλιάς, CADTM Ελλάδας, Δ. Σπανού, μέλος του Δ.Σ. της ΑΔΕΔΥ, Π. Σωτήρης, ακαδημαϊκός, Γ. Τόλιος, οικονομολόγος, μέλη των κινημάτων “Δεν Πληρώνω”, όπως ο Γ. Θεοδωρόπουλος, Θεσσαλονίκη, δήμαρχοι, όπως ο Π. Φιλίππου, Σαρωνικού, αγρότες συνδικαλιστές, όπως ο Β. Γκανής από τη Φθιώτιδα.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 16.0pt; margin-bottom: 15.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;">==========================<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: #242424; font-family: LucidaGrande;"><b>«O σιωπών δοκεί συναινείν»</b></span></div></div>kostas pouloshttp://www.blogger.com/profile/16867671089641660589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8533521548659450360.post-8918567858647952742011-03-13T04:04:00.000-07:002011-03-13T04:04:09.761-07:00Ο γύρος του κόσμου με τα πόδια...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3Rt7xONHi3QNxlXLj_aLrC0M2SgJrYLyoFymO_GDEwGIAKoZzj8QKYe1t0JDLuAjs-CfgGqXoQRl11Y1LRpMHbuu6SCRtlM6Toid9zsesxZs3lGQvWZt0Desom0LkmeYRgB6cJJxihPU/s1600/15_473_355.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3Rt7xONHi3QNxlXLj_aLrC0M2SgJrYLyoFymO_GDEwGIAKoZzj8QKYe1t0JDLuAjs-CfgGqXoQRl11Y1LRpMHbuu6SCRtlM6Toid9zsesxZs3lGQvWZt0Desom0LkmeYRgB6cJJxihPU/s320/15_473_355.jpg" width="320" /></a></div><br />
<!--StartFragment--> <br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b>Εγκατέλειψε τα πάντα και αποφάσισε να κάνει το γύρο του κοσμου με τα πόδια περνώντας από τις πιο φτωχές χώρες για να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για τα παιδιά που υποφέρουν από ασθένειες και πολέμους.<o:p></o:p></b></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">'Οπως γράφει ΤΟ ΒΗΜΑ, στις 18 Αυγούστου του 2000, την ημέρα που έγινε 45 ετών, ο Ζαν Μπελιβό αποχαιρέτισε γυναίκα και δυο παιδιά και ξεκίνησε με το πιο «βασικό» μέσο μεταφοράς: τα δυο του πόδια. Σπρώχνοντας ή σέρνοντας ένα ελαφρύ τρίκυκλο καροτσάκι με τα απολύτως απαραίτητα, ολοκληρώνει ένα επικό ταξίδι 74.000 χλμ. σε πέντε ηπείρους και 64 χώρες. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: .5in;">Πώς τα κατάφερε; Είναι απλό: συνάντησε παντού καλούς ανθρώπους. Θέλησε να βρει ξανά το νόημα της ζωής του «στους δρόμους και στις ζωές των άλλων». Επέστρεψε στο Βανκούβερ πριν από λίγες εβδομάδες, 56χρονος πια. Την άνοιξη θα κάνει τα τελευταία του χιλιόμετρα, στην ίδια του την πατρίδα. «Λίγο προτού κλείσω τα 45 έπαθα κατάθλιψη. Η επαγγελματική μου ζωή δεν μου έδινε καμιά χαρά. Ενιωθα άδειος. Η ρουτίνα της καθημερινότητας με κούραζε, τα παιδιά είχαν μεγαλώσει και η ζωή μου έμοιαζε να μην έχει νόημα. Υπέφερα από αυτό που λέμε “κρίση της μέσης ηλικίας”. 'Αρχισα να τρέχω, πιστεύοντας ότι η φυσική άσκηση θα μου έκανε καλό.Μια μέρα έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται πόσο μακριά θα μπορούσα να φτάσωαν συνέχιζα να τρέχω αντί να γυρίσω στο σπίτι. Πόσο καιρό θα έκανα για να φτάσω στη Νέα Υόρκη; Στο Μεξικό; Στο Σαντιάγκο; Σιγά-σιγά άρχισα να σκέφτομαι σοβαρά ένα ταξίδι με τα πόδια που θα το αφιέρωνα στον σκοπό που με αγγίζει πιο πολύ: την ειρήνη για τα παιδιά του κόσμου». Επειτα από λίγο καιρό βρήκε το θάρρος να μιλήσει στη γυναίκα του για το όνειρό του. Προς μεγάλη του έκπληξη, «η Λους με κοίταξε στα μάτια και μου είπε:“Να το κάνεις. Αν έτσι νιώθεις, πρέπει να φύγεις...”».<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: .5in;">Η οδύσσεια άρχισε από το Μόντρεαλ, ένα ηλιόλουστο πρωινό. Ο Μπελιβό διέσχισε με τα πόδια την Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ και τη δυτική πλευρά της Νότιας Αμερικής. Πήρε το αεροπλάνο για τη Νότια Αφρική και από εκεί περπάτησε προς τον βορρά, κατά μήκος των ανατολικών ακτών της Μαύρης Ηπείρου. «Το καθεστώς του Καντάφι δεν μου έδωσε βίζακαι έτσι πέρασα στην Ευρώπη από το Μαρόκο και όχι από τη Λιβύηόπως σχεδίαζα. Σήμερα βλέπω με φρίκη στην τηλεόραση τις εικόνες από τον εμφύλιο στη Λιβύη... Καθώς πλησίαζε ο βαρύς χειμώνας του 2006 εγκατέλειψα το σχέδιο να περάσω στη Ρωσία και κατευθύνθηκα προς τη Μέση Ανατολή...». Διέσχισε τη Βόρεια Ελλάδα καθ΄ οδόν για την Κωνσταντινούπολη και έχει τις καλύτερες αναμνήσεις από τη χώρα μας «και τη ζεστή φιλοξενία των Ελλήνων». «Αλλά στην Αφρική ήμουν σε ένα μόνιμο πολιτισμικό σοκ. Μόλις είχα μάθει για τους στόχους της Διεθνούς Δεκαετίας για έναν Πολιτισμό Ειρήνης και μη Βίας για τα Παιδιά του Κόσμου, που είχε κηρύξει η UΝΙCΕF, και η πραγματικότητα που αντίκρισα εκεί με συγκλόνισε. Στο Σουδάν είδα με τα μάτια μου την τραγική κατάσταση πολλών παιδιών που στρατολογούνται ως πολεμιστές στην εμφύλια διαμάχη και πέφτουν θύματα απαγωγής, δολοφονιών και σεξουαλικής βίας» λέει. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: .5in;">Τα επόμενα χρόνια διέσχισε την Ινδία και την Κίνα και τον Αύγουστο του 2008 έφτασε στη Νότια Κορέα. Σειρά είχαν οι Φιλιππίνες, η Μαλαισία και η Αυστραλία. Τους τελευταίους μήνες του 2010 περπατούσε στη Νέα Ζηλανδία. Στις 30 Ιανουαρίου του 2011, ο ατρόμητος πεζοπόρος προσγειώθηκε στο Βανκούβερ, πίσω στην πατρίδα, για το τελευταίο σκέλος της περιπέτειας. Στο αεροδρόμιο τον περίμεναν η γυναίκα του, που είχε να τον δει ένα χρόνο, μια ζωντανή ορχήστρα και πλήθος θαυμαστών.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: .5in;">«Εάν οι πλούσιες χώρες διέθεταν απλώς τις στρατιωτικές δαπάνες έξι ημερών για την εκπαίδευση θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν τα 16 δισ. δολάρια που είναι απαραίτητα για να πάνε σχολείο όλα τα παιδιά στον αναπτυσσόμενο κόσμο» λέει ο ιδεαλιστής καναδός οδοιπόρος. Και εξηγεί: «Γενιές ολόκληρες μένουν αγράμματες ή αμόρφωτες εξαιτίας των ένοπλων συγκρούσεων,οι οποίες εκθέτουν τα παιδιά κυρίως σε επιθέσεις με στόχο τα σχολεία τους ή σε σεξουαλική βία.Από τα 67 εκατομμύρια παιδιά που δεν πηγαίνουν στο σχολείο,το 42%, δηλαδή 28 εκατομμύρια,ζουν σε φτωχές χώρες στις οποίες μαίνονται συγκρούσεις. Από το 1999 ως το 2008 35 χώρες υπήρξαν θέατρο ένοπλων συγκρούσεων.Ενα από τα κύρια προβλήματα είναι ότι οι πλευρές που εμπλέκονται στις συγκρούσεις βάζουν στο στόχαστρο παιδιά και σχολεία.Οσο καιρό έμεινα στην Υεμένη καταστράφηκαν και λεηλατήθηκαν 220 σχολεία στη διάρκεια συγκρούσεων μεταξύ κυβερνητικών και ανταρτικών δυνάμεων» καταλήγει ο Ζαν Μπελιβό.<o:p></o:p></div><!--EndFragment--> </div>kostas pouloshttp://www.blogger.com/profile/16867671089641660589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8533521548659450360.post-8471972650581626212011-03-11T00:35:00.000-08:002011-03-11T16:07:18.075-08:00Ο βαθύς ύπνος των χειραγωγημένων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEcozlrsXm85Sgj7Zzk6_PV9vGCEC-L1tmE69YdqBXRwswW5lqdEINokRCaoULCgyBZ4hAHEX9133hlWZPrgk30XHASQg5uuOLaL3Y0fmRW9oADAtzAhTvSNcdHMN84PteIoKjT6NMb2w/s1600/IMG_0336.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="125" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEcozlrsXm85Sgj7Zzk6_PV9vGCEC-L1tmE69YdqBXRwswW5lqdEINokRCaoULCgyBZ4hAHEX9133hlWZPrgk30XHASQg5uuOLaL3Y0fmRW9oADAtzAhTvSNcdHMN84PteIoKjT6NMb2w/s400/IMG_0336.JPG" width="400" /></a></div><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 13.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="color: #464646; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 11pt;"><b><br />
</b></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 13.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="color: #464646; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 11pt;"><b><br />
</b></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 13.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="color: #464646; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 11pt;"><b><br />
</b></span><br />
<span style="color: #464646; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 11pt;"><b><br />
</b></span><br />
<span style="color: #464646; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 11pt;"><b><br />
</b></span><br />
<span style="color: #464646; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 11pt;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #464646; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 15px;"><b>Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ</b></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 13.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 17.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: Arial-BoldMT; font-size: 15pt;"><b>ΕΠΕΙΔΗ είναι επίκαιρο και σκέφτηκα πως θα σ' ενδιαφέρει, δημοσιεύω σήμερα αποσπάσματα από τις δέκα σημειολογικές επισημάνσεις για τις «στρατηγικές της χειραγώγησης και το βαθύ ύπνο των χειραγωγημένων» του Γάλλου Σιλβέν Τιμσίτ, που βρήκαμε στο site του swti.net. Πάμε;<o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ της απόσπασης της προσοχής: έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. (...)<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ προβλημάτων και μετά προσφορά λύσεων: για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. (...)<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ της σταδιακής εφαρμογής: για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. (...) Αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ της αναμονής: είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ' ό,τι μία άμεση. Η μάζα πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. (...)<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΣ το λόγο στο κοινό σαν αυτό να είναι στην παιδική ηλικία: η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά καθυστερημένος. Οσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρόνων ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">ΠΟΛΥ περισσότερη χρήση του συναισθήματος παρά της λογικής: είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ του κοινού στην άγνοια και στη μετριότητα: η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ του κοινού να είναι ικανοποιημένο με τη μετριότητα: προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">ΕΝΙΣΧΥΣΗ της αυτοενοχής: κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνο αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους. Ετσι, αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους, νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης. (...)<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ γνωρίζει τα άτομα καλύτερα απ' ό,τι αυτά τους εαυτούς τους: χάρη στη βιολογία, τη νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ' ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.</span></div></div>kostas pouloshttp://www.blogger.com/profile/16867671089641660589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8533521548659450360.post-89178188491238566572011-03-02T00:29:00.000-08:002011-03-11T16:19:58.587-08:00Το καρναβάλι του Ρίο-Αντίρριο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk7fn9_bv2nHU5_onGZi3LwdaI12AuJ0a6cKFVD9dRKAIVdhQpJCYibT1DWYBjX5xPcdhGYQlaUkJhKtwmURc5_sLx6abx3ax-3fBmbSsl_FcK6if8g4YvZerhrC-MhNCJlA6uPWn3r-U/s1600/DSC03036+copy.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="87" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhk7fn9_bv2nHU5_onGZi3LwdaI12AuJ0a6cKFVD9dRKAIVdhQpJCYibT1DWYBjX5xPcdhGYQlaUkJhKtwmURc5_sLx6abx3ax-3fBmbSsl_FcK6if8g4YvZerhrC-MhNCJlA6uPWn3r-U/s320/DSC03036+copy.jpg" width="320" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 17px;"><b><br />
</b></span></span></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Πληρώνει μια γέφυρα στην τιμή των τριών</span></b><span style="font-weight: normal;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">Λένε πως μια γέφυρα εκμηδενίζει τις αποστάσεις. Καμιά φορά, εκμηδενίζει και τη νοημοσύνη των φορολογουμένων<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">Την αποκάλεσαν «τεχνικό επίτευγμα υψηλής αισθητικής», «υποδειγματικό αναπτυξιακό έργο», «κόσμημα του τόπου» και «όραμα που έγινε πραγματικότητα». Τη φωτογράφισαν, τη φώτισαν με πυροτεχνήματα, τη διέτρεξαν με την ολυμπιακή φλόγα, την έκαναν σύμβολο προεκλογικής εκστρατείας. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">Εντυπωσιακή ομολογουμένως η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου, σηματοδοτεί την πορεία της χώρας προς τον 21ο αιώνα, απαλλάσσοντας τους εκδρομείς του Πάσχα και της Καθαράς Δευτέρας από το μαρτύριο του φεριμπότ. Επίσης, επιτρέπει στους κατοίκους την Ναυπάκτου να πηγαίνουν για ψώνια στην Πάτρα και κάνει πραγματικότητα το όραμα της ζεύξης του Χαρίλαου Τρικούπη με τον Κώστα Λαλιώτη. Κατά βάθος όμως αποτελεί υπόδειγμα του νέου τύπου δημοσίων έργων, που εγκαινίασε με πχιότητα η κυβέρνηση Σημίτη και προωθεί με σεμνότητα και ταπεινότητα η κυβέρνηση Καραμανλή, μαζί με μερικούς νταβατζήδες. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">Η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου κόστισε συνολικά 740 εκ ευρώ ή 252 δισ. δραχμές. Από αυτά:<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">· Το 10% (74 εκ. ευρώ, ή 25 δισ. δρχ.) το έβαλε η κοινοπραξία που την κατασκεύασε και την εκμεταλλεύεται.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">· Το 40% (296 εκ. ευρώ – 101 δισ. δρχ.) είναι η συμμετοχή του δημοσίου, δηλαδή το πληρώσαμε εμείς.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">· Το υπόλοιπο 50% (370 εκ. ευρώ – 126 δισ. δρχ.) είναι δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, με κρατικές εγγυήσεις. Που σημαίνει ότι αν στραβώσει η δουλειά, η τράπεζα θα πάρει τα λεφτά της από το κράτος, δηλαδή από εμάς. Αν δεν στραβώσει, θα τα πάρει από τα διόδια, δηλαδή πάλι από εμάς.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none; text-indent: .5in;">Βάσει των συμφωνημένων, η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα εκμεταλλεύεται τη γέφυρα μέχρι το 2039, δηλαδή επί 35 χρόνια. Από την εκμετάλλευση αυτή, υπολογίζεται ότι θα εισπράξει 1,7 δισ. ευρώ, ή 579 δισ. δραχμές. Αν αφαιρέσει κανείς τα 370 δισ. της τράπεζας, υπολείπονται 209 δισ. για την κοινοπραξία, δηλαδή 8,36 φορές παραπάνω από όσα έβαλε, ή περιθώριο κέρδους 736%. Δεν είναι κι άσχημα! Αν το υπολογίσουμε αυτό σε διάστημα 35 χρόνων, προκύπτει εύκολα ότι κάθε χρόνο η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα καθαρίζει περίπου 6 δισ. δηλαδή το ¼ της αρχικής της συμμετοχής στο έργο. Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει. Αυτού του είδους οι δουλειές, πριν τις βαφτίσουν «υποδειγματικά αναπτυξιακά έργα», τις λέγανε απλώς «αποικιακές». Και ο βασιλεύς Λεοπόλδος, στο Κονγκό, το 1900, με τέτοιους όρους δούλευε.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none; text-indent: .5in;">Γεννάται λοιπόν το ερώτημα πώς μπορεί κάποιος με αρχικό κεφάλαιο 25 δισ. δηλαδή όσο κοστίζει η κατασκευή ενός ολυμπιακού σταδίου μαζί με τις υπερβάσεις (και λίγο παραπάνω από όσα κατηγορείται ο Νεονάκης ότι κέρδισε στο χρηματιστήριο) να βγάλει σε τέσσερα χρόνια τα λεφτά του και εφτά φορές άλλα τόσα στα επόμενα 31 χρόνια. Η απάντηση είναι απλή: πρέπει να βρεις κάποιον να σου βάλει το υπόλοιπο 90% της επένδυσης, χωρίς καμία αξίωση στα κέρδη. Υπάρχει τέτοιος μαλάκας; Ναι, υπάρχει. Ο Έλλην φορολογούμενος, δηλαδή εμείς.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">Από πλευράς του Έλληνος φορολογουμένου, η κατάσταση έχει ως εξής: <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">· 101 δισ. (δηλαδή όσο η κρατική συμμετοχή) πληρώσαμε στη φάση της κατασκευής και <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none;">· 579 δισ. (δηλαδή όσα περιμένουν να εισπράξουν στην 35ετία) πληρώνουμε σε διόδια στην φάση της εκμετάλλευσης. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: .5in;">Αυτό σημαίνει ότι πληρώνουμε 680 δισ. για μια γέφυρα που αποδεδειγμένα στοίχισε 252, δηλαδή πληρώνουμε τη γέφυρα 2,7 φορές παραπάνω από το πραγματικό της κόστος. (Σχεδόν τρεις. Από εκεί πρέπει να βγήκε αυτό που λένε «Τρεις Γέφυρες»). Αυτό το μοντέλο κατασκευής δημοσίων έργων ονομάζεται «Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα» και διαφημίζεται ως ο πλέον σύγχρονος και αποτελεσματικός δρόμος για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Αν η γέφυρα είχε κατασκευαστεί με τις οπισθοδρομικές μεθόδους του προηγούμενου αιώνα, θα μας είχε κοστίσει 252 δισ. και θα την είχαμε αποσβέσει με τους ίδιους ρυθμούς σε 15 χρόνια και τρεις μήνες. Αλλά ακόμα κι αν ο κράτος επέμενε να εισπράττει διόδια επί 35 χρόνια, ώστε να μαζέψει 2,7 φορές την αξία της γέφυρας, έχει κάποια διαφορά να πληρώνεις διόδια στο κράτος και όχι σε κοινοπραξίες εταιρειών. Διότι τα λεφτά που πάνε σε κοινοπραξίες δεν θα τα ξαναδούμε ποτέ, ενώ τα λεφτά που πάνε στο κράτος, όλο και κάποια τρύπα θα μπαλώσουν.<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: none; text-indent: .5in;">Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος αφελής να αναρωτηθεί γιατί το κράτος, αφού πλήρωσε που πλήρωσε το 40% (296 δισ.) της γέφυρας και δανείστηκε το άλλο 50% (370 δισ.), δεν έδινε και 25 δισ. στην κατασκευάστρια εταιρεία, να φτιάξει τη γέφυρα και να πάει στο καλό, αντί να μας κάθεται 35 χρόνια στο σβέρκο σαν τον Προκρούστη και να εισπράττει διόδια. Αλλά όχι. Διότι τότε η γέφυρα θα ήταν δημόσια επένδυση, πράγμα που γενικώς δεν αρέσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και διότι ως δημόσια επένδυση, θα ξέφευγε διαρκώς από τον προϋπολογισμό και από τα χρονοδιαγράμματα, για να μην πούμε ότι πιθανώς να ήταν και ελαττωματική στην κατασκευή της. Αυτό πανηγύριζε ο Λαλιώτης όταν έτρεχε λαμπαδηδρόμος πάνω στη γέφυρα με το σορτσάκι και την ολυμπιακή δάδα: ότι μετά από είκοσι χρόνια εξουσίας, βρήκαν έναν τρόπο να φτιάξουνε το έργο χωρίς να φάνε τα λεφτά σε μίζες (πράγμα που δεν καταφέρανε π.χ. με το Κτηματολόγιο) και ο τρόπος αυτός είναι να μας κοστίζει τρεις φορές πάνω από την αξία του, μόνο και μόνο επειδή κάποιος ιδιώτης έβαλε το 10%. Αληθινά υποδειγματικό αναπτυξιακό έργο. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: .5in;">Αλλά το πιο άσχετο απ’ όλα είναι αυτές οι επικλήσεις στον Χαρίλαο Τρικούπη, που οραματίστηκε τη ζεύξη Ρίου Αντιρρίου για να φέρει την ανάπτυξη στη Δυτική Ελλάδα. Διότι ο Χαρίλαος Τρικούπης δεν οραματίστηκε τη ζεύξη για να περνάνε ΙΧ, που άλλωστε τότε δεν υπήρχαν καν. Την οραματίστηκε για να περάσει το τρένο. Και από τη γέφυρα Ρίου Αντιρρίου τρένο δεν περνάει, με συνειδητή πολιτική απόφαση, για να μη μειώνει τα περιθώρια κέρδους της κοινοπραξίας που την εκμεταλλεύεται. (Για τον ίδιο ακριβώς λόγο δεν περνάνε λεωφορεία από την Αττική Οδό). Υπ’ αυτήν την έννοια, το όραμα του Τρικούπη όχι μόνο δεν υλοποιείται, αλλά καθίσταται ακόμα πιο ανεδαφικό, αφού πλέον για να περάσει τρένο πρέπει να γίνει υποθαλάσσια σήραγγα – νέοι εργολάβοι, νέος δανεισμός, νέες επωφελείς Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα- ή να το περνάνε απέναντι με το φεριμπότ. ¨Όλ’ αυτά είναι αμφίβολα για τα επόμενα 35 χρόνια, που το πέρασμα βρίσκεται σε ιδιωτικά χέρια, σκληρούς και αποφασισμένους φραγκοφονιάδες, αλλά οι κάτοικοι της υποανάπτυκτης Ηπείρου που περιμένουν το τρένο από την εποχή του Τρικούπη, μπορούν να νιώθουν περήφανοι για τις προκλήσεις του 21ου αιώνα. <o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Από τους <b>Κακοήθεις, </b><span style="font-weight: normal;">περιοδικό ΓΑΛΕΡΑ <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana;"><a href="http://galera.gr/magazine/modules/articles/article.php?id=17&page=1"><span style="font-family: 'Times New Roman';"><span class="Apple-style-span" style="color: black;">http://galera.gr/magazine/modules/articles/article.php?id=17&page=1</span></span></a></span> <o:p></o:p></div></div>kostas pouloshttp://www.blogger.com/profile/16867671089641660589noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8533521548659450360.post-33897878049247710872011-02-27T08:01:00.000-08:002011-03-11T16:29:03.684-08:00Τράπεζες, άνθρωποι, δικαστήρια...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX09MYzbMITlgcpAYtjysH2NT316Hbz9NEd89siY4_1kJukP9ktdDUDH-AiXKmtLqsleGRaL_W3rXclL3XLPAWT5-TXvqqUbhJwKBPKHM4gWlNcFWP4z_nsbVo-Zw12zD6o-VIiIco9U0/s1600/DSC01675+copy.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="122" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX09MYzbMITlgcpAYtjysH2NT316Hbz9NEd89siY4_1kJukP9ktdDUDH-AiXKmtLqsleGRaL_W3rXclL3XLPAWT5-TXvqqUbhJwKBPKHM4gWlNcFWP4z_nsbVo-Zw12zD6o-VIiIco9U0/s320/DSC01675+copy.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-line-height-alt: 13.0pt; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span class="Apple-style-span" style="color: #464646; font-family: Arial-BoldMT; font-size: x-large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 24px;"><b><br />
</b></span></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 13.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span class="Apple-style-span" style="color: #464646; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 15px;"><b><i> Της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΗ</i></b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #464646; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 15px;"><b><i><br />
</i></b></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 17.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: Arial-BoldMT; font-size: 15pt;"><b>Δώδεκα χρόνια έχουν περάσει από την κατάρρευση -την ώρα του μεγάλου σεισμού τον Σεπτέμβριο του 1999- των «φονικών» κτιρίων, στα ερείπια των οποίων βρήκαν τραγικό θάνατο πολλοί άνθρωποι. Εργαζόμενες μητέρες, που άφησαν πίσω ανήλικα ορφανά, και τόσοι άλλοι, στην πλειονότητά τους βιοπαλαιστές, που έβγαζαν το μεροκάματο σε κτίρια-«φέρετρα».<o:p></o:p></b></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: center; text-autospace: none;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-align: center; text-autospace: none;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Δώδεκα χρόνια μετά και συγγενείς των νεκρών της «Ρικομέξ», της Πίνδου και Παπανδρέου στη Φιλαδέλφεια, δεν έχουν σε πολλές περιπτώσεις καταφέρει ακόμα να εισπράξουν τη χρηματική αποζημίωση που τους επιδίκασαν τα δικαστήρια για διατροφές παιδιών και ψυχική οδύνη για τον άδικο χαμό των δικών τους ανθρώπων.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: red;">Οι δικαστικοί αγώνες για πολλούς από τους δικαιούχους κατέληξαν σε ψυχοφθόρους μαραθώνιους... καθώς των θυμάτων προηγούνταν οι προνομιούχες τράπεζες</span></span><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">, που η μία μετά την άλλη εμφάνιζαν έγγραφες προσημειώσεις υποθηκών στα κατεστραμμένα ακίνητα και οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να εξαντλούν κάθε ένδικο μέσο προς ικανοποίηση των απαιτήσεών τους. Κι από κοντά οι εφορίες και άλλα δημόσια ταμεία...<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">«Οι τράπεζες έβαλαν το μαχαίρι στα κόκαλα και των θυμάτων και των συγγενών τους. Παρά τις αρχικές διακηρύξεις της εξουσίας, πως το μαχαίρι θα έφτανε μόνο στο κόκαλο των υπευθύνων», υποστηρίζουν στα δικόγραφά τους, εύλογα, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι πολλών συγγενών θυμάτων, Ανδρέας και Αλέξης Αναγνωστάκης.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Ας δούμε μία προς μία τις περιπτώσεις, με πρώτη και χαρακτηριστική αυτήν της «Ρικομέξ», όπου στα χαλάσματά της βρήκαν το θάνατο 39 άνθρωποι.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: Arial-BoldMT; font-size: 13pt;"><b>«Ρικομέξ»</b></span><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Η «Ρικομέξ» κηρύχτηκε στις 30-4-2004 σε κατάσταση πτώχευσης.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Δύο ακίνητά της κατασχέθηκαν αναγκαστικά από μια γυναίκα που καταπλακώθηκε στα ερείπια του κτιρίου-φερέτρου και επέζησε με πολλά σωματικά και ψυχικά τραύματα και αναπηρίες.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Τα ακίνητα εκπλειστηριάστηκαν και επετεύχθη εκπλειστηρίασμα 3.521.230 ευρώ συνολικά.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Στον πλειστηριασμό αναγγέλθηκαν δώδεκα συγγενείς θυμάτων, μεταξύ των οποίων παιδιά αποθανόντων για διατροφή, σύζυγοι, γονείς, αδελφοί για ψυχική οδύνη.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Μεταξύ των άλλων αναγγέλθηκε και μια τράπεζα για το ποσό των 1.054.198 ευρώ, γιατί μετά το σεισμό είχε εγγράψει προσημείωση υποθήκης στα ακίνητα της «Ρικομέξ». <span class="Apple-style-span" style="color: red;">Η τράπεζα κατέστη προνομιούχος ώστε να προηγείται των θυμάτων στον πίνακα κατάταξης του πλειστηριασμού.</span> Οπως προνομιακά κατατάχτηκαν στον πίνακα το Δημόσιο, το ΙΚΑ, η Εφορία κ.λπ.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: red;">Ετσι, εξαντλούνταν το εκπλειστηρίασμα και δεν έμενε κανένα σχεδόν ποσό για να ικανοποιηθούν οι συγγενείς των θυμάτων.</span><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Κάθε γονέας αναγγελλόταν με το ποσό των περίπου 49.700 ευρώ και κάθε αδελφός για το ποσό των 21.000 ευρώ. Κατά του πίνακα του πλειστηριασμού οι συγγενείς έκαναν ανακοπή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου, ζητώντας να ικανοποιηθούν πριν από την τράπεζα.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Το δικαστήριο, με οριστική απόφαση, δέχτηκε την ανακοπή και τους κατέταξε στη θέση της τράπεζας, ώστε να πληρωθούν κατά μεγάλο μέρος οι απαιτήσεις που τους είχαν επιδικάσει πριν τα δικαστήρια.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Συνολικά, οι 12 συγγενείς θα λάμβαναν το ποσό των 1.060.658 ευρώ, καθώς τους είχαν αναγνωριστεί δικαιώματα που είχαν οι θανόντες εργαζόμενοι όσο ζούσαν. Τα δικαιώματά τους, δηλαδή, σε περίπτωση καταγγελίας της σύμβασης εργασίας. Το δικαστήριο θεώρησε πως η υπόθεση έχει ιδιάζουσες συνθήκες και πως κατ' εφαρμογήν των κανόνων της επιείκειας οι συγγενείς των θυμάτων έπρεπε να προηγηθούν.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Η ίδια απόφαση ανέφερε πως όταν η τράπεζα εκμηδενίσει τις απαιτήσεις των συγγενών των θυμάτων πλήττεται η περί δικαίου συνείδηση.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Η τράπεζα άσκησε έφεση κατά της απόφασης αυτής και των συγγενών. Οταν αυτή απορρίφθηκε, άσκησε κατά των συγγενών των θυμάτων και της απόφασης του Εφετείου αίτηση αναίρεσης ενώπιον του Αρείου Πάγου.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Ταυτόχρονα, υπέβαλε αίτημα στον Αρειο Πάγο ζητώντας ν' ανασταλεί η εκτέλεση της απόφασης του Εφετείου μέχρι να εκδοθεί απόφαση επί της αίτησης αναίρεσης.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: red;">Γιατί, κατά τους ισχυρισμούς της, αν έπαιρναν τα θύματα τις αποζημιώσεις τους, από το εκπλειστηρίασμα, αυτή θα πάθαινε ανεπανόρθωτη ζημιά!</span><o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Αυτή, δικάστηκε στις 1/12/2010 και απορρίφθηκε.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Η αίτηση αναίρεσης συζητήθηκε στις 14/1/2009 στο Γ' Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, το οποίο παρέπεμψε την εκδίκαση της υπόθεσης στην Ολομέλεια του Α.Π., όπου τελικά η υπόθεση συζητήθηκε στις 16/12/2010.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Απόφαση μέχρι σήμερα δεν έχει εκδοθεί!<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Πριν από την ημερομηνία πτώχευσης της «Ρικομέξ» (30/4/2004), υπήρχε χρεωστικό υπόλοιπο άλλης τράπεζας προς τη «Ρικομέξ», από σύμβαση αλληλόχρεου λογαριασμού.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Την προηγουμένη της πτώχευσης, εννέα συγγενείς των θυμάτων κοινοποίησαν στην τράπεζα κατασχετήριο έγγραφο, με το οποίο επέβαλαν κατάσχεση στα χέρια της, ως τρίτης, για το συνολικό ποσό των 145.094,18 ευρώ.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Δηλαδή, ζήτησαν από την τράπεζα το ποσό που οφείλει στη «Ρικομέξ» να το καταβάλει στα θύματα.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Η τράπεζα προέβη σε δήλωση ενώπιον του Ειρηνοδικείου, σύμφωνα με την οποία στο όνομα της «Ρικομέξ», υπήρχαν τρεις λογαριασμοί όψεως, ο ένας με 13.014,12 ευρώ, ο άλλος με υπόλοιπο 2.008,46 ευρώ και ο τρίτος με υπόλοιπο 110.881,50 ευρώ.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Σύνολο 125.911 ευρώ, τα οποία δεν κατέβαλε στους κατάσχοντες, οι οποίοι κατέφυγαν με αγωγές στα δικαστήρια.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Πού βρίσκεται σήμερα η υπόθεση;<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Επειτα από σειρά δικαστικών αντιδικιών και αφού εκδόθηκε απόφαση, σύμφωνα με την οποία οι συγγενείς μπορούσαν να κάνουν αναγκαστική εκτέλεση κατά της τράπεζας και να εισπράξουν το ποσό για το οποίο είχαν επιβάλει την κατάσχεση στα χέρια της (145.094,18 ευρώ), εκκρεμεί δικάσιμος επί ανακοπής της τράπεζας, που έχει οριστεί για τις 5/3/2013 !<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Μέχρι να συζητηθεί η ανακοπή, με απόφαση του Πρωτοδικείου έχει γίνει δεκτή αίτηση της τράπεζας για αναστολή αναγκαστικής εκτέλεσης (κατάσχεσης).<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Η αίτηση αναστολής έγινε δεκτή, καθώς κατά την κρίση του Πρωτοδικείου η τράπεζα θα πάθει ανεπανόρθωτη ζημιά αν πληρώσει το ποσόν των 145.094,18 ευρώ στα θύματα.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: Arial-BoldMT; font-size: 13pt;"><b>«Φιαλοπλάστ»</b></span><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Στις 7/9/1999 κατέπεσε ένα κτίριο του εργοστασίου πλαστικών κατασκευών «Φιαλοπλάστ», στο Μενίδι. Στα ερείπιά του βρήκαν το θάνατο δύο εργάτριες και μία κόρη του επιχειρηματία.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Η οικογένεια της μιας εργάτριας (σύζυγος και τρία παιδιά) διεκδίκησαν αποζημίωση με αγωγή τους ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Το δικαστήριο διαπίστωσε τη σαθρότητα και ακαταλληλότητα του κτιρίου και επιδίκασε αποζημιώσεις που επικυρώθηκαν και από το Εφετείο. Επειδή η εργοδότρια εταιρεία αρνούνταν να πληρώσει, οι συγγενείς της θανούσης εξέδωσαν διαταγή προς πληρωμή στο Μονομελές Πρωτοδικείο, προέβησαν σε κατάσχεση ακινήτου της εργοδότριας και επέσπευσαν πλειστηριασμό. Τότε, εμφανίζεται η τράπεζα. Με απαιτήσεις κατά της «Φιαλοπλάστ», ποσού 618.864,17 ευρώ, που είχε εξασφαλίσει με προσημειώσεις υποθήκης για ποσό 1.050.000 ευρώ.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;"><u><span class="Apple-style-span" style="color: red;">Η τράπεζα υπέβαλε αίτηση κατά της οικογένειας της θανούσης εργάτριας, με την οποία ζητούσε να διορθωθεί η τιμή της πρώτης προσφοράς «γιατί κινδύνευε να ματαιωθεί η ικανοποίηση των απαιτήσεών της που είχαν εξασφαλιστεί με προνόμια».</span><o:p></o:p></u></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;"><b><u><span class="Apple-style-span" style="color: red;">Τελικά, στον πλειστηριασμό που επακολούθησε, το ακίνητο κατακυρώθηκε στην τράπεζα.</span></u></b></span><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: Arial-BoldMT; font-size: 13pt;"><b>Νέα Φιλαδέλφεια</b></span><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Ούτε μία δραχμή δεν έχει πάρει μέχρι σήμερα η οικογένεια που έχασε δύο ανήλικα παιδιά στα συντρίμμια πολυκατοικίας στη Νέα Φιλαδέλφεια.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Τι έχει συμβεί;<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Οι επισκευές και μεταρρυθμίσεις που γίνονταν στο υπόγειο της πολυκατοικίας, όπου στεγαζόταν σουπερμάρκετ πολυεθνικών εταιρειών, προκάλεσαν την κατάρρευση, κατά τη διάρκεια του σεισμού, μέρους της πολυκατοικίας και συγκεκριμένα των διαμερισμάτων που βρίσκονταν πάνω από το σουπερμάρκετ.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Σκοτώθηκαν επτά άνθρωποι μέσα στα ερείπια. Αλλοι τραυματίστηκαν βαριά.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Αργότερα κατεδαφίστηκε ολόκληρη η πολυκατοικία.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Δύο οικογένειες προσέφυγαν στα δικαστήρια, από τις οποίες η μία έχασε δύο ανήλικα παιδιά.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Εκδόθηκε για τη μία οικογένεια η υπ' αριθ' 1227/2009 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθήνας, με την οποία αναγνωριζόταν στα μέλη της αποζημίωση για ηθική βλάβη.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Η απόφαση ήταν αναγνωριστική, γιατί τα θύματα των σεισμών δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να προκαταβάλουν το δικαστικό ένσημο.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Οι εταιρείες σε βάρος των οποίων είχαν στραφεί δεν κατέβαλαν τις επιδικασθείσες αποζημιώσεις και άσκησαν έφεση κατά της απόφασης, που συζητήθηκε έπειτα από αναβολή στις 29/9/2010.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: ArialMT; font-size: 13pt;">Η έφεση απορρίφθηκε. Η πολυεθνική δεν καταβάλλει τις αποζημιώσεις που επιδικάστηκαν τελεσίδικα.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 13.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="color: #464646; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 10pt;"><b>Πηγή: εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ <o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 13.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-pagination: none; text-autospace: none;"><span style="color: #464646; font-family: Arial-BoldMT; font-size: 10pt;"><b><a href="http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=254838">http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=254838</a> <o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div></div>kostas pouloshttp://www.blogger.com/profile/16867671089641660589noreply@blogger.com0